De premiere van de Nederlandse musical Titans was door corona al meerdere keren uitgesteld, maar 25 november 2021 was het eindelijk zo ver. Met een cast van 25 man en een live orkest, was dit een musical die geheid indrukwekkend zou moeten worden. Mijn broer en ik hadden de tickets afgelopen jaar voor onze verjaardag gekregen. Na een paar maanden te hebben gewacht, hebben we in de Amersfoortse Flint de musical kunnen zien. En ik kan je al wel vertellen, dat was het wachten zeker waard.

Waar gaat Titanic de musical over?

Titanic is een van de beroemdste schepen ooit. De Graaf en Cornelissen Entertainment heeft een Nederlandse musical gemaakt, met behulp van Peter Stone voor het script. Je reist mee met het schip vanaf het moment dat het grootste en meest luxe passagiersschip ter wereld voor het eerst uit de haven vertrekt. In tegenstelling tot de gelijknamige film bestaan er in de musical geen Jack en Rose. Er wordt vooral een focus gelegd op de verschillende klassen aan boord. Zo zie je het luxueuze diner van de eerste klas met als tegenhanger de derdeklassers die alleen maar kunnen dromen van een mooi nieuw leven in Amerika.

Het verhaal van Titanic

De musical begint met de kennismaking van ontwerper Thomas Andrews. Hoe blij en trots hij is met het schip. Daarna leer je de crew van het schip kennen; de kapitein, de stuurman en de volmatroos, maar ook de bediening wordt geïntroduceerd. De derde klas passagiers mogen als eerste het schip op, waarna de tweede klas naar binnen mag en tot slot de eerste klas.

Aan het begin van de musical, moest het schip nog op gang komen. Hij voer rustig en werd daarna opgevoerd. De verschillende mogelijkheden die ze met het grootste decorstuk hadden, werden ruim gebruikt. Ook de kennismaking met de verschillende personages, werd goed de tijd voor genomen. Ik vind het heel leuk dat de musical zo duidelijk het verschil tussen de klassen laten zien.

Ondanks dat het een gedramatiseerde versie is van de dagen op de Titanic, krijg je wel een goed beeld van de passagiers van die tijd. Je wordt volledig meegenomen. De tijdlijn liep rustig en geleidelijk tot het einde van de eerste akte.

Na de pauze leek voor mij alles in een stroomversnelling te komen. Het leek voor mij net alsof ze alle belangrijke historische momenten gevoelsmatig hadden afgeraffeld. Er gebeurde zoveel, zo snel achter elkaar, dat je bijna geen tijd had om het te verwerken voordat er iets anders gebeurde. Waar je in de eerste akte met iedereen kon mee voelen omdat er de tijd voor genomen was, ontbrak dat mij volledig in de tweede akte. Ook het zinken van het schip verliep voor mij te snel. Alhoewel ik de scène na het zinken heel erg mooi gedaan vond. Dat was voor mij, samen met het slotlied, het kippenvel momentje van de musical.

De personages

Wat ik leuk vind aan de musical, is dat er niet één of een paar hoofdpersonages zijn. Bijna iedereen komt aan bod op hun eigen manier. Waar de film maar kleine en korte stukken laat zien van onder anderen kapitein Smith, hoofdontwerper Andrews en managing director van White Star Line Ismay, komen zij in de musical allemaal naar voren met hun eigen scènes en muziekstukken. Ook de stelletjes en personages uit de verschillende klassen hadden bijna allemaal een eigen kleine nevenlijn. Hierdoor kon je als kijker je altijd wel iets binden aan een personage. Het enige nadeel daar aan is wel dat er weinig tijd is om je volledig in te leven in een van de personages omdat er zoveel nevenlijnen waren. Hierdoor raakte de musical mij echter pas richting het einde van de musical. Daar hadden ze meer uit kunnen halen.

Het decor

Hier kan ik kort over zijn. Het grootste decorstuk is niet te missen. Dat is de grote trap die door de hele musical gebruikt wordt. Deze is multifunctioneel te gebruiken. Sommige scènes kwamen daardoor nog beter over, andere lieten te wensen over.

De muziek

De muziek Ik heb zo genoten van die muziek. Ik vond het heel mooie muziek en de zangers en zangeressen zijn zo goed in hun vak. Ook het live orkest was tip top. Ook vandaag nog (ik schrijf dit vier dagen nadat ik de musical heb gezien) heb ik nog enkele liederen van de musical in mijn hoofd gehad.

Over het algemeen voelen de muziekstukken bedrukt, op twee liedjes na. Onder andere de langzame en lage melodieën maakten dat ik er niet persé vrolijk van werd. Wel kom je daardoor heel dichtbij het gevoel van de personages die het zingen komen, wat voor enorme verdieping zorgt wanneer je kijkt.

Het eindlied was enorm indrukwekkend. De meerstemmigheid, het live orkest en het volume dat er vanaf kwam, gaf mij enorme kippenvel. Mocht je alvast willen weten waar ik het over heb, kun je het via YouTube beluisteren.

Conclusie

Mijn broer en ik hadden de dag voor de voorstelling een rondleiding gehad in het theater. Dit heeft denk ik ook wel bijgedragen aan hoe indrukwekkend alles was. We hebben de coulisses gezien met alle kledingstukken en attributen die gebruikt gingen worden tijdens de musical, maar ook waar het live orkest zou gaan zitten en hoe de techniek achter het bewegende decor werkt.

Door de musical heen heb ik met bewondering zitten kijken hoe het decor veranderde, met in mijn achterhoofd hoeveel werk daaraan vooraf is gegaan. Of hoe het licht van kleur veranderde en de spotlight aangepast werd.

Het musical gezelschap reist door heel Nederland heen en de laatste voorstelling is 17 juli. Als je de kans krijgt, zou ik nog snel een kaartje boeken voordat ze zijn uitverkocht.