Toen ik hoorde waar De laatste meisjes over ging, wist ik dat dit het perfecte boek voor mij moest zijn. Ik hou van een lekkere ‘slasherfilm’ op z’n tijd, zoals Friday the 13th of Halloween. Eigenlijk hou ik wel van alle soorten horror. En het concept achter dit boek klonk echt waanzinnig origineel: drie meisjes hebben iets meegemaakt wat zo uit een horrorfilm kon komen. Een van hen overleefde de afslachting van haar studentenvereniging, de tweede overleefde een slachtveld in een motel en de laatste maakte een massamoord in een huisje in de bossen mee. Deze meisjes waren de enige overlevenden; de zogeheten Final Girls. De laatste meisjes is geschreven uit het perspectief van de overlevende van de ‘Pine Cottage’ moorden: Quincy Carpenter. Maakte dit boek mijn verwachtingen waar?
De Laatste Meisjes is uitgegeven door Ambo|Anthos en is een vertaling van Final Girls.
Dit boek is vertaald door Roelof Posthuma.
Klinkt interessant, vertel me meer!
Klinkt zeker interessant! Een slasher houdt eigenlijk altijd op als de moordenaar is uitgeschakeld door de laatste overlevende(n). Het laat nooit zien wat er daarna gebeurt. En De Laatste Meisjes toont dat juist wel. Wat voor impact hebben de gebeurtenissen op die laatste meisjes? Het hele concept ‘Laatste Meisje’ is erg intrigerend. Het boek begint jaren na de gebeurtenissen rond Pine Cottage. Quincy lijkt haar leven weer op orde te hebben en is een populaire blogger over bakken. Hier is wat de flaptekst zegt:
De pers noemt ze de ‘Final Girls’: Quincy, Sam en Lisa, een beruchte groep waartoe niemand wil behoren. Ze zijn de enige overlevenden van drie verschillende massamoorden – voor altijd met elkaar verbonden vanwege hun verleden. Maar wanneer Lisa onder verdachte omstandigheden overlijdt en Sam plotseling bij Quincy op de stoep van haar New Yorkse appartement staat, realiseert Quincy zich dat ze Sam en Lisa eigenlijk nauwelijks kent. Kan ze Sam vertrouwen? Of kan er maar één Final Girl zijn?
Het is dus wel duidelijk dat er meer aan de hand is. Het is niet voor niets een thriller, en geen feel-good boek over de lekkere recepten op Quincy’s blog.
Is het boek beter dan de ‘film’?
De laatste meisjes haalt het niet bij de originele eerste delen van een goede slasherfilm. Maar het boek is beter dan alle onnodige vervolgen. Wat gaaf is aan De laatste meisjes, is dat Quincy nog amper iets herinnert van die fatale avond in het bos. Haar brein hield er als het ware even mee op. Ze weet nog het begin van de moorden (haar beste vriendin die bebloed de bossen uit kwam lopen) en het einde (Quincy die gered werd door de politie), maar alles daartussenin is een blur. Als lezer weet je dus eigenlijk net zo veel als het hoofdpersonage.
Natuurlijk mag het duidelijk zijn dat er iets is gebeurd die nacht en het is aan Quincy (en jou als lezer) om er achter te komen wat er zich afspeelde rond Pine Cottage. Dat maakt De laatste meisjes voor mij een beter boek dan de meeste ‘whodunnits’ die om een detective draaien. Het helpt dat het hoofdpersonage (relatief) normaal is, en geen gevatte politieagent. De enige politie die een rol speelt in het boek, is de agent die Quincy die avond redde. Hij is in haar leven gebleven, al is het van een afstand (ze wonen in andere steden). Ik vond het ook logisch dat Quincy best rijk is, dankzij diverse regelingen en rechtzaken die de ouders van haar overleden vrienden aanspanden tegen diversie instanties/personen.
Het is best een verademing om een normaal en misschien zelfs wel beetje saai iemand als hoofdpersoon te hebben. Dat maakt Quincy’s tegenligger ook wel extra intrigerend. Sam, het andere laatste meisje, is uitgesprokener, extraverter en geheimzinniger. Samen vormen ze een bijzonder en ongewoon duo. De interactie tussen Quincy en Sam is wat het boek extra pit geeft, naast de gebeurtenissen in Pine Cottage.
Want ook die gebeurtenissen spelen natuurlijk een rol. Af en toe speelt een hoofdstuk zich in het verleden af, op die bewuste avond tien jaar geleden. Langzaamaan vallen alle puzzelstukjes dan ook op hun plaats. Het begint echt heerlijk cliché: zes tieners reizen naar een afgelegen huisje in de bossen, afgezonderd van de bewoonde wereld. Ze drinken, dansen, zoenen en hebben een geweldige avond totdat… dun dun duuuuuun. Er is een hoop bloed, en er zijn vijf dode tieners.
Moet je De laatste meisjes lezen?
Jazeker. Vooral als je van slasher/horrorfilms houdt, of als je van een net iets andere thriller dan anders (lees: zonder politieagent-hoofdpersonage) houdt. Het boek heeft ook twee supersterke vrouwen als hoofdpersonages in de vorm van Quincy Carpenter en Samantha Boyd. Dit is een van de meest verfrissende en verrassende thrillers die ik in tijden las en ik kan De Laatste Meisjes alleen maar aanraden. Het leest als een trein, omdat je gewoonweg wilt weten wat er is gebeurd.
Denk je na dit alles toch ‘mwah’, of wil je er in duiken met meer voorkennis? Dan moet je na deze alinea even verder lezen. Ik ga je namelijk verklappen hoe De laatste meisjes eindigt. Maar eigenlijk raad ik je aan om nu weg te klikken en het boek eerst zelf te lezen.
De laatste meisjes – Spoilers!
Ik moet wat bekennen: ik heb namelijk een grove fout gemaakt tijdens het lezen van dit boek. Ik vond Cooper namelijk zo geweldig, dat ik gewoon moest weten of hij het zou overleven. En dus zocht ik Google op en… shit, wat een fout. Want Cooper bleek de moordenaar van Pine Cottage te zijn. En dat niet alleen, hij vermoordde ook Lisa, en bijna Sam. Dus dat was een zeer interessante wending: de politieagent die Quincy redde, redde haar helemaal niet. Hij stond toevallig op de plek waar ze naar toe rende, raakte gefascineerd door haar en liet haar leven. Hij bleef af en toe polsen hoe het met haar ging, puur om te checken of haar geheugen inderdaad nog steeds niet werkte.
Natuurlijk zijn er in iedere thriller maar een handjevol personages die het gedaan kunnen hebben. Ik heb nog héél even aan Quincy’s vriendje gedacht. Hij was een beetje een engerd en was ook niet in de buurt toen Lisa werd vermoord. Sam lag juist weer te erg voor de hand, al kan ik me voorstellen waarom je haar als hoofdverdachte zou hebben tot aan het laatste stuk. Ik weet niet of ik er achter was gekomen dat het Cooper was als ik hem niet had opgezocht. Meestal ben ik best goed in het raden van plots, maar nu zullen we het nooit weten.
Ik blijf er bij dat De laatste meisjes een aanrader is. Ik vond het heel gaaf gedaan dat je er samen met Quincy langzaam achter komt wat er is gebeurd bij Pine Cottage. Die hoofdstukken waren echt heel spannend. Ik raad je nog steeds aan dit boek te lezen, ook al heb je de spoilers nu al gezien.