Inmiddels heb ik deze serie al twee keer gezien. En ik ga hem sowieso nog minimaal één keer helemaal kijken. Het mag duidelijk zijn: ik ben een fan. The Good Place is in mijn ogen een van de beste, zo niet dé beste comedyserie die er bestaat. En dat terwijl ik helemaal niet zo van comedyseries houd! Deze serie is echt bijzonder. Door het type humor wat gebruikt wordt, maar vooral door de diepere laag die in deze serie zit. Plus: het is een afgeronde serie. Begin er dus gerust aan, want na vier seizoenen wordt het bevredigend afgerond en kun je weer verder met je leven.
Waar gaat The Good Place over?
The Good Place gaat over het hiernamaals. Ho, niet meteen afhaken nu, want daar is helemaal niets religieus aan. En dat is het eerste briljante aan deze serie. Ze hebben een onderwerp wat altijd zwaar religieus beladen is, totaal losgetrokken van welk geloof dan ook. De serie speelt zich dus af in het leven na de dood, maar er komt geen god, duivel of engel in voor. En dat is dus echt mega knap gedaan!
In dit leven na de dood ontmoet je in de eerste aflevering vier stervelingen die allemaal de rest van de eeuwigheid mogen voortleven in The Good Place. Dat mag omdat er in het systeem staat dat zij hun leven goed geleefd hebben en het daarom verdienen om daar te zijn. Maar dat zou een saaie serie opleveren, dus je komt er al vrij snel achter dat niet iedereen een perfect leven heeft geleefd. De grote vraag is dan: als je weet dat je niet in The Good Place hoort, wat gebeurt er dan?
De vier stervelingen
Ontmoet de vier stervelingen: Eleanor Shellstrop, Chidi Anagonye, Tahani Al-Jami en de monnik Jason Mendozal.
Eleanor wordt gespeeld door Kristen Bell. Zij komt er al vrij snel achter dat het misschien niet de bedoeling was om haar naar The Good Place te sturen. Ze scheldt bijvoorbeeld nogal veel. Alleen kun je niet schelden in The Good Place. Het is simpelweg niet mogelijk om ze uit te spreken. Al doet Eleanor het toch gewoon en dan worden het woorden als ‘holy mother forking shirtballs’. In context is dat echt heel grappig.
Chidi is een filosofieprofessor (of was dat bij leven) en wordt gespeeld door William Jackson Harper. Van hem krijg je in deze serie allerlei filosofische lessen die nog kloppen ook. Je leert dus echt wat van deze serie!
Tahani wordt gespeeld door Jameela Jamil en zij wekte in eerste instantie heel veel ergernis bij me op. Zij is namelijk MEGA entitled. Maar je leert haar snel genoeg kennen en dan ga je echt van haar houden. Geloof me.
En dan is er ook nog een monnik. Of nou ja… Jason praat niet. En daar wil ik het even bij laten in het kader van spoilers.
Het sterke van deze serie is dat alle personages echt een enorme ontwikkeling doorgaan. Echt ENORM. En dat is ook niet zo gek, want ze proberen een antwoord te vinden op de grootste vragen die er bestaan. Dit hebben ze heel geloofwaardig weten neer te zetten. Daardoor groei je met de karakters mee en kun je niet anders dan verliefd op ze worden en wensen dat het goed met ze afloopt.
Michael en Janet
The Good Place komt natuurlijk niet uit de lucht gevallen (pun intended) en heeft net zoals elke andere plek ‘medewekers’. Tussen haakjes, want deze medewerkers zijn nogal bijzonder. Ten eerste bestaan ze al een eeuwigheid. Letterlijk. Zij zijn degene die het hiernamaals hebben opgezet, ontworpen en ze onderhouden het ook. In deze serie wordt het neergezet als een bedrijf, waardoor er veel aardse herkenbaarheid in zit.
