Het is Horrortober én het is vrijdag: dat betekent tijd voor een speciale editie van de Friday Five! Het onderwerp van vandaag is ‘boeken met een mindfuck’ en dat onderwerp leent zich natuurlijk uitstekend voor vijf enge/creepy/superspannende boeken deze vrijdag. Dus buckle up voor onze speciale editie van de Friday Five. Leuk klein extraatje: we zetten de mindfucks in kwestie onder een spoilerknop zodat je ze, mocht je dat willen, kunt lezen. No worries, in de rest van het artikel staan zéker geen spoilers. Heb je trouwens onze horror boekentag al op jouw blog gedaan?
Final Girls – Riley Sager
Final Girls (vertaald als De laatste meisjes) is geen horror, máár: dit is een boek dat gaat over de nasleep van een slasherhorror. Je kent het wel: in films als Friday the 13th of Halloween wordt een complete groep jongeren uitgemoord, en altijd is er maar één overlevende. De hoofdrolspelers in Final Girls hebben allemaal zo’n bloedbad meegemaakt en waren het ‘laatste meisje’. Daarom hoort dit boek zeker in deze Friday Five thuis.
Er zit een mindfuck in dit boek in de vorm van een plottwist die ik -STOM- heb gegoogled. Alsnog las ik het boek met erg veel plezier uit en sindsdien ben ik fan van Riley Sager en zijn boeken. Wil je meer lezen over Final Girls? Lees dan even mijn recensie!
Clownsnacht – Daniëlle Bakhuis
Ik denk niet dat er een boek vaker genoemd wordt deze Horrortober. Komt er trouwens bloedsnel aan: mijn recensie van Het huis zonder einde, de nieuwe jeugdhorror van Daniëlle Bakhuis. Hou de komende dagen Geekish dus zeker in de gaten voor meer. Terug naar Clownsnacht! Clownsnacht zit vol met heerlijke urban legends en speelt zich voornamelijk af in het grote statige huis waar hoofdpersonage Fara op de kinderen past terwijl de ouders een avondje uit gaan. Dat is in een horrorsetting natuurlijk sowieso al vragen om moeilijkheden!
Natúúrlijk gaat het mis en daar zit een stukje mindfuck in, maar er zit nog een éxtra mindfuck in het nawoord. Eigenlijk zit dit hele boek vol met ‘What the fuck’, ‘Oh my god’ en ‘Neeeeeeee’ momenten en dat is fantastisch.
Ten – Gretchen McNeil
Ten is eigenlijk een horrorslasher maar dan in boekvorm. Een beetje zoals Final Girls maar dan het slasher-deel zelf. Er komt een groepje van tien tieners samen op een afgelegen eiland midden in een storm, en een van hen is… niet helemaal te vertrouwen. OK, helemaal niet, want het is de moordenaar die alle tieners één voor één afgaat. Dit is geen standaard YA: hier vallen véél doden. Helaas is Ten op moment van schrijven nog niet vertaald.
Wil je meer weten over Ten? Ik schreef er al eerder een uitgebreidere recensie over dus dat laat ik hier even achterwege. Doordat Ten maar één POC personage heeft, zijn er eigenlijk meteen negen verdachten. En iedereen is wel heel eventjes écht verdacht in het boek, totdat ze dood gaan…
Mister B. Gone – Clive Barker
Toegegeven: voor mij persoonlijk was dit geen enorm grote mindfuck, maar ik kan me voorstellen dat dit voor anderen wél zo is, en daarom wil ik dit boek toch aan deze Friday Five toevoegen. Bovendien hoort Clive Barker thuis in rijtjes met horrorboeken. Mr. B. Gone is wel een voorbeeld waarbij de titel in de vertaling toch net iets minder goed is: Meneer W.E.G. Wezen.
Het boek gaat over B. – de demoon Jakabob Botch en vertelt zijn verhaal, waarbij hij onder andere in aanraking komt met de uitvinder van de boekdrukkunst, Johannes Gutenberg. In zekere zin is dit dus óók nog eens een boek over boeken, wat wil je nog meer?
The Jaunt – Stephen King
Ok, dit is geen boek maar een kort verhaal, maar ik moest deze wel kiezen. Hier had bijna ieder boek van Stephen King wel kunnen staan, want hij is erg goed in boeken met een mindfuck. Wat dacht je bijvoorbeeld van The Mist of The Shining? Maar dit korte verhaal is er eentje die me altijd is bijgebleven. Voor wie het wil lezen: het verhaal staat in zijn bundel The Skeleton Crew.
Omdat dit een kort verhaal is van maar zo’n 25 bladzijdes is het beter om er zo min mogelijk van te weten voordat je het gaat lezen. Een heel klein beetje plot:
The story takes place early in the 24th century, when the technology for teleportation, referred to as “Jaunting”, is commonplace, allowing for instantaneous transportation across enormous distances, even to other planets in the solar system.
Sowieso zijn de korte verhalen van King vaak heel sterk maar The Jaunt is er eentje waar je jaren later nog aan terugdenkt. Zéker een boek (ok, verhaal) met een mindfuck.