Happy anniversary Cyn Balog: Het verdronken land is eigenlijk gewoon fantastisch

Hoe kom ik ook alweer aan dit boek… Het is ondertussen een jaar geleden uitgegeven, dus ik moet even graven. Volgens mij heb ik ooit een boekenlegger gekregen en begon ik steeds nieuwsgieriger te worden. Flaptekstje erbij gepakt en toen werd ik nog wat meer geprikkeld. Ik kwam erachter dat het is uitgegeven door Jen Minkman en ik begin stiekem steeds iets meer fan van haar te worden. Het Licht van Lorelei vond ik bijvoorbeeld geweldig. Dus ik dacht: als die Jen het een goed idee vindt, dan vindt deze Jen dat vast ook. En toen een treat-yourself-momentje. Daarna stond Het verdronken land ineens bij mij op de boekenplank. Geen idee wat er gebeurd is eigenlijk. Het lijkt wel magie. En nu is het boek een jaar uit.

Waar gaat Het verdronken land over?

Vina is een van de weinige overgebleven tieners op het eiland Getijden. Door haar missende hand wordt ze er continu aan herinnerd dat er in een wereld waar droog land langzaamaan verdwijnt geen plek voor haar is. Het enige lichtpuntje in haar harde bestaan is Tiam, een sterke en handige jongen. Liefde speelt echter geen rol op Getijden. Alles staat in het teken van overleven.

Haar leven verandert als de koning op een dag ziek wordt en geen mannelijke nakomeling achterlaat. Vina wordt tot haar verrassing in het paleis ontboden en ‘mag’ met prinses Ster een vriendschap aanknopen. Al snel ontdekt ze dat de stervende koning een geheim heeft dat hun wereld voorgoed zou kunnen veranderen. Kan Vina de mensen van wie ze houdt redden voordat haar eiland door de zee wordt verzwolgen?

JA DIT IS FANTASTISCH, doe maar lezen

Net als hoe ik nog steeds een beetje verbaasd ben over hoe dit boek überhaupt bij mij terecht is gekomen, ben ik verwonderd over hoe goed dit boek was. De cover vond ik wel mooi, maar een beetje basic, dus ik had niet verwacht zo onwijs omvergeblazen te worden. Maar, here we are, dus let’s dive in (pun intended).

Het hele idee waar dit boek op gebaseerd is, is fantastisch origineel. Iedere dag moeten alle eilandbewoners namelijk op een platform wachten tot de zee het eiland weer uitspuugt. Als je te laat bent, ben je dood. Als je van het platform valt, ben je dood. En als je gegrepen wordt door een zeewezen, ben je dood. Het is dystopian, nerve-wracking en uniek om in een wereld te leven waarin je iedere dag moet vechten voor je leven op deze manier. Het is gewoon hun routine.

Het enige minpuntje aan Het verdronken land

Er is maar één ding dat ik niet zo aan dit boek kon waarderen en dat was de romantiek. Volgens mij heb ik al eens laten vallen dat ik niet zo ben van de liefdesdriehoeken (looking at you Alcracht). Voor mijn smaak werd er net iets te veel gezwijmeld, maar uiteindelijk past het allemaal wel goed in het verhaal. Oh ja, en Vina is de lelijkste persoon op het eiland, maar er vallen wel twee jongens voor haar? Oké, ik vergeef dit vrij snel, want de rest is gewoon zo goed!

De hoofdpersoon is krachtig en naïef tegelijk

Dat is best een gekke combi, maar het werkt het grootste deel van de tijd wel. Ze is hard en niet perfect en dat vind ik fantastisch. Het leven is gewoon een bitch in deze wereld en dat is fascinerend (dat klinkt heel morbide, maar ik zou niet weten hoe ik het anders moet omschrijven). Ik wilde meteen weten hoe Vina haar leven zou gaan omgooien, want dit kan toch niet langer? Ik vond het wel een beetje irritant dat Vina zichzelf steeds blijft vergelijken met mensen die zij perfect vindt en dat ze het zo zielig voor zichzelf vindt dat zij dat niet is. Maar ze kwam helemaal terug en het verhaal trouwens ook. Wel een beetje gek dat Vina heel nuchter is als het aankomt op de dood en haar werk, maar dat ze heel naïef is als het over de koning en zijn heerschappij gaat. Ik had dingen vaak sneller door dan zij, omdat ze wil blijven geloven dat dingen beter zijn dan ze eigenlijk zijn, want best heel interessant is een veel over haar persoonlijkheid zegt, maar ook vervelend kan zijn. Dus: Vina heeft goede en minder goede traits.

Als je naar dit verhaal in z’n geheel kijkt, is ieder personage onderscheidend. Ik ben onder de indruk van hoe apart alle karakters zijn: iemand die langzaam slecht wordt door redenen die je kunt begrijpen, iemand die langzaam gek wordt door redenen die je kunt begrijpen en iemand met de ‘childlike sense of wonder’ terwijl er geen tijd is om kind te zijn. Ze vullen elkaar aan en maken het verhaal des te interessanter.

Misschien een andere flaptekst?

In de eerste paar hoofdstukken had ik het idee dat alle mysterie uit het verhaal weg was, dus toen werd ik wat sceptisch. Ik wist niet zo goed meer waar alles heen zou gaan en vond het vrij voorspelbaar. Achteraf besef ik pas dat wat er in de flaptekst wordt beschreven, helemaal niet is wat ik dacht dat er bedoeld werd, maar dat weet de lezer niet na vier hoofdstukken! Dus misschien was een andere flaptekst beter geweest.

Maar goed, na deze kleine dip maakt het verhaal een goede comeback. Daarom voelt dit verhaal voor mij nog steeds als vijf sterren aan. Ik was bang dat het meisjesachtig en zoet zou worden wanneer de prinses meer in beeld kwam, maar dat is zeker niet het geval! Het bleef zo rauw als de eerste paar hoofdstukken waar ik als een blok beton voor ben gevallen. Datzelfde geldt voor Kokkel, Vina’s huisdier. Adorable en ik miste hem in de tweede helft van het verhaal. Hopelijk gaat het goed met hem. Het feit dat Vina in zulke barre leefomstandigheden het toch op zich neemt om voor een huisdier te zorgen, zegt heel veel over haar persoonlijkheid. Slim geschreven!

Conclusie: Het verdronken land is uniek en rete spannend

Dit is een verhaal waarvan je het gevoel krijgt dat je het in één ruk moet uitlezen. Het pakt je vast met originaliteit en spanning en houdt moeiteloos je aandacht vast. Je weet nooit wat je moet verwachten, omdat dit een wereld is zoals je je niet kunt voorstellen. Het houdt zich niet aan ‘normale regels’. Je hebt gewoon geen vastigheid op dat eiland en dat is onvoorstelbaar. Hoe meer je leest, hoe meer je te weten komt over de mysteries waar het boek écht om gaat, over de geschiedenis van het eiland en het paleis. Het verdronken land zorgt dat je constant op het puntje van je stoel zit door die geheimen en de dreiging van de zee die nooit verzwakt. Dus, laat jij je meevoeren door Vina in een avontuur dat ze ‘gewoon een dinsdag’ noemt?

Het Verdronken Land

Meeslepend en uniek

4.8

Schrijfstijl

5.0/5

World building

5.0/5

Persoonlijke ontwikkeling

4.5/5

Originaliteit

5.0/5

Romantiek

4.5/5

Goed

• Spannend
• Fantasierijk
• Onverwachts
• Meeslepend

Niet zo

• Minder romance meer beter
• Minder naïviteit meer beter