Recensie: Het Hart van de Adelaar is leuk, maar toch teleurstellend

Laat ik beginnen de titel van deze review uit te leggen: dit debuut van Emmelie Arents heeft ontzettend veel aandacht gekregen en dat is nu (een halfjaar nadat het uit is) nog steeds het geval. De cover en de illustraties aan de binnenkant zijn prachtig. Het Hart van de Adelaar heeft ook ontzettend veel positieve reviews gehad (gemiddeld 4 sterren op Goodreads). Kortom: mijn verwachtingen waren enorm hoog toen ik dit boek begon te lezen. Dat heeft helaas slecht voor me uitgepakt. Ik vond het boek leuk om te lezen, maar daar blijft het eigenlijk bij. Ik was underwhelmed.

Waar gaat Het Hart van de Adelaar over?

Joana woont in een middeleeuwse wereld waar magische wensen werkelijkheid zijn. Ze heeft het vermogen om dodelijke wensen uit te spreken door gebruik te maken van speciale stenen. Haar talent en de andere twee magiesoorten worden gevreesd en daarom worden magiërs uitgeroeid. Na een onvermijdelijk ongeluk wordt Joana in de val gelokt en onterecht veroordeeld tot de doodstraf. De koning redt haar net op tijd voor maar één doel: om haar te gebruiken tijdens het uitroeien van het rebellenleger. Lukt het haar om het spel mee te spelen zonder zichzelf te verliezen?

Eerst snel alle kritiek achter de rug

Het Hart van de Adelaar begint wanneer Joana al in de gevangenis zit en terugkijkt op wat ervoor heeft gezorgd dat ze is veroordeeld. Zonde, want het zou spannender zijn geweest als dit gedeelte actiever/terwijl Joana het meemaakt geschreven was. Bijvoorbeeld als het verhaal opende met Selina die bij Joana aankomt met een gewonde jongen. Het is namelijk wel interessant, origineel, spannend en ontzettend gedurfd zelfs. Het is een prachtige backstory voor een bijzonder goede slechterik. Helaas komt die verder bijna niet meer aan bod in het boek. Nog een gemiste kans.

Daarnaast was heel deel twee van het boek vrij overbodig. Je leest in het eerste deel continu vanuit Joana en in de laatste paar hoofdstukken (deel twee) lees je ineens vanuit allerlei verschillende personages. Het was rommelig, verwarrend en je merkt dat het doel is om losse eindjes aan elkaar te knopen. Begrijpelijk, maar niet noodzakelijk. Ik was al tevreden geweest bij een cliffhanger van de hartbewerking aan het einde van deel één. Kortom: zowel het begin als het einde hadden spannender gekund. Als ik echt ga zeuren, had ik het ook fijn gevonden als er eerder duidelijker was dat alle wensstenen voor eenmalig gebruik zijn, maar dat zat niet per se in de weg van het leesplezier. En de identiteit van de leider van de Adelaars was voorspelbaar.

Dit zijn geen dealbreakers, maar het volgende wel. Waar is de diversiteit in dit boek? Heb ik eroverheen gelezen of is bijna iedereen blond en heteroseksueel? Dit staat zo in contrast met Voorbij het Wederwoud van dezelfde uitgever en daarom stond ik er echt van te kijken. Spoiler incoming: ik verwachtte dat Marcus een relatie zou hebben met een jongen van lage stand of dat zijn geheime geliefde een Bewerker zou zijn, maar dat was niet zo! Ik had in mijn hoofd al helemaal een beeld gemaakt van Marcus en een donkere Bewerker en dat ze vreesden voor hun lot mijn zijn tirannieke vader. Bam, iets van diversiteit, maar niets is minder waar en dat was voor mij echt een teleurstelling.

Ook de motivatie van de personages die wel daadwerkelijk slechteriken waren hadden beter uitgewerkt kunnen worden. Waarom heeft de koning zo’n hekel aan Bewerkers? Waarom was Evan al verliefd op Joana voordat hij haar gezien had? En daarnaast: waarom heeft Marcus zich bij de rebellen aangesloten? Natuurlijk is het onvergeeflijk als je vader (één keer?) vreemd gaat, maar is dat een reden om hem zoveel jaren te haten en hem van de troon te willen stoten? Marcus heeft persoonlijk niets te verliezen, zoals een geliefde, en dat zou overtuigender geweest zijn.

Over smaak valt niet te twisten

Dan zijn er nog een paar dingen waar ik persoonlijk niet zoveel mee kan. Liefdesdriehoeken vind ik als regel gewoon vreselijk, hoe goed ze ook uitgewerkt zijn. Geen kritiek op Het Hart van de Adelaar, maar dat zorgt er wel voor dat ik het verhaal persoonlijk minder geloofwaardig vind. Daarnaast had ik niet verwacht dat er zoveel intrige, politiek gekonkel en complotten in zouden zitten. Dat past ook niet lekker in mijn straatje. Wederom geen kritiek, maar als ik dat van tevoren had geweten, had ik misschien gekozen dit boek niet te lezen.

Dan twee clichés waar ik niet zoveel mee kan: mensen terugbrengen uit de dood/mensen die toch niet dood blijken te zijn én iedereen moet een relatie hebben. Het terug uit de dood cliché heb ik vaak genoeg gelezen om het voorspelbaar te vinden en het feit dat bijna ieder personage eindigt in een (heteroseksuele) relatie vind ik geen goede boodschap. Het voelt alsof Jeff (een overbodig bijpersonage) alleen is toegevoegd zodat iemand anders ook in een relatie zou eindigen. Dan voelt het alsof single zijn geen keuze/niet oké is. Zonde.

Gelukkig zijn er ook genoeg positieve dingen over Het Hart van de Adelaar te zeggen

Ik ben Het Hart van de Adelaar gaan lezen omdat ik een readingslump voelde aankomen. Dat was een goede keuze! De schrijfstijl is prettig en het boek leest heerlijk weg. Het is ook vrij luchtig. Ook de worldbuilding met de drie magiesoorten en de wensstenen vond ik leuk. Het wordt ook duidelijk gemaakt dat magie een prijs en consequenties heeft. Daarvoor mijn complimenten. Veel personages maken persoonlijke ontwikkeling door en groeien ook. Verder zitten er best een aantal meeslepende en ontroerende momenten in die goed zijn uitgewerkt. Ik heb dit boek niet voor niets in één dag uitgelezen.

Conclusie: leuk, vooral als je niet te kritisch bent met hoge verwachtingen

Achteraf denk ik dat Het Hart van de Adelaar toch niet helemaal mijn smaak was, maar dat is dus geen kritiek. Ook waren mijn verwachtingen veel te hoog. Naast een paar punten van kritiek waar ik moeilijk doorheen kan kijken, vond ik het leuk om te lezen. Ik denk alleen niet dat ik het nog eens ga lezen.

Het Hart van de Adelaar

Leuk en teleurstellend

2.7

Verhaal

4.0/5

Schrijfstijl

5.0/5

Plottwists

2.5/5

Diversiteit

0.5/5

Originaliteit

1.5/5

Goed

• Slechteriken
• Magiesoorten

Niet zo

• Clichés
• Voorspelbaar
• Slechteriken