De Pilaren van de Aarde: GoT maar dan zonder draken
Als je van Game of Thrones houdt, dan is de kans groot dat je dit een tof boek vindt. De verhaallijnen van De Pilaren van de Aarde van Ken Follett lijken heel erg op die van Game of Thrones, alleen is dit geen fantasyboek. Het is een fictie boek waarvoor de schrijver zijn huiswerk goed gedaan heeft. Het is geen waargebeurd verhaal, maar de setting van het verhaal is wel zoals ze in die tijd leefde. Dit is een heerlijk meeslepend drama van allerlei menselijke intriges dat is neergezet in een historisch correcte omgeving. Een boek waar je echt even helemaal in kunt verdwijnen!
Waar gaat De Pilaren van de Aarde over?
De Pilaren van de Aarde gaat eigenlijk over een kerk in het Engelse plaatsje Kingsbridge. Dat klinkt niet heel aantrekkelijk en dat is ook de reden dat Ken Follett lang gewacht heeft met het schrijven van dit verhaal. Maar die kerk is slechts de setting. Waar het echt om gaat is de mensen die rondom die kerk leven in 1100. Er zijn drie belangrijke families die allemaal een relatie hebben met de koning. En de Koning heeft weer moeilijkheden met zijn familie, dus het is niet gezegd dat iedereen hem ook de koning vindt. Net zoals in Game of Thrones strijden deze families om macht, geld en land. Alleen dan zonder draken en white walkers.
Philip en zijn kerk
Er is in De Pilaren van de Aarde niet echt een hoofdpersoon, maar Philip is wel degene die eigenlijk alle karakters kent. Je leert hem kennen als monnik bij een klooster. Dat klooster hoort bij een kerk in Kingsbridge en met die kerk gebeurt vanalles. Door oorlog, door wraak, door hebzucht. En soms door liefde, want natuurlijk zit er ook romantiek in dit boek. Maar je zult vooral veel lezen over strijd. Strijd op het veld tussen verschillende families, koningen en legers. De strijd in het dorp om de winst en handel. En de strijd om de kerk en wie er de baas is. En strijd om het land waar je wel of niet mag wonen omdat je een bepaalde achternaam hebt. Het is een echt middeleeuws drama. Heerlijk!
Mega sterke karakters
Wat dit boek zo goed maakt, zijn de mega sterke karakters. Je gaat van ze houden. Dat probeert iedere schrijver natuurlijk voor elkaar te krijgen, maar Ken Follett is het gelukt. Philip noemde ik al even: hij is een monnik en ik kan niet teveel over hem vertellen, anders ga ik spoileren. Wat ik wel kan vertellen is dat je hem in zijn jonge jaren leert kennen en eigenlijk gedurende het boek oud met hem wordt. Het verhaal begint in 1135 en eindigt in 1174.
Maar eerst leer je Tom Builder kennen. Hij is een bouwvakker die huizen bouwt voor de rijken. En een van die rijken is William Hamleigh. Da’s inderdaad een dure achternaam, want zijn familie heeft geld zat. Een familie die goede relaties met de kroon probeert te onderhouden. Net zoals de familie Bartholomew. Graaf Bartholomew en zijn twee kinderen Aliena en Richard kom je ook snel tegen. Aliena en Richard zijn aan het begin twee kinderen en ook met hen groei je mee in dit boek. Je ziet ze volwassen worden. Dus je kunt niet anders dan om ze gaan geven. Hoe stomme keuzes ze soms ook maken…
Jack en Ellen zijn wat mij betreft de meest badass karakters (al kan Aliena er ook wat van). Dit zijn twee ‘outlaws’ die in het bos wonen. In die tijd was er gewoon geen plek meer voor je in het dorp of de stad als je je niet aan de ongeschreven regels wilde houden. En Ellen houdt niet zo van regels, dus is ze met haar zoon Jack in het bos gaan wonen. Ellen komt Tom Builder en zijn familie tegen en zo doen zij hun intrede in het verhaal.
Een verhaal vol met intriges is natuurlijk niet compleet zonder wat machtsgeile mensen. Waleran Bigod, Regan Hamleigh, Remigius, King Stephen en Maud doen hun best om de macht te grijpen en het koste wat kost vast te houden.
En dit allemaal in de setting van kastelen, ridders en monniken. Precies wat je van een middeleeuws drama verwacht.
