Poeh, nadat kasteel Araluen eindelijk weer veilig is, is het tóch tijd om te lezen waarom en hoe Maddie eigenlijk de Koninklijke Leerling is geworden… Kortom: nadat ik De Clan van de Rode Vos en Het Duel bij Araluen gelezen heb, is het tijd om ook boek 12 te reviewen haha. (Ja, ik heb De Koninklijke Leerling per ongeluk overgeslagen, oeps.) Houd dit ook in je achterhoofd bij het lezen van deze review, want de kennis die ik al had, heeft zeker impact. Het zorgt wel voor een mooie vergelijking van de vroege Maddie en de wat oudere, want dat contrast is heel sterk aanwezig.
Waar gaat De Koninklijke Leerling over?
Een vreselijke tragedie heeft het leven van Grijze Jager Will verwoest. Will is ondertussen een stuk ouder is dan in de vorige tien boeken (Verloren Verhalen niet meegerekend). Hij zweert dan ook wraak op degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn. Zelfs als dat zou betekenen dat hij het korps van de Grijze Jagers moet verlaten. Wills vrienden maken zich ernstig zorgen over hem. Het is Halt die met de oplossing komt: Will moet een leerling aannemen om zijn gedachten te verzetten. En zoals meestal krijgt Halt gelijk. Meer dan hem lief is zelfs. Zet Will zijn eigen belang opzij om een koninklijke leerling wat manieren bij te brengen?
Waarom wens ik dat ik dit boek toch had laten liggen?
Je zou kunnen denken: ‘ik heb boek 13 en 14 al gelezen, dus wat heeft het nog voor zin om boek 12 te lezen?’ Zo zit ik dus niet in elkaar. Ik moet het dan afmaken, maar dat had ik in dit geval beter niet kunnen doen. Het is best een leuk boek, maar het verhaal dat volgt viel bij mij zó veel beter in de smaak. (Oké, het scheelt één ster, maar alsnog.)
Ten eerste is Maddie als Koninklijke Leerling ontzettend vervelend! Ze is irritant, leert heel langzaam van haar fouten en ik kon me niet in haar herkennen totdat ze wat persoonlijke ontwikkeling doormaakt. In boek 13 en 14 is ze een veel fijner hoofdpersonage, dus dat was echt een nadeel van mijn leesvolgorde. Aan de andere kant wist ik dat het beter zou worden, wat een fijn vooruitzicht was.
Ten tweede zit er racisme in dit boek, maar als ik op Goodreads kijk, ben ik de enige die dat vind. Het had voor mij totaal geen meerwaarde dat er ‘Iberische’ personages in zaten die op een duidelijk stereotype gebaseerd is. Diezelfde personages zonder het stereotype en zonder Soccoro was prima geweest, zonde. Mocht je vinden dan ik overdrijf, laat dan graag in de comments weten waarom, want ik ben altijd nieuwsgierig!
Daarnaast: de opzet van het boek vond ik wat jammer. In dit boek gebeurt er iets met Alyss, een geliefd personage uit de voorgaande boeken, wat gekunsteld voelt. Het is alsof er iets plaatsvindt ‘omdat het moet voor het plot’ en Alyss verdient beter. Aan de andere kant brengt het hele mooie persoonlijke ontwikkeling op gang, maar daar ga ik het straks over hebben.
Eerst nog even dit laatste puntje zeuren: Maddie’s persoonlijkheid verandert binnen een boek en ineens heeft ze precies op het juiste moment alle vaardigheden die nodig zijn om een held te worden. Kortom, too good to be true en er zit wel een happy ending in. Het blijft een boek voor een jonge doelgroep, dus moet je niet te hoge verwachtingen hebben. Persoonlijk zat mij dit dus niet zo dwars.
Waarom heb ik dan toch genoten van De Koninklijke Leerling?
(al is het een stuk minder dan van De Clan en Het Duel)
- Vet leuk dat er eindelijk een vrouwelijke Grijze Jager is! Meer diversiteit, meer beter, want er valt nog genoeg te behalen.
- Wanneer Maddie haar ontwikkeling eenmaal heeft doorgemaakt, is dat ook ontzettend mooi om te zien. Je leeft wel echt met haar mee.
- Zoals ik net al aankondigde, is de opzet van dit verhaal (waarom Will ineens zo veranderd is) zo ontzettend meeslepend en aangrijpend dat het me echt raakte. Dat zit heel goed in elkaar.
- De Kinderschrik is ook een heel origineel concept waar ik van genoten heb. Fantastisch dat alles toch bij elkaar komt aan het einde.
- Over het einde gesproken, dat was ontzettend ontroerend en hartverwarmend.
- Als klap op de vuurpijl vind ik het leuk dat Will Halt nu beter begrijpt en ook Halts rol inneemt met dezelfde wijsheden als je uit voorgaande boeken gewend bent.
Conclusie: minder stereotypes, meer diversiteit
Als de Iberische insteek eruit was gelaten en er misschien qua seksuele voorkeur of gender identity wat meer diversiteit in had gezeten, was De Koninklijke Leerling waarschijnlijk een home run geweest voor mij. Het leest lekker weg en blijft interessant, avontuurlijk en spannend. In Maddie’s training en ontwikkeling had wat meer tempo gemogen, maar aan de andere kant moet het ook geloofwaardig blijven. De Koninklijke Leerling nodigt zeker uit tot het lezen van de rest van deze ‘refueled’ serie! Helaas ben ik wel van mening dat je boek 12 prima kunt overslaan voordat je de rest van de serie verslindt. Ik kan in ieder geval niet wachten met het lezen van boek 15!
De Koninklijke Leerlijng
Leuk, maar niet beter
Goed
- Avontuurlijk
- Meeslepend
- Hartverwarmend
Niet zo
- Kinderlijk
- Irritante hoofdpersoon
- Stereotypering
