Een tijdje geleden plaatste ik mijn recensie van De beminde, geschreven door Kiera Cass. Ik had ontzettend van dat boek genoten, dus kon ik niet wachten op het tweede deel! Helaas viel De bedrogene een beetje tegen. Het boek leest heel makkelijk en lekker weg, maar er zitten echt een aantal elementen in waar ik van baalde. Benieuwd of De bedrogene iets voor jou zal zijn? Lees dan snel verder!
De bedrogene is uitgegeven door Best of YA en is een vertaling van The Betrayed. Het boek is vertaald door Hanneke van Soest. Wij ontvingen een recensie-exemplaar in ruil voor onze eerlijke mening.
De flaptekst van De bedrogene
Let op! De bedrogene is het tweede (en laatste) deel in een serie. Zowel de flaptekst als het vervolg van mijn recensie kunnen dus spoilers bevatten voor De beminde.
Silas? Wie is Silas?
In dit boek zaten een aantal plotlijntjes waar ik me aan stoorde. Doet een personage moeilijk? Prima, dan gaat hij dood. Heb je bepaalde informatie nodig? Prima, hier heb je het. Alles ging zo makkelijk! Dat zorgde aan de ene kant voor een heel vlot verhaal, maar aan de andere kant zorgde het ook voor ergernis. Ik had graag willen zien dat er iets compleet fout liep, gewoon om te smullen van de gevolgen ervan…
Die kleine dingetjes vielen me wel op, maar waren niet mega irritant ofzo. Waar ik me wel kapót aan ergerde, was het liefdesleven van Hollis. Ik zal geen spoilers geven, maar de snelheid waarmee ze verder ging met haar leven overdonderde me heel erg. Ze is net weduwe, maar denkt misschien drie keer aan Silas. En daarmee overdrijf ik niet! Ik vond dit echt heel erg, want rouwprocessen worden hier helemaal niet serieus genomen. Bij Scarlet en Lady Eastoffe zie je dit wel iets beter, maar ook hier komt het niet vaak terug. Wees je daarvan bewust, want ik kan me voorstellen dat het voor sommige lezers heel moeilijk is om zo snel door een rouwproces te vliegen.
Een incompleet verhaal
Zoals ik al zei waren sommige situaties erg snel opgelost, wat voelde alsof er stukken actie miste. Niemand hoefde te zoeken, te wachten of te vechten, want alles ging in een rush. Verder miste ik ook wat details in het verhaal. Jullie weten nu waarschijnlijk dat ik dol ben op koningshuizen en alle blingbling daar omheen. In het eerste deel kon ik daar heerlijk van genieten, maar in De bedrogene miste ik de koninklijke sfeer. Het verhaal speelt zich grotendeels af in Isolte, maar we komen niet erg veel te weten over het land en haar inwoners. Dat vond ik jammer! Ook miste ik bij sommige personages wat diepgang. Ik had bijvoorbeeld graag meer willen leren over Etan’s afkomst en zijn familie, maar hun karakters bleven erg vlak. Als dit alles beter uitgewerkt was geweest, had het verhaal voor mij meer compleet gevoeld.
Een aantal absolute pluspunten van De bedrogene
Kwalitatief gezien is dit boek dus niet het beste boek dat je kunt lezen. Het heeft echter wel het héérlijke Kiera Cass-sausje waar ik zo dol op ben. Het plot is vlot geschreven en je waant je direct in Isolte, samen met Hollis, Etan en alle andere personages. Tijdens de reis voel je spanningen tussen de verschillende karakters, waardoor het een interessant verhaal blijft om te lezen. Het einde laat je achter met een super positief gevoel, waardoor ik heel blij was dat ik dit boek gelezen had. Ben je op zoek naar een duologie waar je binnen no time doorheen bent en waar je lekkere feelgood vibes van krijgt? Dan zijn De beminde en De bedrogene misschien wel wat voor jou!