Al jarenlang zijn de meeste Pokémon spellen hetzelfde. Je kiest een starter, je gaat op avontuur binnen de gebaande paden en je probeert gymleaders te verslaan. Uiteindelijk is het grote doel om de kampioen van de regio te worden. De spellen zijn nostalgisch voor een hele hoop millenials, maar iedere generatie brengt nieuwe Pokémon fans voort. Het lijkt erop dat de franchise nooit meer zal verdwijnen, maar het werd wel tijd voor een frisse wind. Op een gegeven moment werden de spellen saai en niet langer uitdagend. De laatste twee mainline games, Sword & Shield en de remake Brilliant Diamond en Shining Pearl waren leuk voor even, maar na een tijdje werd het toch weer saai, want het was meer van hetzelfde. En toen was daar ineens Pokémon Legends: Arceus. De belofte van een nieuw begin.
Het Breath of the Wild van Pokémon
Na het zien van de eerste trailer waren de meeste reacties enthousiast, waaronder die van ondergetekende. Hoewel ik ook mijn twijfels had. Ik ben me ervan bewust dat het haast heiligschennis is, maar ik kon Breath of the Wild met geen mogelijkheid uitgespeeld krijgen. Heel erg leuk, die open wereld, maar na urenlang jagen op een wild zwijn die continue wegrende, was ik er wel klaar mee.
Toch wilde ik Pokémon Legends: Arceus proberen. Al sinds de eerste spellen ben ik groot fan en heb ze allemaal gespeeld. Dit was nieuw en spannend en uitdagend. Eindelijk hoefde we niet meer binnen de gebaande paden te spelen maar was er een mogelijkheid om de wereld van Pokémon echt te ontdekken. Pokémon Legends: Arceus doet ook wat het belooft. Het geeft de mogelijkheid om echt de wildernis te ontdekken.
Waar de Pokémon in eerdere spellen gewillige pixels waren die wachtten tot je als trainer in het hoge gras loopt, zijn de Pokémon in Arceus ook daadwerkelijk wild. Alle soorten hebben een eigen karakter. Sommigen zijn nieuwsgierig, andere lopen weg, en weer anderen zullen je aanvallen. Regelmatig werd ik van allerlei kanten bestookt met aanvallen, waardoor ik nog net kon ontsnappen. Want, hoewel je niet echt dood kunt gaan, raak je wel veel items kwijt als je bewusteloos wordt. En die items, die kunnen je weer redden in moeilijke situaties.
Niet enkel meer een Pokéball selecteren
Pokémon dienen nog steeds gevangen te worden in de juiste ballen, maar het is niet meer enkel een kwestie van de bal gooien en hopen dat ie blijft zitten. Hoewel deze mechaniek nog wel bestaat als je in gevecht bent met een Pokémon, kun je de loslopende monsters ook gewoon vangen door je te verstoppen in het gras en ze te besluipen. Je moet goed richten om ze te raken. Misgooien kan ervoor zorgen dat je net die zeldzame Pokémon misloopt. Dat maakt het een stuk uitdagender.
Hoewel de gevechten nog steeds op basis van beurten zijn, zit daar ook verbetering in. Zo kun je als speler rondlopen tijdens het gevecht. Maar het kan ook zo zijn dat een tegenstander drie keer achter elkaar aanvalt, of dat drie Pokémon je tegelijk aanvallen. Het zorgt ervoor dat de winst niet altijd vanzelfsprekend is. Dat houdt de spanning erin.
Nooit te laat om te veranderen
Doordat je verschillende manieren moet toepassen om Pokémon te vangen, en ze ook hun eigen persoonlijkheid hebben, voelt het allemaal echter aan. Het voelt alsof je meer een band hebt met je Pokémon. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de normale formule niet leuk is. Al meer dan 25 jaar hebben de spellen enorm veel succes gehad. Maar toch is er de hoop dat Pokémon in ieder geval op deze weg door blijft gaan. Zo wordt een oude franchise verjongt en trekt het nieuwe fans aan. Het blijkt dat je toch nooit te oud bent om te veranderen.