Januaries is een collectie sprookjesachtige korte verhalen van Olivie Blake. De schrijfster is vooral bekend van titels als The Atlas Six en Alone With You in the Ether. Ook schreef ze de Young Adult romcoms My Chemical Romance en Twelfth Knight. De verhalen in deze collectie zijn niet voor de YA doelgroep geschreven. Omdat ik geen spoilers wil geven zal ik het hier zoveel mogelijk over de collectie als geheel hebben. Daarom ga ik niet echt in op individuele verhalen.
Ik kreeg via Van Ditmar een recensie-exemplaar van dit boek. Op dit moment is er nog geen Nederlandse vertaling van beschikbaar.
Waar gaat Januaries over?
Januaries is een collectie van veertien korte verhalen die allemaal een fantasie element hebben en over liefde gaan. In het eerste verhaal volgen we een magische brug die een burnout dreigt te krijgen. In andere verhalen gaat het over een fee die een Craigslist advertentie beantwoordt, een huurmoordenaar die meerdere universums door reist en een student die zo wanhopig is dat ze een mysterieuze en gevaarlijke baan aanneemt.
Er zit veel variatie in de verhaallijnen, de lengte van de verhalen en ook de soorten liefde die erin voorkomen. De verhalen zijn in het boek per drie of vier gegroepeerd rondom de seizoenen. Niet omdat ze perse over dat seizoen gaan, maar eerder om het boek een structuur te geven. Deze past bij het verhaal waarnaar het boek is vernoemd: ‘A Year in January’.
Verhalen voor iedereen
Doordat de verhalen zo verschillend zijn is de kans groot dat er voor iedereen wel wat tussen zit.
Januaries begint met de volgende opdraging:
“This is my mixtape for you.”
Naast dat het een hele mooie en lieve manier is om het boek aan iemand op te dragen, past het ook sterk bij het gevoel dat het boek uitdraagt. Het is een collectie korte verhalen die erg van elkaar verschillen maar toch bij elkaar passen.
Een deel van de verhalen zijn romantisch en gaan over liefdevolle relaties. Sommige verhalen gaan over mensen die in deze fantasiewereld heel lang leven en dit met elkaar willen delen. Er zitten zelfs geloften in die Blake voor een daadwerkelijke bruiloft heeft geschreven. Maar een groot deel van de verhalen gaat ook juist over de gevaarlijke kanten van liefde. Het gaat over ingewikkelde machtsposities, verraad en over mensen die gewoon niet goed voor elkaar zijn. Door de manier waarop Olivie Blake de verhalen opbouwt kun je zien waarom mensen in verkeerde situaties belanden en welke delen ervan zo overtuigend zijn dat het lastig is om eruit te komen. Ze weet dit te doen zonder het te doen lijken alsof het een goede situatie is. De meeste verhalen hebben een gelukkig einde, maar dat einde is niet altijd wat je zou verwachten.
Naast romantiek zitten er ook verhalen in over andere soorten liefde. Er zit een verhaal in over de moeilijkheden die komen kijken bij ouderschap, een verhaal over zelfliefde, een verhaal over rivaliteit en jaloezie tussen vrouwen en een verhaal over een belangrijke vriendschap.
Januaries voelt alsnog als een logische verzameling verhalen omdat ze een thema en kijk op de wereld delen. Er zijn veel motieven die terugkomen. Elk verhaal draagt bij aan een beeld van hoe verschillende relaties eruit kunnen zien.
Fantasie
Iets wat alle verhalen met elkaar gemeen hebben is dat ze in een korte tijd een fantasie element of wereld laten zien. Het format van korte verhalen zorgt er voor dat Blake veel verschillende interessante concepten kan introduceren. Na het korte aantal pagina’s heb je tegelijkertijd heel veel ideeën en vragen.
De elementen verschillen erg per verhaal. Januaries haalt duidelijk veel inspiratie uit mythologie en sprookjes elementen. In dit boek komen figuren voor uit de Griekse mythologie, vampieren en demonen, mensen die magie hebben en situaties waarbij je simpelweg niet weet wat er precies gebeurd is. Hoeveel informatie je krijgt, verschilt per verhaal omdat het belang van de fantasie elementen ook verschilt per verhaal.
