Omdat ik laatst toch Finding Neverland heb gekeken, vond ik het tijd om eens flink het Peter Pan universum in te duiken. Vandaar dat ik Pan (2015) gekeken heb en misschien ook nog wel doorpak met de Disney varianten van Peter Pan 1 en 2. Ondanks dat in alledrie de films de sfeer eigenlijk heel anders is, vertellen zo toch één verhaal en daar neem ik je graag in mee. Maar! Vandaag doen we het even anders. In plaats van dat ik je eerst een spoilervrije samenvatting geef van de film en daarna in ga op de plus- en minpunten, doen we lekker alles tegelijk en ga ik alles verklappen. Alleen in de samenvatting al merk je namelijk dat er (zoals in de titel staat) helemaal niets van deze film klopt, dus laten we onze kritische brillen opzetten en deze prequel bekijken.
Waar gaat Pan over? Naast Peter Pan dan…
Pan speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog (for some reason?), waar Peter in een weeshuis voor jongetjes zit. Hij draagt een panfluit om zijn nek, heel belangrijk. De non die dictator speelt verkoopt deze jongetjes eerst per twee en daarna ineens allemaal tegelijk, want waarom niet, aan hele artsy piraten met een vliegend schip. Dat gebeurt in de nacht en niemand wordt er wakker van. Vliegende piraten vindt de non niet naar, dat vindt ze alleen heel bijzonder.
Peter is in dit weeshuis terechtgekomen omdat zijn moeder, die ontzettend goed is in parcour voor een mens, hem daar heeft achtergelaten omdat dat moest van een vage profetie (m’n lievelings!) waar hij niets vanaf weet. Toch blijft Peter erin geloven dat zijn moeder ooit terug zal komen voor hem, maar wie zijn vader is interesseert hem niet. In het weeshuis spelen er een aantal gejaagde scènes af met een hoog Pietje Bell gehalte en uitiendelijk wordt Peter dus ontvoerd en meegenomen naar Neverland. Een kantoor vol blonde vrouwen probeert het piratenschip nog tegen te houden met vliegtuigen, maar het lukt ze niet. Ik weet niet wie ze zijn, waarom ze op elkaar lijken of waarom ze op de hoogte zijn van de kidnapping, maar we gaan er in mee.
Smells Like Teen Spirit
Onderweg komt het vliegende piratenschip ook vliegende waterbubbels tegen. Hoe die dingen vliegen is me nog steeds een raadsel, maar niemand uit Neverland kijkt ervan op. Waar ik dan weer van opkeek, is dat er in de profetie staat dat een vliegende jongen wél heel bijzonder is… En dan begint Hugh Jackman ineens Smells Like teen Spirit van Nirvana te zingen, wat ook volledig in het tijdbeeld past (net als Blitzkrieg Bop trouwens even later). Peter komt erachter dat Blackbeard (Hugh Jackman) de jongens ontvoert om voor hem in de mijn te zoeken naar gekristalliseerd elfenstof dat op onbekende wijze heel diep onder het steen in geëindigd. Dat heeft Blackbeard namelijk nodig om jong te blijven. Peter gaat aan het werk en ontmoet Hook na een lange dag werken. Je merkt meteen al dat ze dikke vrienden gaan worden, zelfs als Hook heel hard roept dat hij dat niet wil.
Wanneer Peter ervan beschuldigd wordt te liegen over elfenstof dat hij gevonden heeft, wordt hij van de plank van het vliegende piratenschip geduwd dat boven de mijn hangt. Daar komt hij erachter dat hij kan vliegen en dan schrikt Blackbeard zich rot, want dan moet Peter wel het jongetje uit de profetie zijn. Dat jongetje zou Blackbeards ondergang worden, dus Blackbeard houdt Peter gevangen. Toch weet hij samen met Hook en Smee te ontsnappen en gaan ze op zoek naar de natives, omdat Peter denkt dat zijn moeder daar is. Peter blijkt namelijk de zoon te zijn van een mens en de fairyprince. Daarom kan hij vliegen. Zijn moeder moet dus wel bij de fairies zijn die zich verstopt hebben en Peter heeft de natives nodig voor heel veel exposition en de kaart naar de fairies toe.
Kleurrijke massamoord
Helaas heeft Peter de piraten per ongeluk naar de natives geleid en vindt er een massamoord plaats. De hele film voelt aan alsof het voor kinderen bedoeld is (veel whimsy en comedy), maar er worden wel piraten neergehakt en wanneer de natives worden neergeschoten, ontploffen ze in kleurijk stof. Aan de andere kant: er is geen bloed te zien, dus zo gruwelijk is het nou ook weer niet. Peter, Hook en Tiger Lily (die totaal niet op haar vader lijkt) weten met een vliegend piratenschip te ontsnappen en gaan op zoek naar de fairies. Peter komt erachter dat hij spontaan fairy kan lezen en daar komt waarschijnlijk zijn dyslexie vandaan (à la Percy Jackson).
Met zijn panvormige ketting kan Peter onder dwang van de piraten die hem hebben ingehaald, een portaal openmaken. Daar vindt er een gevecht plaats tussen de fairies en de piraten en blijken de fairies Peter helemaal niet nodig te hebben om Blackbeard te verslaan. Hij hoeft alleen ‘go’ te roepen. Ook komt Peter erachter dat de geest van zijn moeder altijd bij hem zal zijn, zoals het een cliché feelgoodfilm betaamd. Blackbeard gaat ten onder met zijn schip, Peter, Hook en Tiger Lily ontsnappen en wat er met Smee gebeurd is, geen idee. Eind goed al goed, toch?
Conclusie: als je je brein uitzet is het best een leuke film
Sowieso vind ik het een leuk concept dat we eens zien hoe Peter de mythische Peter Pan is geworden (al moet ik toegeven dat ik niet echt vind dat de film dat doel bereikt heeft). Ook het idee van de mijn vind ik heel leuk in plaats van dat Neverland weer gewoon een eiland is. De artsy en acrobatische piraten vind ik wel interessant, alleen snap ik niet waarom ze op deze manier zijn weergegeven. Als ze allemaal bij het circus gewerkt hebben, is dat reden genoeg voor mij, maar dan moet het wel benoemd worden.
Daarnaast vind ik het fijn dat Peter een metalen kabel probeert door te hakken met een zwaard en dat dat ook daadwerkelijk niet lukt. Dat is toch net iets meer indrukwekkend dan ‘dit gebeurt omdat het moet voor het plot’. Verder vond ik het trampolinegevecht gaaf om te zien en zelfs de massamoord was mooi om naar te kijken.
Ik vond het helaas wel enorm frustrerend dat je aan het begin van de film het idee krijgt dat je te weten gaat komen waarom Peter en Hook vijanden zijn, terwijl dat dus helemaal niet het geval is. Pan eindigt zelfs met dat Peter zegt dat hij en Hook altijd vrienden zullen blijven. “What could go wrong?” Kortom: het is een film die aesthetically pleasing is, maar je moet er echt niet te veel over nadenken.
Pan
Prachtige bagger
Goed
- Trampolinegevecht
- Artsy piraten
- Hartverwarmend
- Feelgood
Niet zo
- Neverbird
- Artsy piraten
- Logica
- Muziek?
