Luna is een boek dat me werd ‘aangesmeerd’ toen ik in een boekenwinkel stond. Het werd me met veel enthousiasme aangeraden en na één blik op de cover, was ik verkocht. Applaus voor de vormgeving van Luna, want die is van binnen en buiten prachtig. Dit is een verhaal dat je moet lezen, iets waarvan je niet wist dat je het nodig had.
Waar gaat Luna over?
Luna is zo gek nog niet! Luna hoort stemmen die haar lastigvallen. Stemmen die niemand anders kan horen. Daarom zit ze in Huize Hoopvol. Toch is haar leven sinds kort iets beter: ieder weekend mag ze bij Ties logeren. Zijn ouders denken niet dat ze gek is. Bovendien is Gozert daar: de onzichtbare vriend van Ties, die Luna ook kan horen. Maar er komt een einde aan die fijne periode als Luna’s moeder haar meeneemt naar het verlaten vakantiepark van haar vader. Daar is helemaal niets te beleven. Hoewel… Gozert is meegekomen. En het vakantiepark blijkt toch niet zo verlaten…
Luna is deel twee in de reeks van Pieter Koolwijk
Zoals benoemd aan het einde van de flaptekst: ‘Luna’ speelt zich af in de wereld van ‘Gozert’ maar kan ook goed los gelezen worden. Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik had de flaptekst van Gozert gelezen, en dat sprak me niet aan. Luna daarentegen paste precies in mijn straatje. Mocht je Gozert eerst willen lezen, geef ik hieronder de flaptekst. Deze review bevat (als het goed is) geen spoilers voor Gozert of Luna.
De flaptekst van Gozert
Ties heeft een probleem. Tenminste… dat vinden de meeste mensen. Ties vindt dat niet: hij heeft een vriend. Gozert. De tofste, leukste, stoerste, coolste vriend die je je kunt voorstellen. Alleen is Ties de enige die Gozert ziet en hoort. En de plannen van Gozert zijn zo fantastisch dat Ties erdoor in moeilijkheden komt… Ties’ ouders willen dat Gozert verdwijnt en nemen een ingrijpende beslissing. Maar Ties wil helemaal niet van Gozert af. Wat moet hij doen?
Wat maakt dit kinderboek ook leuk voor volwassenen?
Luna is een fantastisch kinderboek met een prachtige cover, sfeervolle illustraties, veel fantasie en aandoenlijke personages. Daar kan niemand omheen. Als volwassene is dit verhaal ook geweldig. Misschien omdat ik me persoonlijk kan herkennen in sommige van Luna’s problemen, maar misschien kan iedereen zich wel een beetje in haar herkennen. De schrijfstijl is prettig en de manier waarop Gozerts stem en de andere stemmen worden weergegeven, paste perfect bij het verhaal. Dat dikte de sfeer aan.
Zelf was ik toe aan iets luchtigs en vrolijks toen ik Luna oppakte. Nou is het voor een kinderboek minder luchtig en vrolijk dan ik verwacht had, maar het was precies een verhaal waarvan ik niet wist dat ik het nodig had. Het is goed voor de ziel en bevat personages die heerlijk zijn om te haten. Ik heb gelachen en gehuild.
Pieter Koolwijk weet je op onverwachte manieren te raken
Een quote op de kaft van Luna beschrijft de personages als ‘ontwapenend’. Ondanks dat ik jeuk krijg van dat woord, is het wel waar. Pieter Koolwijk heeft op een knappe manier serieuze onderwerpen behapbaar gemaakt voor volwassenen én kinderen. De aandoenlijke personages slepen je er als het ware doorheen. Luna heeft een moeilijke en ingewikkelde relatie met haar familie en dat brak mijn hart. Toch weet ze er uiteindelijk bovenop te komen en maakt ze een mooie ontwikkeling door. Heel bijzonder voor een kinderboek. Die hoeveelheid diepgang had ik niet per se verwacht.
Aan de ene kant denk ik: als Gozert niet in dit verhaal had gezeten, had het boek vijf sterren van me gekregen. Aan de andere kant: Luna zou Luna niet zijn, als ze Gozert niet kon horen. Dat maakte haar juist bijzonder en Gozert draagt ook bij aan de verhaallijn. Hij brengt veel fantasie en luchtigheid, maar wel zo dat het op mijn zenuwen werkte. Gozert is gelukkig een stuk beter te behappen dankzij de balans met Luna’s meer realistische en nuchtere gedachtegangen. Gozert is waarschijnlijk geweldig voor de jongere doelgroep. Ik kon de mate van diversiteit in dit boek waarderen, de Dia de los Muertos insteek en natuurlijk de algehele vormgeving van het boek. Sowieso ga ik Luna herlezen, misschien zelfs jaarlijks om alvast in de herfstsfeer te komen.