In deze gekke tijden moet je een beetje lief zijn voor jezelf. Ik ben jarig in april en besloot mezelf te trakteren op een goed boek. Laat Lotte van den Noort nou net haar nieuwste boek uitgebracht hebben! Dat mét pre-orderpakket, dus ik kreeg een boekenlegger die ze zelf ontworpen heeft, een persoonlijke boodschap met handtekening én een Koreaans gezichtsmasker. Dit plus de bloesems op de kaft luiden meteen de sfeer in voor het boek: Bloedjuweel.
Waar gaat Bloedjuweel over?
Bloedjuweel speelt zich af in Joseon in 1500, tegenwoordig Korea. Haejioo en Daesung leven allebei in de schaduw van hun oudere broer/zus en vinden iets avontuurlijks in elkaar. Beiden willen ze ontsnappen aan hun sleur en zoeken uitvlucht in de band die ze opbouwen. Het gat in hun status maakt ze niets uit. Haejioo is namelijk een slavenmeisje en Daesung de bastaardzoon die door zijn broer, Kyong, het land uit wordt gewerkt. Met tegenzin neemt Haeijoo Kyong’s aanbod aan om aan zijn zijde als koninklijke heler te komen werken, nadat Daesung verdwenen is. Maar is Kyong echt wel zo vrijgevig? En wat is er daadwerkelijk met Daesung gebeurd?
Sterk begin maar wel cliché
Dit boek begint ontzettend sterk. Ik had niet verwacht dat het zo spannend en avontuurlijk zou zijn, dus ik was positief verrast. Daarnaast is het verhaal ook verrassend luchtig en grappig geschreven, ondanks dat er zware onderwerpen zoals oorlog, onderdrukking en armoede aangekaart worden. Voor mijn smaak was het nog steeds iets te cliché, hopeloos romantisch, ‘eind goed al goed’ en gefocust op intrige. Als je daar wel van houdt, is dit zeker een aanrader. Lotte combineert in haar beeldende schrijfstijl de sfeer van Mulan en Robin Hood (ik ben niet heel erg thuis in de Koreaanse cultuur, dus this is the best I can do, sorry). Persoonlijk hou ik er niet van om verhalen in de verleden tijd te lezen, maar ik had dit eigenlijk pas door toen ik al halverwege het boek was. Mijn complimenten voor de heerlijke stijl die lekker weg leest. Het grootste nadeel vond ik dat ik hem in een keer heb uitgelezen en mijn chique custom boekenlegger nu niet heb kunnen gebruiken.
Niet verrassend, maar wel origineel
Als ik wat meer op de details in ga, dan had ik wat moeite met het onthouden van de vele Koreaanse termen en namen uit het eerste hoofdstuk. Dat was een beetje verwarrend, maar ook erg sfeervol. De wisseling van perspectief zorgt voor een originele en interessante interactie tussen de hoofdpersonages. Ze hebben wel een vreemde manier van het ontwikkelen van hun relatie die me deed denken aan de hoofse liefde, niet echt mijn ding. Alle personages uit dit boek vond ik erg leuk en interessant, behalve Haeijoo’s moeder. Die was wat vlak en zielig. Woorden als ‘echter’ en ‘zeiken’ worden naast elkaar gebruikt. Dat breekt de sfeer af en toe omdat ze een andere stijl hebben (heel klein puntje). Sommige motivaties van personages waren voor mij nog niet helemaal logisch. De meeste plottwists zag ik aankomen en er is wel echt een dip in de spanning middenin het verhaal waar je doorheen moet. Ook het einde vond ik een beetje saai, maar wel poëtisch. Al met al is Bloedjuweel grotendeels onwijs spannend, meeslepend, herkenbaar en prettig geschreven met prachtige omschrijvingen.
Conclusie
Ik geef dit boek drie sterren, omdat het toch niet helemaal mijn smaak is en ik had gehoopt op minder clichés. De eerste helft is heel spannend en krachtig, maar het einde is voor mij iets te saai en voorspelbaar (oké, op een flinke plottwist na dan…). Als je van Koreaanse cultuur, Young Adult boeken en contemporary houdt, is dit een must read!