Recensie: The Hate U Give is een belangrijke film

Begin februari 2017 kwam het boek The Hate U Give door Angie Thomas uit. Het boek werd onmiddelijk een bestseller en staat nu al ruim 100 weken op de nummer 1 plek van de New York Times Bestseller’s list. Het boek maakte enorm veel discussie los en het is dan ook niet verbazingwekkend dat er al zo snel een verfilming kwam. De film gebaseerd op het boek kwam in Amerika al in Oktober 2018 uit, maar nu kunnen wij in Nederland ook eindelijk de film op het grote scherm zien. Amandla Stenberg (The Hunger Games) speelt de hoofdrol in deze beladen film die laat zien hoe het is om donker te zijn in Amerika. Het boek was erg goed. Kan de film aan het boek tippen?

Waar gaat de film over?

De film volgt de tiener Starr Carter terwijl ze constante moet switchen tussen twee werelden. Ze moet een bepaalde versie van zichzelf zijn in de arme wijk waar ze woont, waar de bevolking vooral donker is en er veel criminaliteit is. Aan de andere kant gaat ze naar een voornamelijk blanke school waar rijke kinderen opzitten. De moeilijke balans tussen deze twee werelden wordt verstoord als ze getuigen is van de moord op haar vriend Khalil. Hij wordt tijdens een controle neergeschoten door een politieagent. Starr voelt de druk van verschillende groepen. Sommigen willen dat ze praat en het opneemt voor Khalil, terwijl anderen er baat bij hebben dat ze haar mond houdt. Met geweld proberen zij Starr het zwijgen op te leggen.

Een realiteitscheck

Het boek waar de film op gebaseerd is was al vrij heftig. Toch is het nog confronterender om de situatie op het grote scherm te zien. Vanaf de eerste scène is het al duidelijk dat het leven voor Starr en haar familie niet makkelijk is. Haar vader legt zijn jonge kinderen precies uit wat ze moeten doen op het moment dat ze worden aangehouden door de politie. Het is niet de vraag of het ooit gebeurd maar wanneer. Het is helaas niet erg gedramatiseerd, maar juist de harde waarheid van het leven in Amerika op dit moment. Het sterkste aan de film is de manier waarop het verhaal wordt verteld. Zelfs in de stille momenten houdt de film je aandacht vast. Dat juist deze stille momenten ineens kunnen omslaan in angstaanjagende taferelen houdt je op het puntje van je stoel. De situatie’s op het scherm voelen echt aan. Dit is vooral te danken aan het fantastische acteerwerk van de cast.

Stenberg laat hier de beste performance van haar carrière zien tot nu toe. Het is niet makkelijk om de trauma, angst, pijn en boosheid op een goede manier over te brengen. Stenberg weet het toch te flikken. Van de pokerface die ze op moet zetten op haar blanke school, tot de momenten waarop ze zich realiseert dat Khalil nooit gerechtigheid zal krijgen. De pijn is voelbaar en dat maakt deze film zo ijzersterk. Stenberg weet op geniale wijze neer te zetten hoe Starr van getraumatiseerd slachtoffer in een leider van het protest verandert.

Conclusie

De film weet het verhaal uit het boek goed naar het grote scherm te vertalen. Het verhaal van de film is iets simpeler dan uit het boek, wat logisch is bij een verfilming, maar het verliest nooit zijn kracht. The Hate U Give laat op adequate wijze zien hoe het is om als donker persoon te leven in Amerika. Op een gevoelige manier wordt laten zien dat politiegeweld tegen donkere mensen nog altijd de realiteit is. Het boek werd geschreven na de moorden op Trayvon Martin en Oscar Grant en hopelijk inspireren het boek en de film ons allemaal om niet meer weg te kijken voor dit geweld. Hoewel het in Amerika vaker voorkomt dan hier, is racisme en politiegeweld ook hier nog steeds aanwezig. Vandaar dat The Hate U Give belangrijk is voor iedereen om te kijken.