Tom Holland brak door met zijn rol als de iconische Spider-Man in het MCU. De acteur is sindsdien niet meer weg te denken uit Hollywood. Hoewel hij voor lange tijd werd gezien als Peter Parker, wilde Tom natuurlijk laten zien dat hij meer kon dan alleen de sullige Parker zijn. Met zijn rol in de in 2023 verschenen serie The Crowded Room, liet Holland zijn acteertalenten naar voren komen. Hij speelt hierin namelijk niet de grappige en charismatische Spider-Man, maar een gecompliceerd personage die leidt aan DIS, oftewel dissociatieve identiteitsstoornis. Maar lukt hem dit ook of kan hij beter bij de minder gecompliceerde blockbusters blijven?
Waar gaat The Crowded Room over?
De jonge Danny Sullivan (Tom Holland) wordt in de zomer van 1979 in New York opgepakt na een schietpartij en verdacht van een schokkende misdaad. Hoe langer detective Rya (Amanda Seyfried) met hem praat hoe onduidelijker de situatie wordt. Wat weet Danny? Is hij onschuldig? Of heeft hij toch meer op zijn kerfstok?
Achtergrond
De scripts van The Crowded Room zijn gebaseerd op het boek van Daniel Keyes: The Minds of Billy Milligan. Billy Milligan heeft eind jaren zeventig op 27-jarige leeftijd terechtgestaan voor het ontvoeren en verkrachten van enkele vrouwen. Door de rechtbank werd hij echter onschuldig bevonden wegens ontoerekenbaarheid. Milligan had namelijk een stoornis genaamd dissociatieve identiteitsstoornis. Dit is een zeer zeldzame psychische afwijking die erop wijst dat iemand verscheidene autonome persoonlijkheden in zich herbergt. In Milligans geval waren dat er vierentwintig. In The Crowded Room wordt Danny van een ander soort misdaad verdacht waarvoor hij terecht moet komen te staan.
Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS)
Deze aandoening werd in 1980 erkend als een ernstig invaliderende stoornis en werd na vele onderzoeken en observaties opgenomen in de DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). In The Crowded Room wordt de aanloop hiernaartoe in beeld gebracht door het onderzoek van detective Rya. Het is lang niet de eerste keer dat een ingewikkelde stoornis als deze werd gebruikt als inspiratie voor een film of serie, denk aan Split (2016) en Dahmer (2022).
Danny Sullivan
In de eerste aflevering van de serie lijkt het erop dat Danny Sullivan wordt verhoord door Rya na het plegen van een delict. Hij komt vrij ‘normaal’ over, hoewel sommige onderwerpen hem zwaarder vallen om het over te hebben. Rya helpt hem erdoorheen en maakt ondertussen notities. Tijdens de gesprekken die zij samen voeren, wordt stukje bij beetje getoond wat er heeft plaatsgevonden voordat Danny in hechtenis werd genomen. Wetende dat er meer achter zit dan alles doet lijken, blijf je geïnteresseerd naar waar het allemaal naartoe gaat.
The Crowded Room wordt steeds verontrustender
Na de eerste drie afleveringen wordt de serie steeds wat verontrustender. Er wordt langzaam duidelijk wat de achterliggende gedachten achter de gesprekken zijn, waar Rya naar aan het graven is en wat er zich in Danny’s verleden heeft afgespeeld. Naarmate de gaten in Danny’s geheugen opgevuld worden, neemt de serie even een andere wending. Als je als kijker weet waar de serie op gebaseerd is, komt het niet per se als een verrassing, maar toch is de uitvoering ervan sterk en interessant. Zeker de overschakelingen van heden naar verleden en de puzzelstukjes die op hun plek beginnen te vallen, zorgen ervoor dat je wilt blijven kijken.
In de laatste paar afleveringen krijg je verschillende persoonlijkheden van Danny te zien. De makers hebben zelfs een manier gevonden om aan de kijkers over te brengen hoe het er ongeveer in zijn hoofd aan toe gaat terwijl de verschillende persoonlijkheden in hem naar boven komen. De spanning is dan steeds meer om te snijden. Je weet nooit precies welke persoonlijkheid naar boven komt en wat die precies gaat doen. Hoewel je ze steeds wat beter leert kennen, blijft het gissen naar wat er zal gaan gebeuren. Wat dat betreft blijft het geheel enigszins ongrijpbaar.
Acteerwerk
Waar ik vooral benieuwd naar was, was Tom Hollands acteerwerk in deze serie. Wetende dat hij verschillende persoonlijkheden naar voren moet brengen, is het maar de vraag hoe dit precies uitpakt. James McAvoys prestaties in Split en Glass (2019) waren wat dat betreft fenomenaal. En aangezien dat de verschillende persoonlijkheden pas aan het eind van de serie naar boven komen, is er minder sprake van een echt WOW-gevoel. Toch heeft Holland enkele verschillende kanten van zichzelf laten zien. Op een gegeven moment kun je aan zijn ogen en houding zien welke persoon er momenteel de boventoon voert.
Ook lopen de emoties in de laatste afleveringen steeds verder op. De rechtszaak is in volle gang en het hangt er continu om of hij schuldig of onschuldig bevonden gaat worden. Beide kanten hebben namelijk sterke argumenten en met maar een minimaal aantal getuigen die in Danny’s voordeel werken, loopt de spanning ook op. Uiteindelijk moet hij op meerdere gebieden de confrontatie met zichzelf, zijn persoonlijkheden en zijn omgeving aangaan om alles een plek te geven en een plek voor zichzelf te vinden. Sommige confrontaties geven je echt rillingen of laten je een traan of meer wegvegen.
Conclusie
The Crowded Room is zeker het kijken waard, als je van ongrijpbare, lichte suspense en aangrijpende elementen houdt.