Honden zijn de beste vrienden van een mens. Het is dan ook vaak zo dat het merendeel van filmkijkers het erger vindt als een hond doodgaat dan een mens in films. En dat is ook terecht, want wat zouden we zonder honden moeten? Dat moet Channing Tatum ook gedacht hebben. In zijn regiedebuut Dog speelt hij de hoofdrol tegenover een Mechelse herder die hem veel problemen oplevert. Het resultaat is een sentimentele en voorspelbare film die net genoeg in balans is om verteerbaar te zijn. Plus, de hond is leuk. Dat is het belangrijkste.
Waar gaat Dog over?
Jackson Briggs (Channing Tatum) is een veteraan die niet meer uitgezonden mag worden vanwege hersenschade. Omdat hij verder niets heeft wil hij toch graag weer uitgezonden worden, maar daarvoor heeft hij toestemming nodig van zijn leidinggevende. Deze geeft hem een missie. Een van Jacksons oude dienstmaatjes is overleden en de familie wil graag dat zijn diensthond Lulu bij de begrafenis aanwezig is. Het enige probleem is dat Lulu onhandelbaar is geworden. Als Jackson erin slaagt om Lulu bij te begrafenis te krijgen en daarna achterlaat voor euthanisatie, dan zal zijn leidinggevende het telefoontje plegen. Jackson heeft niets te verliezen en gaat de uitdaging aan, maar komt zichzelf gaandeweg tegen.
Sentimenteel
Dog is gemaakt om onze gevoelige snaren te raken. Logisch ook want dat doen honden nu eenmaal met ons. Ondanks de agressie van Lulu is dit vooral een lieve film met lieve momenten. Het ergste wat Lulu eigenlijk doet is de stoelen van Jacksons auto kapot bijten. Het verhaal van Dog verloopt als een romantische komedie. Jackson en Lulu kunnen in eerste instantie niet met elkaar overweg, maar dan leren ze elkaar kennen en vinden ze elkaar. Natuurlijk zijn er veel komische momenten. Meestal draaien die om Lulu die uit de auto springt en Jackson die er achteraan rent. Na de derde keer was het leuke effect er wel een beetje van af, maar hey, als we zonder problemen op de eindbestemming zouden komen, dan zou het ook niet leuk zijn.
Channing is charmant genoeg als de hoofdrolspeler en iedere stop leert hem nieuwe dingen over zichzelf en de wereld om hem heen. Dog levert enige kritiek op de Amerikaanse samenleving, en vooral hoe die samenleving omgaat met toxic masculinity en veteranen. Hoewel Tatum de boel net bij elkaar weet te houden, leunt de film teveel op de eindeloze monologen die Jackson opvoert voor zijn viervoeter. Er zit te weinig substantie in om het echt een goede film te maken, maar Tatum en de drie honden die Lulu spelen zorgen ervoor dat de film prima is als je een avondje even je hoofd wil leegmaken. Het is de eerste keer sinds 2017 dat Tatum een film draagt en dat doet hij in Dog ook weer prima.
Conclusie
Mocht je een hondenliefhebber zijn dan zul je al vrij snel smelten bij het zien van Dog, zeker als je zelf ook een hond hebt. De band tussen mens en dier is mooi en kan ook heel intens zijn. Ondanks een dun verhaal, zorgen de hoofdrolspelers ervoor dat de film prima te pruimen is.