Hoewel we tegenwoordig een aantal verfilmingen van Agatha Christie’s werken kunnen bewonderen op onze schermen, is er een werk die nooit is verfilmd. The Mousetrap zou op het grote scherm verschijnen, ware het niet dat Christie een clausule in het contract opnam. Ze verkocht de filmrechten aan John Wolf, maar de film mocht pas zes maanden na het einde van de theatervoorstellingen gemaakt worden. Het stuk opende in 1952 en nu, zo’n 70 jaar later, is het nog altijd te zien in het theater. De film kwam er nooit. Het is een van de meest belangrijke verhaallijnen in het moordmysterie See How They Run. Producer Damian Jones wilde graag een verfilming maken over The Mousetrap, maar nadat hij zag dat Christie hem daarin dwars heeft gezeten, besloot hij het anders aan te pakken. Een fictionele whodunnit maken over whodunnits.
Waar gaat See How They Run over?
Om de 100ste uitvoering van The Mousetrap te vieren komt de cast, onder leiding van Richard “Dickie” Attenborough (Harris Dickinson) samen voor een feestje. Film producer Woolf (Reece Shearsmith) is daar, samen met Leo Kopernick (Adrien Brody), een regisseur die in Hollywood op de zwarte lijst staat en dus naar Engeland vertrok om de film te maken. De hooghartige playwright Mervyn Cocker-Norris (David Oyelowo) moet een screenplay schrijven. Iedereen staat op scherp en Kopernick en Attenborough raken zelfs in gevecht met elkaar. Dat valt allemaal in het niet als aan het einde van de avond Kopernick dood eindigt op het toneel. Kan de show doorgaan en belangrijker nog, whodunnit?
Prima als komedie maar heeft moeite met de toon
See How They Run combineert elementen die echt hebben plaatsgevonden met fictie. Zo moet de alcoholistische rechercheur Stoppard (Sam Rockwell) samenwerken met de aparte en overenthousiaste recruit Constable Stalker (Saoirse Ronan) om de zaak op te lossen. Ze krijgen hier geen hulp bij, want iedereen is gefocust op de echte duistere seriemoordenaar die de Rillington Place Murders op zijn geweten heeft. Niemand heeft daarom tijd voor een beetje moord in het theater. De dynamiek tussen Rockwell en Ronan werkt erg goed. Het is vooral Ronan die als de stuntelige agente zowel de meeste lachers op de hand heeft, als degene die de meeste emoties laat zien. De rest van de cast werkt ook prima samen. Het probleem is wel dat de film is opgenomen tijdens de pandemie. Comedy leunt erg op de chemie tussen de cast en daar is er niet perse veel van. Daardoor komen sommige grappen niet aan.
Geen duidelijke toon
De film heeft commentaar op het genre waar het zelf zo heftig op leunt en is meestal vrij scherp. Toch is niet altijd duidelijk welke toon de makers willen neerzetten. De ene keer is het grappig en de andere keer serieus, maar de balans is soms een beetje zoek. Het meest interessante aan de film is ook niet wie het heeft gedaan, maar vooral welke personages gebaseerd zijn op echte mensen.
Soms is See How They Run slachtoffers van zijn eigen bespotting. De belachelijke Hollywood zaken en het verloop van whodunnits wordt op de hak genomen door een voice-over van Kopernick als hij al dood is. Hij vertelt ons dingen die niet veel later gebeuren. Toch werkt het niet perse als een personage alle gebreken in de eigen film uitlegt. Het gebrek is er nog steeds, alleen vinden de makers zichzelf soms te geestig en scherp om dat in te zien.
Conclusie
See How They Run heeft genoeg elementen om van te genieten, maar er zijn ook genoeg gebreken die de film minder goed maken. Ondanks al het commentaar zegt de film weinig over whodunnits, behalve dan dat het best grappig zou zijn als het in onze echte wereld zou plaatsvinden. See How They Run is een film die sommige mensen helemaal het einde zullen vinden, terwijl anderen er niets van snappen. En dat is prima. De film is niet zo slim en scherp als Knives Out, maar zorgt toch voor anderhalf uur aan vermaak.
See How They Run
Goed
- Prima cast
- Plot is ok
- Vaak grappig
Niet zo
- Geen duidelijke toon
- Best wel wat gebreken
