Soms dan zijn er films die blijven hangen, zelfs als je al lang de bioscoop hebt verlaten. De neo-noir film Nightmare Alley van regisseur Guillermo del Torro is er zo eentje. De film heeft een A-list cast en gaat het zeker goed doen bij de award ceremonies. Dat is ook te begrijpen. Van het duistere kleurenpalet tot aan het langzame afglijden in krankzinnigheid, het is allemaal op meesterlijke wijze gedaan. Nightmare Alley is gebaseerd op het gelijknamige boek van William Lindsay Gresham uit 1947. Gresham werd geïnspireerd door de verhalen van een vriend, een oude kermisklant. Vooral de zogenaamde gek vond Gresham fascinerend, en dat is ook terug te zien in de verfilming van del Torro.
Waar gaat Nightmare Alley over?
Stanton Carlisle (Bradley Cooper) is een oplichter waar we kennis mee maken door hem zijn huis in brand te zien steken. Stan wil zijn verleden achter zich laten, en sluit zich daarom aan bij een reizend circus. Hij gaat vooral om met Zeena de Ziener (Tony Collette), een helderziende wiens act gebaseerd is op een uitgebreide code die ze samen met haar alcoholische echtgenoot Pete (David Strathaim) heeft bedacht.
Stan voorziet een gouden toekomst met de mind-reading act. Hij is al gauw aan het touren als Master Stanton, samen met zijn nieuwe liefde Molly (Rooney Mara) als zijn assistent. Maar als de ontmoetingen met de psycholoog Lilith Ritter (Cate Blanchett), en Ezra Grindle (Richard Jenkins), een man die kapot gaat van schuldgevoel, hem de kans geven om zijn ziel te verkopen, grijpt hij de kans met beide handen aan.
Perfecte storytelling
De inspiratie van vele B-films uit de beginjaren 1900 is duidelijk. Del Torro liet zich inspireren door bijvoorbeeld de cult classic Freaks uit 1932 en de neo-noir film Il Grido uit het jaar 1957. De manier waarop het verhaal van Stan verteld wordt is meesterlijk. Als kijker ben je getuigen van de subtiele aftakeling van een man die zichzelf overschat. Het is ook niet gek dat Stan zowel walgt van de gek in het circus, maar ook een fascinatie voor hem ontwikkeld. Stan gelooft namelijk dat hij nooit zo diep zou zinken. Hij drinkt namelijk nooit, maar lijkt daarentegen wel constant op de vlucht van zijn eigen beestachtige persoonlijkheid.
De excellente cast draagt ook veel bij aan het verhaal. Cooper liet al eerder zien dat hij in staat is om zware rollen op zich te nemen. Zijn rol in deze film zal hem gegarandeerd prijzen op gaan leveren. Rooney Mara overtuigt ook als de onschuldige Molly, die zichzelf langzaam verliest maar toch weer terug weet te vinden. Cate Blanchett is fantastisch zoals altijd. De femme fatale rol is haar op het lijf geschreven.
Nightmare Alley is een van de weinige del Torro films waarbij het bovennatuurlijke niet meer dan een farce is gecreëerd door de mens. Dat wil niet zeggen dat er geen monsters zijn. De monsters in deze film zijn mensen die geconsumeerd worden door schuldgevoel en hebzucht. Het is op geen enkel moment een luchtig verhaal en als kijker zul je met een zwaar gevoel de bioscoop verlaten.
Conclusie
Door de prachtige cinematografie, een ijzersterke cast en een huiveringwekkend verhaal, is Nightmare Alley een film die je zeker niet moet overslaan. De film komt wat langzaam op gang, maar het is de zit ongetwijfeld waard.
Nightmare Alley draait nu in de bioscoop.