In 2004 kwam de komedie Mean Girls, met onder andere Lindsay Lohan en Rachel McAdams in de hoofdrollen, uit in de bioscopen. De film die gemaakt werd door Tina Fey en gebaseerd werd op het hulpboek voor ouders genaamd Queen Bees & Wannabes. Vrijwel meteen werd de film een enorme hit. Nu, precies twintig jaar later, is de film nog altijd iconisch. Nog altijd kunnen fans de film vrijwel volledig citeren. De musical gebaseerd op de film was ook een enorm groot succes. Vandaar dat het ook niemand verbaasde dat er een filmversie gemaakt zou worden van de nieuwe musical. Het resultaat laat echter te wensen over, want Mean Girls is een onnodige reboot van een originele film die zoveel beter is.
Waar gaat Mean Girls (2024) over?
Cady Heron (Angourie Rice) is opgegroeid in Afrika, maar gaat samen met haar moeder terug naar Amerika. Hoewel ze altijd thuis onderwijs volgde, moet ze nu naar een echte middelbare school. Echter is dat niet zo makkelijk als gedacht. Cady weet niets over de hiërarchie op school, maar gelukkig heeft ze Janis (Auli’i Cravalho) en Damian (Jaquel Spivey) die haar wegwijs maken. Maar dan lijkt de populaire Regina George (Renée Rapp) interesse in Cady te tonen en mag ze zich aansluiten bij The Plastics. Cady komt er echter al snel achter dat de middelbare school erger is dan de jungle. Het is eten of gegeten worden.
Matige performance
Eerlijk is eerlijk, ik ben altijd groot fan geweest van het origineel. Mijn verwachtingen waren dan ook niet hooggespannen, ondanks het feit dat ik een goede musical echt wel kan waarderen. Mean Girls (2024) mist echter een belangrijk component en dat zijn catchy liedjes. Het is sowieso al erg verdacht dat vrijwel alle nummers uit de trailer gehaald zijn. De nummers blijven niet hangen en wellicht dat dat ook komt door de performance. Renée Rapp, die ook Regina speelde op Broadway, is een van de hoogtepunten van de film, omdat zij haar nummers wel goed weet te brengen. Echter was Angourie Rice geen goede keuze als Cady. Haar performance is matig waardoor de rivaliteit tussen haar en de superieure Rapp niet goed overkomt. Als je een musical maakt, zorg dan ook dat het over de top is. Op Rapp en Moana ster Auli’i Cravalho na is er niet genoeg drama. Daardoor is het eerder ongemakkelijk om te kijken naar deze film dan vermakend.
Mean Girls voor Gen Z
Het voelt alsof Tina Fey enkel als doel heeft om de film in een nieuw pakket te stoppen en te presenteren aan Gen Z. In de originele film waren er natuurlijk geen mobiele telefoons zoals wij die nu kennen. Nu wordt de populariteit van Cady en Regina bepaald door sociale media. Het maakt de boel actueler, maar er is ook minder venijn en er zijn minder psychologische spelletjes tussen de twee. Dat is jammer, want dat was de kracht van het origineel.
Daarbij voelt het alsof de nieuwe castleden aan cosplay doen van de personages uit de originele film. Uiteraard is het niet eerlijk om deze film te vergelijken met het origineel, omdat dit een musical is en wat meer over de top moet zijn. Toch is het bijna onmogelijk om het niet te gaan vergelijken, omdat er wel veel elementen uit het origineel één op één gekopieerd worden. Wellicht met het doel om ook millenials die fan zijn van het origineel naar de bioscoop te trekken, maar helaas weet de film niet te overtuigen.
Is het dan alleen maar teleurstellend? Niet perse. Er zitten semi leuke momenten in. De verhaallijn van Cady in Afrika is beter uitgewerkt en ook de verhaallijn van Regina en Janis is logischer. Toch is dat niet voldoende om de film naar een hoger niveau te tillen.
Conclusie
Door het gebrek aan een sterke lead en magere performances is Mean Girls (2024) op geen enkele manier memorabel. Het is beter om gewoon het origineel te kijken, of anders naar de musical zelf te gaan op Broadway. Deze filmversie kun je in ieder geval met een gerust hart overslaan. Je mist namelijk niets.