Recensie: psychologische obsessies in Killing Eve
Hoewel de Britten momenteel een real-life drama serie produceren met Brexit, weten ze nog wel hoe je echt goede series maakt. Eerder waren we nog allemaal in de ban van Bodyguard. Dat is echter niet de enige goede serie die de laatste tijd uit het Verenigd Koninkrijk is gekomen. Sandra Oh, bekend van haar rol in Grey’s Anatomy, schittert in de nieuwe psychologische thriller Killing Eve. Het is de rol waarmee ze geschiedenis schreef tijdens de Golden Globes. Ze was namelijk de eerste Aziatische vrouw in 39 jaar die een Golden Globe won voor Beste Actrice in een dramaserie. Maar is Killing Eve ook daadwerkelijk het kijken waard?
Waar gaat Killing Eve over?
Het verhaal volgt de detective Eve Polastri, die haar kantoorbaan omruilt voor een spannend kat-en-muis spel. Ze krijgt de opdracht om de huurmoordenares Villanelle op te sporen, maar dat lijkt niet zo makkelijk als gedacht. Villanelle is slim, erg slim, en getraind door nog slimmere mensen. Herkenbare dingen achterlaten of een opdracht niet succesvol afsluiten, gebeurt niet. Ondanks dat komt Eve op het spoor van Villanelle en doet ze alles wat ze kan om meer over haar bestaan te weten te komen. Hoe kan het dat zo’n jonge vrouw zoveel moorden pleegt? Op zulke gruwelijke manieren? Maar wanneer Eve en Villanelle over elkaars bestaan te weten komen, raken de twee vrouwen geobsedeerd door elkaar. Bang voor elkaar zijn ze niet, terwijl ze allebei de ander willen vangen.
Psychologisch kat-en-muis spel
Killing Eve is zeker niet de klassieke thrillerserie. De twee vrouwen krijgen een vreemde fascinatie voor elkaar. Meerdere malen in de serie staan ze oog in oog, maar elkaar vermoorden of arresteren doen ze niet. Het lijkt bijna alsof, als alles van de moorden weg zou vallen, het twee beste vriendinnen zouden kunnen zijn.
Behalve dat het een thriller is die zeker onder je huid kruipt, is het ook een serie waar je veel om moet lachen. Er zitten humoristische momenten in die niet té overdreven zijn, maar wel precies op het juiste moment langskomen. Ondanks dit zorgt het er niet voor dat de serie te luchtig wordt of dat het thriller-aspect te heftig wordt. Het zorgt juist voor een geweldige combinatie tussen thriller en komedie die nog niet op deze manier op het witte doek is verschenen.
Acteerkunsten
Sandra Oh heeft jarenlang de rol van Christina Yang op zich genomen in de medische hit-serie Grey’s Anatomy, maar deze rol is totaal anders. En goed anders. De manier waarop Oh de rol van Eve tot leven brengt is fascinerend. Van Oh was het na seizoenen van Grey’s Anatomy wel al bekend dat ze goede acteerskills onder haar vleugels had, maar van de vijfentwintigjarige Jodie Cormer was nog niet veel bekend. Het is fascinerend hoe de jonge vrouw op zo’n echte manier het beeld van een psychopaat neer zet. De rillingen schieten door je lijf als Corner in de rol kruipt van Villanelle.
Conclusie
Slapen na deze serie kun je wel vergeten. Elke aflevering eindigt met een cliffhanger die je hartslag zeker wel voor een half uur verhoogt. De vrouwen strijden in een spannend kat-en-muis spel en de acteerkunsten van zowel Oh als Corner maken het zo echt dat het nog lang in je gedachtes blijft spoken. Killing Eve is één van de beste psychologische thrillers die je zult zien, maar het is misschien niet het slimst om het voor het slapen gaan te kijken. Al na de eerste aflevering werd er bekend gemaakt dat er een tweede seizoen zou komen. Het is altijd afwachten of het tweede seizoen net zo pakkend en goed is als het eerste, maar na het spannende einde van de laatste aflevering is het aftellen tot het tweede seizoen.
Killing Eve
Spannend van begin tot einde
Laat een reactie achter