Michael is de architect van The Good Place. Hij is ook degene die de stervelingen ontvangt na hun dood en vertelt dat ze in The Good Place zijn. Laten we het er op houden dat Michael een karakter is dat net zoals de mensen nog een hoop te leren heeft. Ja, zelfs ondanks het feit dat hij al een eeuwigheid bestaat.
En Janet. Iedereen wil een Janet. Je kunt Janet oproepen door haar naam te noemen. Dat is in het begin even wennen voor de stervelingen. Janet is ‘not a girl’ zoals ze zelf zegt. Ze is ook geen databank of IA, maar dat is toch wel hoe je haar het beste kan omschrijven. Of misschien als ‘the all knowing’, want ze weet alles. En ze heeft alles. Alles wat je je maar kunt wensen. Iets waar de stervelingen gretig gebruik van maken bij hun aankomst.
De filosofie van de serie
Dan nu even over waarom die serie nou zo tof is. Het is namelijk een hele slimme serie. Veel comedyseries vind ik een beetje flauw. Met grappen die er te dik bovenop liggen en vaak ten koste gaan van een ander of van een gehele groep. Deze serie heeft dat absoluut niet. Het is een hele wholesome serie die wakker genoeg is om ook over tien of misschien wel twintig jaar nog steeds relevant te zijn. Dat begint al met de diverse cast, maar ook met de onderwerpen die ze pakken. Namelijk: wat is een goed leven en hoe leef je goed? Twee vragen waar veel mensen het antwoord wel op willen weten, maar het nooit zullen vinden. Dat zijn eigenlijk de hoofdvragen van deze serie. Maar de echte grote vraag is: wie verdient het om in The Good Place te zijn? Dat klinkt heel judgemental, maar het mooie is dat de stervelingen eigenlijk zichzelf daarop moeten beoordelen. En da’s best lastig. Met wie vergelijk je jezelf bijvoorbeeld? Wat is goed en wat is kwaad? Hoe doe je goed? Kun je goed doen zonder anderen? Op al dit soort grote levensvragen proberen de karakters een antwoord op te vinden. En dat zonder god of een andere religie.
Slim en grappig
De serie is geen dijenkletser, maar het is wel duidelijk een comedy. De grappen zijn slim bedacht, dus je moet wel een beetje opletten om ze te snappen. Daarbij maken ze ook veel referenties naar onze wereld. Veel van de grappen gaan over over andere media, dus de doorgewinterde Netflixer zal veel moeten lachen. Maar ook als je niet dagelijks aan de buis gekluisterd zit, zijn de grappen leuk. Soms wel een beetje flauw, dat geef ik toe. Maar geloof me: dat mag dan in die setting.
The Good Place & The Bad Place
Als er een Good Place is, dan is er uiteraard ook een Bad Place. Het is geen spoiler dat de stervelingen daar achter zullen komen. En wat is die Bad Place dan? Het antwoord op die vraag zie je in de serie, maar ik kan wel verklappen dat The Good Place en The Bad Place het beste te vergelijken zijn met twee bedrijven die in dezelfde markt opereren. Namelijk onze aarde en de mensen die daar leven. Want beide plekken willen zoveel mogelijk mensen in hun hiernamaals hebben. En dat levert natuurlijk weer allerlei hilarische en absurde situaties op.
Gewoon een hele toffe serie
The Good Place is echt een feel good serie. De serie zit steengoed in elkaar en het is een afgerond verhaal. Met totaal vier seizoenen is dat best te overzien. Zeker omdat de afleveringen maar twintig minuutjes zijn. En deze twintig minuutjes zitten vol grappen, avonturen en filosofische vragen waar je ook nog een beetje over aan het nadenken wordt gezet. Het is dus sowieso geen verspilde tijd om deze serie te kijken. Eigenlijk moet je deze serie gewoon kijken. Zo niet, dan weet je zeker dat je een one way ticket naar The Bad Place te pakken hebt.
The Good Place
Forking Good
Goed
- Slim
- Grappig
- Wholesome
- Goed uitgewerkte karakters
Niet zo
- De afleveringen hadden van mij veel langer mogen duren
