Wat als je terug zou kunnen reizen in de tijd? In het echt nog niet mogelijk, maar wel als je het spel T.I.M.E. stories speelt. In het verhaal van T.I.M.E. Stories staat TIME voor Tachyon Insertion in Major Events. Oftewel tijdreizen! Op het moment dat de technologie om te kunnen tijdreizen werd ontdekt, veranderde alles. Een tijdlang ging het goed met de mensheid, totdat er ontdekt werd dat er een multiversum gaande was. Dit zorgde voor heel wat problemen. Tijdens deze crisis kwamen de regeringen van verschillende landen samen. Ze besloten dat de enige manier om de boel te redden een soort van tijdpolitie was. Deze politie moet ervoor zorgen dat alle vreemde gebeurtenissen in de tijdlijnen worden opgelost.
Het doel van het spel
Spelers nemen de rol op zich van nieuwe Temporal Agents die hard aan het werk moeten. Er zijn verschillende uitbreidingen, oftewel scenario’s, die je kunt spelen. Hoewel ieder scenario een eigen verhaal heeft, is er een overkoepelend verhaal. Je moet de uitbreidingen dus wel in de juiste volgorde spelen, wat jammer is als er bepaalde onderwerpen je bijvoorbeeld niet aanspreken.
Ieder spel begint in de TIME agency basis. Bob, de baas, vertelt je wat de tijdlijn is waar je je mee gaat bemoeien. Spelers beslissen dan met welk personage ze gaan spelen. De Time Agents nemen beslag van het lichaam van iemand die uit die tijd komt. In het eerst scenario, Asylum, waren dat personen die uit het gekkenhuis kwamen. In het tweede scenario die we speelden, the Marcy case, waren het weer hele andere types. Ieder personage heeft zijn eigen mentalen en fysieke vaardigheden of mankementen. Deze kunnen de speelervaring zowel positief als negatief beïnvloeden.
Hetgeen wat het spel uniek maakt, is de manier waarop het verhaal zich onthult. Ieder scenario in T.I.M.E Stories heeft een stapel kaarten. De volgorde van de kaarten is erg belangrijk. Bovenaan ligt altijd de missie uitleg van Bob. Er is ook een stapel kaarten met voorwerpen, kaarten die je leest als je wint of verliest en een kaart die spelers kunnen ontdekken. Iedere locatie op de kaart heeft een stapel met kaarten, deze moeten geheim blijven.
Elke beurt gebruiken spelers hun Time Units om zich te verplaatsen naar andere locaties. Als er naar een locatie wordt bewogen worden die kaarten op het bord gelegd. Spelers beslissen zelf of ze samen blijven of ieder apart bepaalde kaarten in een scenario ontdekken. Er kan van alles op de andere kant van de kaarten staan. Misschien moet je vechten, of een raadsel oplossen of strategische keuzes maken om aan informatie en voorwerpen te komen. Sommige locaties kunnen zelfs de sleutel zijn tot geheime locaties.
Op het moment dat je niet genoeg Time Units meer hebt, of iedereen gaat dood voordat je de missie hebt volbracht, moet je weer opnieuw beginnen. Dit kan vervelend zijn omdat je lange tijd spendeert aan het spelen van het spel en dan opnieuw een paar uur bezig bent om te verzamelen wat je nodig hebt voordat je verder komt.
Veel verschillende keuzes
Onze groep speelden twee scenario’s. Er zat een paar weken tussen. Het eerste scenario dat we speelden was Asylum, het andere The Marcy Case. Hoewel we bij beiden het verhaal interessant vonden, zat er toch een groot verschil in speelplezier. Natuurlijk moesten we bij het eerste scenario nog uitvogelen hoe het spel in elkaar stak, maar er waren meerdere zaken waar we tegenaan liepen. Zo hebben we de verhaallijn drie keer moeten spelen, waarbij je bij de derde keer in principe al zo weinig punten hebt gehaald dat je eigenlijk al verloren hebt. Ook het feit dat er enorm veel doodlopende eindes waren, waardoor er veel tijd verloren ging, was erg frustrerend. Na een paar uur spelen wilden we er dan ook zo snel mogelijk weer vanaf zijn.
The Marcy Case was voor ons een leuker scenario om te spelen. Deze haalden we, met veel geluk en een beetje gokken, in slechts twee 
rondes. We ervaarden dat er minder doodlopende stukken waren, waardoor het plezier in het spel en de motivatie om door te gaan veel groter was. Omdat we de ervaring van de eerste keer nog meenamen naar dit scenario, gingen we ook efficiënter te werk. De communicatie was beter waardoor we betere keuzes konden maken. Hierdoor was dit tweede scenario toch wel favoriet.
Het leuke aan T.I.M.E Stories is dat het verhaal zich ontrafelt gedurende het spel. Bij allebei de scenario’s die we hebben gespeeld, werden we als spelers soms erg verrast. Het is een mysterie die je op moet lossen, waarbij iedereen een eigen rol heeft. Dat zorgt ervoor dat alle spelers ook belangrijk zijn om verder te komen in het verhaal. Er zijn momenten waarbij je denkt “Waarom zouden we dit nodig hebben?” waarna je later in het spel je ineens realiseert dat dat item toch wel heel erg handig zou zijn geweest. Het is een spel waarbij je als groep enorm veel keuzes maakt, en al die keuzes bepalen uiteindelijk of je een missie wel of niet haalt. Daardoor is het spel erg coöperatief.
Het nadeel van het spel is wel dat je ieder scenario maar een enkele keer kunt spelen. Nadat je het verhaal eenmaal kent, zijn er geen geheimen meer. Als je alle scenario’s wilt spelen, zal je dat dan ook best wat gaan kosten. Het benodigde basisspel is rond de 42 euro en ieder scenario is rond de twintig euro. Aan de andere kant, als alle spelers geld bijleggen, dan is het niet duurder dan een avondje bioscoop en je hebt zeker een paar uur plezier van ieder scenario.
Conclusie
T.I.M.E Stories is een ontzettend leuk spel, maar vraagt wel om een lange adem. Soms kan het frustrerend zijn als je weer opnieuw moet beginnen en na een paar keer is de motivatie ook weg. Maak je wel de goede keuzes, dan is dit spel een ontzettend interessant. Je duikt in een verhaal die je gaanderweg ontdekt, net alsof je zelf in een film speelt.
Er zijn verschillende era in de T.I.M.E Stories saga. The White Cycle, waaronder deze scenario’s vallen, zijn verschillende verhalen maar er zit ook een overkoepelend verhaal in. Hiervoor heb je het basisspel nodig. Je spendeert gemiddeld zes uur aan het spelen van ieder scenario. Je kunt ook kiezen voor the Blue Cycle. Deze spellen duren gemiddeld korter en het maakt niet uit in welke volgorde je ze speelt. Wij hebben deze versies nog niet gespeeld, maar het schijnt dat de manier waarop het spel gespeeld wordt ook heel anders is. Voor de Blue Cycle heb je geen basisspel nodig.
Al met al is T.I.M.E Stories een leuke manier om je spellenavonden door te brengen, zeker als je een vaste groep hebt waarmee je kunt spelen. Een aanrader voor de echte spellenliefhebber die het niet erg vindt om veel tijd te steken in een spel.
T.I.M.E Stories
Goed
- Interessante verhalen
- Interessant concept
- Lang speelplezier
- Cooperatief
Niet zo
- Minder interessant als je te vaak opnieuw moet beginnen
- Soms verwarrend
- Sommige momenten teveel doodlopende eindes
