Iedereen die is opgegroeid met de Harry Potter films kan zich geen andere Hermelien indenken dan Emma Watson. De actrice werd jarengeleden gecast na een lange zoektocht. Nadat J.K. Rowling de jonge Emma sprak aan de telefoon wist ze zeker dat ze de perfecte Hermelien hadden gevonden. Op het moment dat Rowling Emma ontmoette ging er een gedachte meteen door Rowlings hoofd. Dit meisje is veel te knap. Niet alleen Hermelien ziet er op film mooier uit dan in de boeken. Vaak worden er voor films en series toch gezocht naar knappe acteurs en actrices voor een rol, ondanks dat de rol in het oorspronkelijke materiaal niet zo knap is. Is dit schadelijk of niet? Vandaag nemen we een aantal voorbeelden en proberen we deze vraag te beantwoorden.
Hermelien Griffel
Een van de bekendste voorbeelden van aangepaste aantrekkelijkheid is Hermelien Griffel. Zoals in de intro al benoemd was, vond J.K. Rowling Emma te knap, alleen begreep ze wel dat dat nu eenmaal film is. Hermelien werd in de boeken beschreven als een meisje met te grote voortanden en een wilde bos met haar. In de eerste twee films had Hermelien dat wilde haar nog, maar na Prisoner Of Azkaban kwam daar verandering in. Hoewel Watson een prima Hermelien heeft neergezet, zijn er wel een aantal momenten in de boeken die minder impact hadden in de films. In de eerste paar boeken was Hermelien vooral het slimme meisje. Dit veranderde in Goblet Of Fire.
In het vierde deel van de boekenserie, veranderde Hermelien van gewoon meisje naar een prachtige zwaan. Voor het eerst in de geschiedenis van de serie bekommerde Hermelien zich om haar uiterlijk, ook al was het maar voor het bal. Ze zag er dusdanig mooi uit dat Harry haar niet eens herkende. Daarnaast had Viktor Kruml haar mee uit gevraagd. Hij zag haar schoonheid al voordat ze de transformatie onderging. In de boeken zijn deze gebeurtenissen een big deal. Het zorgt ervoor dat het personage zich verder ontwikkelt. In de film echter is Emma Watson altijd al een mooi meisje. Het feit dat Kruml haar mee uit vraagt is nu niet eens zo schockerend meer. Ze is ten slotte een mooie meid die tijdens het bal er alleen maar mooier uitziet. Wat dat betreft vervalt het nut van de scènes een beetje.
Tyrion Lannister
Er zijn veel aanpassingen gedaan als het aankomt op de Tyrion in de boeken en die in de serie. Peter Dinklage is natuurlijk fantastisch gecast als de kleine Lannister, maar hij is eigenlijk veel te knap voor de rol. In de eerste paragraaf waarin Tyrion beschreven wordt, wordt er gezegd dat zijn hoofd te groot is voor zijn lijf. Hij heeft een plat gezicht met opgezwollen wenkbrauwen. Hij heeft een groen oog en een zwart oog en blond haar dat bijna wit lijkt. De manier waarop Dinklage ‘onaantrekkelijk’ is gemaakt in de serie is door hem een litteken te geven na de Battle Of Blackwater. In het boek krijgt hij ook een litteken, maar is wel de helft van zijn neus meteen weg. Het is begrijpelijk dat de makers niet het geld wilden steken in het lelijk maken van Dinklage, en daarnaast is het personage mede door Dinklage ook zo ontzettend populair geworden. Boek Tyrion en serie Tyrion zijn echter twee verschillende personages.
Carrie
Een van Stephen Kings meest bekende creaties is toch wel Carrie. In het boek wordt Carrie beschreven als te dik, puisterig, vies en onaantrekkelijk. Dat is precies ook de reden waarom ze zo erg gepest wordt door haar klasgenoten. Zowel de originele Carrie Sissy Spacek, als Chloe-Grace Moretz vallen niet echt onder deze beschrijving. Wederom begrijpelijk, maar de scène van het bal zou een stuk sterker zijn geweest als er geen bloedmooi meisje had gestaan.
