Het is zo belangrijk dat er steeds meer Young Adult boeken met andere thema’s dan ‘prinses zoekt prins’ of ‘jongen en meisje zijn perfect voor elkaar’ op de markt komen. Niet dat er iets mis is met zulke boeken maar: iedere jongere moet zich in een boek kunnen terugvinden. En de meeste hoofdersonages zijn grotendeels hetero en cisgender. Gelukkig is het kwartje gevallen en komen er steeds meer boeken met hoofd- en bijpersonages uit minderheidsgroepen uit. Boeken van eigen bodem, zoals bijvoorbeeld De zwendelprins, of vertaalde boeken. Fin & Rye behoort tot die laatste categorie. Beide titelfiguren zijn homo, en ook de bijpersonages zijn zeer divers, zowel qua geaardheid als afkomst. Daarnaast haalt het boek ook nog eens belangrijke thema’s aan als homohaat, transfobie en conversietherapie.
Fin & Rye is uitgegeven door Best of YA en is een vertaling van Fin & Rye & Fireflies. Het boek is vertaald door Fanneke Cnossen.
Wij ontvingen een recensie-exemplaar in ruil voor onze eerlijke mening.
Waar gaat Fin & Rye over?
Fin is zestien jaar en valt op jongens. Een feit dat zijn leven heel complex blijkt te maken.
Het ene moment kust Fin de goddelijke Jesse; het volgende moment is hij meedogenloos ge-out. De reactie van zijn ouders? Er alles aan doen om hem niet te laten zijn wie hij is, te beginnen met een frisse start in een nieuwe stad.
Gelukkig maakt Fin al snel nieuwe vrienden: kick-ass Poppy, haar aan-uit transvriendin June en de innemende en onweerstaanbare Rye. Maar Fins ouders zijn niet blij. Wanneer hun zoon zijn ‘levensstijl’ niet wil veranderen, dwingen ze hem op het ‘rechte’ pad… met conversietherapie.
Van maanverlichte dates tot vintage etentjes, van pride parades tot een passie voor oud vinyl, Fin & Rye is een glorieus en hartstochtelijk verhaal over trouw zijn aan jezelf, wat er ook gebeurt.
Fluffy liefdesverhaal, maar dan anders
Op de eerste plaats gaat Fin & Rye over de liefde. Dat is het overkoepelende thema, zonder twijfel. Liefde voor je geliefde, maar ook liefde voor je vrienden, je siblings en je ouders of kinderen. Het boek zou geen Fin & Rye heten als dit geen liefdesverhaal was over die twee. Fin moet verplicht verhuizen nadat hij op nare wijze is ge-out in zijn vorige woonplaats. Zijn ouders zijn niet bepaald te spreken over zijn ‘levensstijl’ en hopen dat een frisse omgeving hem anders zal doen inzien. Uh, niet hoe dat werkt, ouders van Fin.
Op Fins nieuwe school ontmoet hij al snel Rye, Poppy en June. Rye is al uit de kast en date een wat oudere student. Die relatie houdt, spoilers, natuurlijk geen stand. Daarom voelt het begin van de relatie van Fin & Rye een beetje als instalove: ze komen wel heel snel en heel makkelijk bij elkaar. Maar dit is geen standaard ‘ze krijgen elkaar’ verhaal. Daarom mag er best snel naar hun relatie worden toegewerkt. Bovendien is het goed geschreven en instalove of niet: het komt in ieder geval nergens als geforceerd over.
Fin blijft intussen problemen houden met zijn ouders, die inzien dat (duh) hun zoon nog steeds op jongens blijkt te vallen. Ook Rye heeft zijn eigen issues: zijn ex is niet bepaald een lieverdje en hij heeft mede daardoor paniekaanvallen. Intussen moet June dealen met transhaat als klasgenoten niet willen dat zij naar de meisjes-wc gaat.
Conversietherapie
Conversietherapie is een beladen onderwerp. Een onderwerp dat ik zelf nog niet eerder tegenkwam in een YA, dus kudos voor Harry Cook dat hij dit thema aandurft in zijn boek. Het is ook goed dat niet iedere LHBTQ+ YA super gestroomlijnd verloopt en dat alle ouders altijd achter hun kinderen staan. Het deed me een beetje denken aan het (minstens zo fantastische) Hideous Beauty, waarin de ouders ook niet kunnen leven met de geaardheid van hun zoon. Beetje duimen dat dit boek ook nog wordt vertaald. Het echte leven is niet altijd even mooi, en sommige ouders zijn gewoon douchebags. Gelukkig heeft Rye wel een fantastische moeder die voor honderd procent achter haar zoon staat. Ook de ouders van Poppy en June zijn er voor hun dochters, al spelen zij niet echt een grote rol.
Terug naar de conversietherapie. Ik vind het sterk dat dit onderwerp een grote rol speelt, maar: voor zo’n belangrijk onderwerp komt het wel pas erg laat in het boek aan bod. Hoewel het niet gehaast aanvoelt, is er toch vrij weinig tijd aan besteed. En sorry, een spoiler maar ik wil het toch benoemen: ik vond de oplossing, hoe ze Fin er uit krijgen, een tikkeltje clownesk. Maar dat is het enige minpunt dat ik aan dit boek kon ontdekken. Fin & Rye is misschien net te luchtig om een half of zelfs driekwart boek in een therapiecentrum te laten afspelen. Dit boek is toch meer een feelgood dan een drama want zoals gezegd: het draait om de liefde.
Jezelf kunnen zijn
De karakterontwikkeling is mooi in dit boek: ieder personage groeit door iets wat ze meemaken. Fin leert dat hij zichzelf kan en mag zijn, dat er niets ‘verkeerd’ is aan hem. Rye leert mensen én de liefde vertrouwen. Het is knap dat er in een relatief dun boek ruimte is voor de ontwikkeling van zowel de hoofdpersonages als de bijpersonages zoals de ouders van Fin.
Ik kan me voorstellen dat dit het soort boek is dat je als LHBTQ+ jongere wilt lezen. Hier zitten personages in waarin zij zichzelf kunnen herkennen. Het leert daarnaast dat het meer dan ok is om te zijn wie je bent. Conversietherapie is zeer gevaarlijk en het is goed dat dit zware onderwerp niet wordt vermeden. Het is ernstig dat dit momenteel nog steeds niet strafbaar is in Nederland, maar er wordt gelukkig aan een wet gewerkt. Hulde ook aan Best of YA dat ze op de laatste bladzijde nog de contactgegevens delen van organisaties die gratis advies, hulp en steun kunnen bieden.
Conclusie
Fin & Rye is een hartverwarmend boek dat lastige thema’s niet schuwt. Het is bovendien vlot geschreven, ik had het binnen een paar dagen uit. Ik ben benieuwd wat voor boeken Harry Cook nog meer gaat schrijven. Voor iedereen die de liefde, in welke vorm dan ook, een warm hart toedraagt, is dit een zeer fijn boek om te lezen.