2023 is het jaar van de Alden Ehrenreich Renaissance en dat kunnen wij alleen maar toejuichen. Eerder maakte hij al furore met zijn rol in de horror komedie Cocaïne Bear en daar komt nu de nieuwe Netflix thriller Fair Play bij. In Fair Play speelt Ehrenreich tegenover Phoebe Dynevor (Bridgerton) en beide acteurs maken van dit interessant verhaal een spannende thriller die steeds iets verder uit de hand lijkt te lopen. Er is niets over de top aan deze film, maar het schetst toch een bloedstollend beeld van een relatie die stukje bij beetje steeds verder uit balans raakt, totdat de bom uiteindelijk barst.
Waar gaat Fair Play over?
Emily (Dynevor) en Luke (Ehrenreich) werken allebei als analisten voor een grote financiële firma in New York. Ondanks dat het niet is toegestaan, hebben de twee al twee jaar een relatie en zijn vers verloofd. Dit verandert allemaal als Emily de promotie krijgt die Luke graag had gewild. Hoewel Emily hard heeft gewerkt om te komen waar ze is, is Luke zo ziekelijk jaloers dat de barsten in hun relatie al snel te voelen is op de werkvloer.
Interessante dynamiek
Het sterke aan Fair Play is dat het geen film is die te ver gaat in het thriller aspect. In feite kan een toxische relatie al voor genoeg spanning zorgen om een goede film omheen te bouwen. Regisseuse Chloe Domont neemt ons mee in de gelukkige fase van de relatie. Zo zijn Emily en Luke aan het begin van de film elkaars gelijken. Als ze intiem zijn met elkaar, dan is het om elkaar te plezieren. Hoe verder de jaloezie de overhand neemt, hoe ongelijker de relatie wordt. Zo ontneemt Luke haar intimiteit, of gebruikt het juist als wapen tegen haar. Tegelijkertijd probeert hij haar onzeker te maken, terwijl ze al onzeker is over haar positie. In de harde financiële wereld is de gelijkheid tussen mannen en vrouwen namelijk nog niet optimaal.
Fair Play gaat wat dat betreft ook mee in de huidige maatschappelijke discussies over gendergelijkheid. Luke en Emily zijn allebei naar een Ivy League school gegaan, maar Emily deed dat met een scholarship. Ze heeft haar weg naar de top moeten knokken, terwijl Luke het gevoel heeft dat de promotie aan hem toebehoort, simpelweg omdat hij het graag wil.
Ehrenreich is altijd fascinerend om naar te kijken. In deze rol gaat hij overtuigend van liefhebbend vriendje naar maniakale vijand. Dynevor weet hier ook goed om in te spelen. Als ze op kantoor is, heeft ze een masker op en laat ze alleen haar zelfvertrouwen zien. Als ze alleen bij Luke is dan is er meer ruimte voor emoties. Haar emoties gaan echter van geluk naar boosheid en angst, hoe verder Luke afdaalt naar zijn eigen afgrond. Het laat zien dat Dynevor meer is dan alleen de stijve Daphne uit Bridgerton, maar dat ze daadwerkelijk een fenomenale actrice is.
Het script is goed uitgebalanceerd en de film is als het ware een slow burn die je langzaam meeneemt in de dynamiek van een koppel op het randje van de afgrond. Er is geen bombastische finale, maar dat is ook niet nodig.
Conclusie
Fair Play is een ideale thriller voor fans van het genre die niet zoeken naar een overdreven verhaal, maar wel geïnteresseerd zijn in de dynamieken in relaties en genderrollen. Het is zeker een aanrader om deze film te streamen.
Fair Play is nu te zien op Netflix.