Heel fijn geschreven
Het is een redelijk dik boek en toch lees je er zo doorheen. Dat komt omdat de schrijver een hele makkelijke schrijfstijl heeft. Geen onnodige lange zinnen vol met proza, maar hij blijft lekker bij het verhaal en vertelt alleen wat je moet weten. Wat ik zelf heel fijn vind, is dat hij ons eraan herinnert waar we een karakter ook alweer van kennen. Net zoals bij Game of Thrones kan het zijn dat je een karakter op bladzijde 1 leert kennen en die op bladzijde 534 weer terugkomt. Meestal denk je als lezer dan ‘wie is dit?!’, maar Ken Follett vertelt dan heel soepel in een bijzin waar we hem of haar van kennen. Heel fijn, zeker bij zo’n dik boek. Je hoeft dus geen aantekeningen te maken of de fanpage met karakters bij de hand te houden als je dit boek leest.
Een tijdloos verhaal
Of nou ja, tijdloos. Het is zeer tijdsgebonden, want het speelt zich dus af in de jaren 1100. Maar het is tijdloos omdat de thema’s in dit boek van alle tijden zijn. List en bedrog, liefde, politiek, het geloof. Het zijn stuk voor stuk thema’s die eigenlijk altijd wel een rol spelen in mensenlevens. Er zijn in dit verhaal duidelijke good guys en bad guys. Er zijn good guys die slechte dingen doen en bad guys die verrassend menselijk uit de hoek kunnen komen. Net zoals in het echte leven. En dat maakt dat dit verhaal wat in 1989 geschreven is, nu nog steeds de moeite waard is om te lezen.
De TV-serie The Pillars of the Earth
Voor de mensen die zeggen ‘ik wacht wel tot de film uitkomt’, zoek dan even naar de serie The Pillars of the Earth. Deze Britse tv-serie heeft ook behoorlijk wat goede commentaren gekregen. Ik heb hem ook gezien. Maar ik was zo’n fan van het boek, dat ik alleen maar naar de tv kon schreeuwen dat het ‘in het echt’ (oftewel in het boek) heel anders ging. Maar ik ken veel mensen die fan zijn van de serie. Dus ben je geen lezer, dan kan ik deze serie ook zeker aanraden.
De Kingsbridge Trilogie en andere boeken van Ken Follett
De schrijver Ken Follett was voordat hij dit boek schreef vooral bekend van thrillers. Ook verdiende hij zijn geld met wat journalistiek werk. Al sinds hij klein was, was hij gefascineerd door grote kathedralen. Hoe bouwde mensen die in een tijd zonder machines, te midden van oorlogen en hongersnoden? Deze vragen bleef hij stellen tot hij op een punt kwam dat hij er een boek over wilde schrijven. Zijn uitgever was niet zo enthousiast. Zijn thrillers liepen goed, waarom zou je dan ineens een historisch politiek drama willen schrijven? Maar, omdat ze hem wel mochten wilde ze het boek best uitgeven.
Het liep niet storm. Sterker nog, in de eerste jaren was dit zijn slechts verkopende boek. Maar de mensen die het lazen waren net als ik enthousiast. En zij vertelde er net als ik enthousiast over aan hun vrienden. Die het op hun beurt weer gingen lezen en er ook weer enthousiast over vertelde. Dus ondanks dat de uitgeverij er geen geld in wilde steken, deed mond-tot-mond reclame zijn werk. En zo komt het dat dit boek tot op de dag van vandaag nog steeds een van de best verkochte historische drama’s is. Het ging van een ‘jaja, probeer maar’ naar een van de best verkochte boeken. Je raadt het al: zijn uitgeverij begon om meer te vragen. Inmiddels heeft hij nog twee boeken geschreven over Kingsbridge. De plaats waar de kerk waar het in dit boek om draait staat. Samen vormen deze boeken nu De Kingsbridge Trilogie. En als je die allemaal gelezen hebt, dan heeft Ken Follett nog veel meer geschreven in het hetzelfde Genre. Zo is zijn trilogie Edge of Eternity ook super populair. Dus ben je fan van De Pilaren van de Aarde? Dan heb je voorlopig nog genoeg te lezen!
Goed
- Een ontzettend meeslepend verhaal
- Sterke personages
- Historisch correct
- Goed geschreven, zeker voor zo'n mega dik boek met veel personages
- Je groeit met de personages mee
Laat een reactie achter