Na het teleurstellende laatste seizoen van Game of Thrones wilden we een tijdlang niets weten van de franchise. We zijn nog steeds niet over het feit heen dat Daenerys zo behandeld werd door de showrunners. Maar goed, HBO maakte het allemaal deels goed door een serie te maken over de voorouders van Khaleesi. House of the Dragon was een terugkeer naar het oude niveau. Complotten! Moord! Draken! Het had het allemaal. In House of the Dragon seizoen 2 lopen de gemoederen nog hoger op. Het is duidelijk, allebei de teams maken zich op voor de Dans der Draken. Toch weet seizoen 2 minder pakkend te zijn dan het eerste seizoen.

Waar gaat House of the Dragon seizoen 2 over?

Het tweede seizoen begint tien dagen na de gebeurtenissen van seizoen 1. Rhaenyra (Emma D’Arcy) is nog altijd aan het rouwen om haar zoon en besluit dat het conflict niet vredig kan worden opgelost. Daemon (Matt Smith) vertrekt naar Harrenhal om een leger te vinden, maar verliest zichzelf in zijn eigen ambities. In King’s Landing gaat het niet beter. Aegon (Tom Glynn-Carney) is gefrustreerd dat hij niet serieus wordt genomen. Aemond (Ewan Mitchell) wil bloed vergieten. Ondertussen vraagt Alicent (Olivia Cooke) zich af of ze een fout heeft gemaakt heeft.

Minder epische gevechten

Seizoen 1 was overduidelijk een seizoen waarin alle spelers werden geïntroduceerd. Dat was logisch en het is hetgeen wat het eerste seizoen goed maakte. De kaarten werden geschud en het werd duidelijk wat er op het spel stond. Voor seizoen 2 hadden we dan ook andere verwachtingen. We wilden epische gevechten zien en ervaren dat er daadwerkelijk een gevaarlijk spel werd gespeeld. Hoewel er momenten in de serie zaten die ons op het puntje van de stoel lieten zitten, mist dit seizoen toch een beetje de oompf die Game of Thrones zo goed maakte.

Je kunt beargumenteren dat House of the Dragon zich meer focust op de personages dan op de gevechten. Dat is ook heel goed. Er valt weinig op te merken aan de uitwerking van de personages en de world-building. Maar een Game of Thrones was ook voornamelijk gericht op de personages en zat toch vol met onverwachte en spannende momenten. Het voelt nu alsof we een schaakspel aan het kijken zijn zonder einde. Personages verplaatsen zich, heel af en toe is er een confrontatie, maar niet veel waardoor je ademloos naar het scherm kijkt.

We hebben nu een heel seizoen een van de meest interessante personages, Daemon, alleen visioenen zien hebben waar een paddo-gebruiker jaloers op zou zijn. In het boek komen deze visioenen helemaal niet voor. Het duurt te lang voordat hij in actie komt en dus voordat het spel echt kan beginnen. Hoewel aflevering 7 eindigde met een shot die veelbelovend was, was de seizoensfinale teleurstellend. Weer werden er poppetjes op andere plaatsen gezet, maar er was geen enkel moment dat finale waardig was. Het voelt niet af. Alsof ze vergeten zijn om nog twee afleveringen toe te voegen.

Conclusie

House of the Dragon seizoen 2 is niet slecht. Er zijn genoeg momenten dat het interessant is om te kijken en de personages en wereld zijn goed uitgewerkt. Toch hadden we graag wat meer gezien. Meer gevechten. Meer listen en bedrog. Het voelt nu een beetje tam terwijl een serie als deze zoveel meer zou moeten bieden.