Wat ook toevoegt aan het sprookjesachtige gevoel is dat ieder deel (Spring, Summer, Autumn en Winter) begint met een prachtige illustratie. Deze zijn getekend door Polarts. De onderschriften van de illustraties zijn quotes die origineel gebruikt waren om de verhalen op te dragen aan Blakes man.
Gelukkige eindes, complexe vrouwen en solidariteit
Nog iets waarin al deze verhalen met elkaar verbonden zijn, is een scala aan complexe vrouwelijke personages. Met complex bedoel ik niet alleen dat alle personages realistisch en echt voelen, maar ook dat er grote verschillen zijn in hoe moreel en goed en aardig ze zijn. Deze verschillende vrouwen liggen logischerwijs ook niet allemaal met elkaar op een lijn. Soms zijn ze jaloers op elkaar, soms kijken ze op elkaar neer, soms wordt iemand gezien als oppervlakkig of niet intelligent of gewoonweg niet sympathiek. Het is echter duidelijk dat dit de mening is van de personages, omdat de verhalen op een (soms onverwachte) manier hierop terugkomen en het perspectief van de vrouw in kwestie geven of haar diepgang geven via een andere weg. Elk van hen werd door het verhaal zelf gerespecteerd en kreeg een passend einde.
Het probleem met collecties
Waar ik bijna altijd tegenaan loop met korte verhalen collecties is dat er verhalen tussen zitten die wel en niet werken. Er gaan simpelweg verhalen bij zitten die je niet raken, en verhalen die je juist geweldig vindt.
Hoewel Januaries hier niet helemaal aan ontkwam, zit er geen enkel verhaal in deze collectie dat ik echt slecht vond. Er waren verhalen die niet veel indruk op me maakte en verhalen die ik waarschijnlijk niet lang zal onthouden, maar dat is het ergste waarvan ik Januaries kan beschuldigen. Het verschil hierin zal grotendeels met persoonlijke smaak te maken hebben.
Ook zijn korte verhalen een grote kans om te experimenteren. Als het gaat om stijl was ik niet altijd fan van de keuzes die Olivie Blake maakte. Zo heeft ze in één kortverhaal een hoop voetnoten toegevoegd (die soms grappig waren maar in het algemeen weinig toevoegden) en gebruikt ze in één ander verhaal bijzondere interpunctie waarmee zinnen gefragmenteerd worden. In dit geval was het voor mij eerder een afleiding dan een versterking van het verhaal.
Door deze diversiteit aan verhalen en stijlen zijn korte verhalen een goede manier om te ontdekken of een schrijver bij je past. Het geeft een beeld van de verschillende manieren waarop iemand schrijft. Ook zie je de creativiteit die ze hebben en de thema’s of onderwerpen die iemand interessant vindt.
Kortom, Januaries is een geweldige introductie aan Olivie Blake
Na het lezen van deze interessante verhalen met bijzondere concepten, complexe personages, onverwachte wendingen en emotionele thema’s ben ik ervan overtuigd dat ik een Olivie Blake fan zou kunnen worden.
Het grootste deel van de verhalen in deze collectie waren heel erg goed en de andere verhalen waren simpelweg vermakelijk.
Mijn favoriete verhalen waren Sucker For Pain, The Animation Games, Preexisting Condition, Sous Vide, Chaos Theory en A Year in January. Daarentegen waren mijn minst favoriete verhalen: Sensual Tales for Carnal Pleasures, Fate and Consequences, How to Dispel Friends and Curse people en The Audit. Het is interessant om te zien dat er in recensies veel verschil zit in welke verhalen favoriet zijn. Ik denk dat dat een kracht laat zien in het brede aanbod van verhalen in deze collectie.
Alles bij elkaar is dit boek een prachtige en sprookjesachtige collectie vol liefde.
Januaries
Mooie collectie verhalen
Goed
- Diverse kijk op het thema liefde
- Originele en onverwachtte verhaallijnen
- Complexe personages
- Interessante fantasie werelden en elementen
- Prachtige illustraties
Niet zo
- Er gaan verhalen zijn die meer en minder bij je passen
- Experimentele schrijfstijl werkt niet alijtd
