Feniksbloed, de vertaling van Infinity Son van Adam Silvera, is een prachtige hardcover die ik gewonnen heb! Clavis Young Adult heeft twee exemplaren van dit boek weggegeven zodat je een buddyread kon doen en daar ben ik natuurlijk enthousiast mee van start gegaan. Omdat er al een recensie van Infinity Son op Geekish staat, zal ik me in deze blog focussen op de kwaliteit van de vertaling en deze specifieke uitgave.
Laten we het eerst even over de cover hebben
Op de originele cover van Infinity Son staat een feniks die een hoofdrol speelt in dit verhaal. Natuurlijk komt die ook op de cover van Feniksbloed terug. Op deze nieuwe uitgave is het duidelijker dat het om een feniks gaat (omdat deze wél vleugels heeft), maar het is wel een versimpelde weergave. Infinity Son springt misschien iets meer in het oog, maar de elegante en stilistische cover van Feniksbloed spreekt mij persoonlijk meer aan. Het doet een beetje denken aan Deadly Education. De vlammen mis ik dan wel weer een beetje op Feniksbloed.
Namen en termen in Feniksbloed
De namen van personages en plaatsen zijn in Feniksbloed volgens mij hetzelfde gebleven als in het originele verhaal. Zelfs de ‘Reys of Light’ en de naam ‘Infinity Son’ en ‘Fire Wing’ komen in het Engels terug. Daar stoorde ik me totaal niet aan en ik vond het juist van meerwaarde. Waar ik me wel aan stoorde, is alle termen die in Feniksbloed gebruikt worden. Misschien zou dit in de originele taal ook al een probleem zijn geweest voor mij, maar hoe verwarrend is het dat de ‘novieten’ niet bij Nova horen? Die staan zelfs recht tegenover elkaar in de strijd die er woedt.
De term Spreukwachters (Spell Walkers) klinkt heel sfeervol, maar inhoudelijk vind ik het niet heel goed passen. Naar mijn gevoel klinken ze als bewakers (wachters) en dat doen ze niet per se. Dat is ook totaal de nuance in de Engelse term niet, maar ik wil niet beweren dat ik het beter kan. Bloedmeesters (Blood Casters) is voor mij iets te dramatisch. Alchemisten was ook prima geweest en dat scheelt toch weer een term. Schimmen (Specters) vond ik verwarrend, omdat er ook daadwerkelijke geesten in dit verhaal zitten en schimmen niets spookachtigs zijn. Sterrelingen (Celestials) vind ik leuk gevonden, maar zoals ik al zei: het is voor mij allemaal een beetje veel.
Schrijfstijl en ander taalgebruik in Feniksbloed
Ondanks dat Feniksbloed duidelijk een vertaling is met alle Engelse namen en plaatsen zoals hierboven benoemd, vond ik het prettig lezen. Dit verhaal leest het grootste deel van de tijd net zo lekker weg als ik van Young Adult gewend ben, heerlijk. Sommige woorden waren wel duidelijk letterlijk vertaald en kunnen in het Nederlands veel simpeler, maar dit was geen struikelblok. Feniksbloed is voor mij een mooi vormgegeven vertaling van Infinity Son! Meer over de inhoud van het verhaal, vind je in de recensie van Infinity Son zelf.
