Het was het jaar 2003. Er werd aangekondigd dat James Cameron de manga Battle Angel Alita zou verfilmen. Cameron was echter druk bezig met Avatar en de film kwam terecht in productie hel. Het duurde tot 2015 voordat Cameron de film uit handen wilde geven. Robert Rodriguez werd aangenomen als regisseur en de productie kon eindelijk beginnen. Hoe is het resultaat geworden? Bloedstollend. Dat is de manier om de nieuwe science fiction film Alita: Battle Angel te omschrijven. De zaal verlaten zonder klamme handjes is bijna onmogelijk. Donderdag 14 februari is de film overal te zien, maar wij kregen de film al te zien op de première van dinsdag 6 februari.
Waar gaat Alita: Battle Angel over?
De film volgt het verhaal van ‘Alita’, een cyberborg die vanuit de luchtwereld in de afvalbelt van Iron City terecht is gekomen. Slechts bestaand uit het bovenste deel van haar lichaam, wordt ze gevonden door Dr. Ido. Hij neemt haar mee naar zijn huis en geeft haar een nieuw onderlichaam. Het is een mooi lichtkleurig robotlichaam, maar het wordt al snel duidelijk dat het niet zomaar een robotlichaam is. Dr. Ido heeft het lichaam gemaakt voor zijn dochter, die op brute wijze is vermoord door een drugsverslaafde patiënt. Omdat hij zijn dochter is verloren, is hij erg beschermend over Alita. Maar Alita is niet een meisje dat op haar bed zit en urenlang boeken leest. Ze gaat op pad, verkent de stad en ontmoet de charmante Hugo. Hij laat haar kennis maken met het bekende spel ‘Motorball’, een spel op rolschaatsen waarbij je met een groep achter één bal aan zit. Alita doet een rondje mee en ze is sneller en sterker dan iedereen. Veel sterker. Langzaamaan begint Alita te realiseren dat ze niet zomaar een cyberborg is en dat ze veel meer kracht heeft dan wie dan ook.
Verhaallijn
De film laat een duidelijk onderscheid ziwn tussen een Dystopie en een Utopie. Zalem, de luchtwereld, is de Utopie. De elite, de rijke mensen en de bazen zijn degenen die daar mogen wonen. Terwijl het normale volk zich moet redden op de aarde, dat een soort afvalbak is geworden voor al de rommel die van Zalem komt. De armen werken voor de rijken: wat ze in de Iron City, de aarde, produceren gaat via enorme buizen naar Zalem. Niet veel mensen gaan hier tegenin, want het enige wat dat opbrengt is het verlies van je leven. Maar Alita is anders. Ze ziet wat fout is aan de samenleving en wil dit veranderen. Het is leuk om te zien hoe een meisje, een vrouw, juist diegene is die verandering wil maken. Ondanks verlies en pijn, strijdt ze voor haar doel en wil ze de elite, de machthebbers, verslaan.
Animatie en editing
Robert Rodriguez is vier jaar bezig geweest met de productie van deze film en dat is ook terug te zien op het witte doek. De animaties zijn geweldig. Hoe de echte menselijke personen acteren naast de geanimeerde Alita is mind-blowing. Zeker als je er bij stilstaat dat de acteurs grotendeels hebben geacteerd tegen een groen doek en dat Alita er pas uitzag als Alita na het editen. De lijn tussen geanimeerde beelden en real-life beelden zijn in de film bijna niet van elkaar te onderscheiden. Chapeau Robert Rodriguez. Rodriquez liet al eerder de master of the green screen te zijn met zijn twee Sin City films. Je weet dat de hele luchtwereld geanimeerd moet zijn, omdat dat gewoon niet kan in de echte wereld, maar als je het niet zou weten dan zou je zo denken dat het echt was.
Actie in Alita
Voor iemand die niet vaak naar actiefilms gaat, zorgde de hoeveelheid vechtscènes in Alita bij mij af en toe voor klamme handjes. Zeker tegen het einde van de film zijn er om de paar minuten wel vecht- of actiescènes. Het is wel verbazingwekkend om te realiseren dat de vechtscènes zo snel gaan en zo vloeiend lopen, terwijl het allemaal geanimeerd is. Het leuke aan Alita is dat, ondanks dat er veel vechtscènes in zitten, het niet gruwelijk of bloederig is. Het enige bloed wat je ziet in de film heeft een blauwe, glinsterende, kleur en is dus in plaats van ‘eng’, eigenlijk wel mooi.
Conclusie
De combinatie van actie, romantiek, humor en tragedie zorgen voor een spectaculaire film. De zaal verlaten met een snel kloppend hart is niet te vermijden. Zelfs als je niet de grootste fan bent van actiefilms, is het door de combinatie van romantiek en drama nog steeds een aanrader. Daarbij komen ook nog de geweldige animaties kijken. Ondanks dat je weet dat het grootste deel geanimeerd en met de computer bewerkt is, lijken de werelden en de personen net zo echt als dat de buitenwereld er uit ziet.