Recensie: de Anna duologie boeken zijn niet even goed
Ik had best wel zin in een avondje griezelen. Een horrorfilm sprak me niet echt aan, dus besloot ik voor een boek te gaan. Na een paar minuutjes surfen op het web stuitte ik op de Anna duologie van Kendare Blake, bestaand uit de boeken Anna Dressed in Blood en Girl of Nightmares. Het is een horrorserie. Ik had nog geen boek gelezen waarin het horror gehalte heel hoog lag, dus ik hoopte dat deze serie mijn verwachtingen zou kunnen waarmaken. De covers spraken me zeker aan.
Deel 1: Anna Dressed in Blood
De covertekst:
Cas Lowood heeft een ongewone roeping: hij doodt de doden. Dat deed zijn vader al voor hem, tot hij op gruwelijke wijze vermoord werd door een geest. Nu reist hij samen met zijn kruidendokter-moeder en gewapend met zijn vaders dodelijke mes het land rond. Hij gaat op zoek naar een geest die door de lokale bevolking Anna Dressed in Blood genoemd wordt, en vindt een geest zoals hij nog nooit gezien heeft. Ze draagt nog steeds de jurk waarin ze vermoord werd in 1958: toen maagdelijk wit, nu rood gevlekt en druipend van het bloed. Sinds haar dood heeft Anna iedereen die ook maar een voet in haar verlaten Victoriaanse thuis heeft gezet gedood. En dan spaart ze het leven van Cas.
Persoonlijk vind ik dat de covertekst al te veel prijs geeft. Het is niet zo moeilijk te voorspellen wat er met Anna gaat gebeuren. Dit deed mijn leesflow wat afnemen. Al met al is het concept van het verhaal zeker goed. Cas’ ongewone roeping sprak me wel aan. Uiteindelijk bleek het wel een heel spannend verhaal. Blake trok me direct mee in Cas’ wereld vol geesten. Maar alweer, als er op de cover niet had gestaan dat Anna het leven van Cas zou sparen had ik het waarschijnlijk leuker gevonden. Anna is best griezelig, maar heeft ook een bijna menselijke kant. Maar dat maakt haar juist zo leuk in het verhaal. Soms mis ik wel wat originele en onverwachte wendingen. Persoonlijk had ik gedacht dat Anna Dressed in Blood een ijzingwekkend griezelverhaal zou zijn – zo eentje die de dagen erna nog door je hoofd spookt. Zo’n verhaal was het eerste deel van de Anna duologie niet. Het verhaal is wel degelijk spannend en gaat af en toe zeker wel in de huiveringwekkende richting, maar echt doodeng werd het nergens.
Deel 2: Girl of Nightmares
De covertekst van het tweede deel van de Anna duologie:
Maanden zijn voorbijgegaan sinds de geest van Anna Korlov in haar kelder de deur naar de hel opende en erin verdween, maar Cas kan haar niet vergeten. Zijn vrienden herinneren er hem constant aan dat Anna zich opgeofferd heeft opdat hij kan leven, niet halfdood ronddwalen. Cas weet dat ze gelijk hebben, maar voor hem kan geen levend meisje tippen aan het dode meisje waarop hij halsoverkop verliefd is geworden. Hij ziet Anna overal: in zijn slaap, maar evengoed overdag, in visioenen die op nachtmerries lijken. Maar er is iets mis, grondig mis… Dit zijn geen gewone dromen. Anna wordt gekweld, en elke keer dat hij haar ziet lijkt ze op nieuwe en nog gruwelijkere manieren gefolterd te worden. Cas weet niet wat er met Anna gebeurd is toen ze in de hel verdween, maar hij weet wel dat ze niet verdient wat er nu met haar gebeurt. Anna heeft hem meer dan eens gered, nu is de tijd gekomen dat hij hetzelfde voor haar doet…
Het verhaal begon goed. Er was een goede wereldopbouw en de personages werden goed beschreven. Ik kon me alleen soms niet zo goed inleven in de personages, en dan heb ik het vooral over Cas. Op sommige momenten kwam Cas over als een zeurderige tiener die zijn geliefde mist. Dat snap ik ook wel, maar hij ondernam ook niet zo veel drastische stappen om Anna daadwerkelijk te gaan redden. Dat kwam pas op het einde. Maar soms was Cas echt top, ik hou van zijn zwarte humor. Thomas en Carmel vond ik heel goed! Hun vriendschapsband is heel mooi en duidelijk beschreven.
Ik hoor een geluid alsof er iets barst. Breekt. Versplinterd. Ik heb het gevoel alsof ik tegen iets aan gesmeten word, zonder dat ik beweeg. Mijn ogen gaan langzaam open en ik zie een ruimte vol kaarslicht en rode gewaden. Ik voel weinig in mijn lichaam dat geen pure pijn is. (Fragment uit Girl of Nightmares)
Conclusie
Soms had Blake iets creatiever uit de hoek kunnen komen. Net zoals in het eerste boek miste ik een paar onverwachte wendingen. En op het einde… Tsja, de échte spanning kwam dan pas. Ik was niet helemaal tevreden met de afloop, hier vond ik opnieuw dat Blake er iets meer uit had kunnen halen. Een lichte teleurstelling, maar het was niet dat ik het met een slecht gevoel toen ik het verhaal eindigde. Ik heb geen spijt dat ik het boek heb gelezen. Girl of nightmares is een redelijk goed boek met enkele minpunten. Het tweede deel kan niet tippen aan het eerste boek, maar blijft desondanks een waardige afsluiter van de Anna duologie.
Laat een reactie achter