Aantrekkelijkheid loont
Er zijn zoveel meer voorbeelden te noemen. De Phantom in de Phantom Of The Opera gespeeld door Gerard Butler. Edward Rochester in Jane Eyre gespeeld door Michael Fassbender. Zelfs de aankomende Aladdin film heeft zo’n knappe Jafar dat iedereen zich afvraagt waarom Jasmine in godsnaam voor Aladdin zou kiezen. Als een boekenserie naar film of tv wordt vertaald, dan is het voornaamste doel natuurlijk geld verdienen. Het publiek dat naar een film gaat wil voornamelijk kijken naar knappe acteurs en actrices. Dat is nu eenmaal hoe we zijn. We worden aangetrokken door mooie dingen en afgestoten door iets wat we niet als mooi beschouwen. Een Tyrion die zonder neus rondloopt is natuurlijk niet aantrekkelijk om naar te kijken. Het zal dus altijd wel gebeuren dat Hollywood bepaalde personages mooier laat zijn op beeld dan hoe ze daadwerkelijk bedoeld zijn. We zullen de film of serie niet minder leuk om vinden. Sterker nog, het kan zijn dat juist die personages onze favorieten worden, omdat we tot ze worden aangetrokken.
Is het schadelijk?
Het is dus niet zozeer schadelijk, al zou het natuurlijk voor de diversiteit wel goed zijn om een keer een vollere acteur of actrice in de hoofdrol te hebben, die niet conventioneel knap is. Voor sommige personages klopt hun hele verhaallijn ook niet meer als ze te knap zijn. Eerder werd de Phantom in de film-versie van The Phantom Of The Opera al genoemd. Het hele idee is dat de Phantom zo lelijk is dat hij zich niet laat zien. Dat is de reden waarom hij een masker draagt. Hij probeert Christine te verleiden door zijn muziek, voordat hij haar meeneemt naar zijn grot. Wanneer ze zijn masker verwijdert, is ze enorm geschockeerd en probeert hij zich te verbergen. Gerard Butler is echter een erg knappe man. Zelfs als zijn gezicht wat lichte brandwonden heeft. Ik als kijker zou het niet eens zo erg vinden om met de Butler versie mee te gaan. Dat is niet de bedoeling van de verhaallijn, maar dat is wel een risico van het te aantrekkelijk maken van onaantrekkelijke of gewone personages.
Compensatie
Het is onwaarschijnlijk dat Hollywood een plain Jane gaat casten, omdat ze weten dat dat soort diversiteit niet loont. Dat is jammer, vooral omdat het voor de gemiddelde persoon ook interessant zou zijn om iemand op het grote scherm te zien die niet bloedmooi is. Als dit al gedaan wordt, dan is dit personage vaak erg bewust van zijn of haar onvolmaaktheden, en dat is jammer. Kijk naar Amy Schumer in de film I Feel Pretty. In het begin van de film is Schumers personage erg onzeker. Pas als ze haar hoofd stoot en ze wakker wordt ziet ze zichzelf ineens als super knap. Ze wordt dan ineens heel erg gemeen, wat het hele punt dat de film wil maken onderuit haalt. Waarom kan een personage zich niet gewoon mooi voelen zonder dat er meteen allemaal randvoorwaarden aan gesteld worden?
Conclusie
Het is niet altijd erg dat een personage aangepast wordt van boek naar film. Behalve de scènes in The Goblet Of Fire heeft Hermeliens aantrekkelijkheid verder weinig te maken met haar verhaallijn bijvoorbeeld. Bij een personage als de Phantom is het echter wel schadelijk voor het verhaal (ook al vindt ik de film nog steeds leuk). Fans van de boeken kunnen vaak stampij maken over een oogkleur die niet klopt, maar zelden hoor je fans klagen als een personage aantrekkelijk wordt gemaakt. Het hoort bij Hollywood en de droom die ze verkopen. Echter zou het ze sieren om het oorspronkelijke verhaal wel mee te nemen op het moment dat ze gaan casten.
Wat vind jij er van? Is aangepaste aantrekkelijkheid een probleem volgens jou of niet?
