Mary E. Pearson is vooral bekend van de Dance of Thieves serie en The Remnant Chronicles. Voor iemand die nog geen enkel boek van haar heeft gelezen, is het lastig te beslissen welk boek van haar je het eerst op zou moeten pakken. Voor mij was dat The Courting of Bristol Keats, een fantasy romance verhaal over Fae. Maar was het de goede keuze om dit boek als eerst te lezen van deze auteur?

Waar gaat The Courting of Bristol Keats over?

Nadat ze beide ouders hebben verloren, worstelen Bristol Keats en haar zussen om het hoofd boven water te houden. Wanneer Bristol brieven begint te ontvangen van een ’tante’ van wie ze nog nooit heeft gehoord en die belooft dat ze kan helpen, stemt ze met tegenzin in om af te spreken. Zo ontdekt ze dat alles wat ze dacht te weten over haar familie een leugen is. Zelfs haar vader leeft misschien nog, niet gedood maar ontvoerd door angstaanjagende wezens naar een heel ander rijk – het rijk waar hij vandaan komt.

Wanhopig om haar vader te redden en de waarheid te vinden, reist Bristol naar een land van goden, feeën en monsters. In die gevaarlijke wereld van magie en intriges, sluit ze een dodelijke deal met de feeënkoning, Tyghan. Maar wat ze niet weet, is dat hij degene is die haar ouders ertoe heeft aangezet om op de vlucht te gaan. En hij is net zo vastbesloten als zij om haar vader te vinden – dood of levend.

Een interessante maar langzame start

In het begin van het verhaal word je al snel meegetrokken in de moeilijke situatie waarin Bristol en haar zussen leven. Ze hebben geen ouders meer en zijn op zichzelf aangewezen. Als Bristol dan een ontdekking doet, kan ze het niet loslaten om er verder onderzoek naar te doen. Dit gebeurt al vrij snel in het verhaal waardoor je als lezer direct je aandacht erbij hebt.

Op den duur verandert dit wel. De hoofdstukken blijven een beetje voortkabbelen terwijl, er eigenlijk helemaal niet zoveel gebeurt. Ook de eerste ontmoetingen van Bristol met de Fae en andere wezens zijn niet heel erg spraakmakend. Dit komt vooral omdat er tussen de gebeurtenissen veel extra tekst is, waarin weinig gebeurt. Dit haalt de spanning en het tempo uit het verhaal.

Naast Bristol, heel veel andere personages

Gedurende Bristols aanwezigheid in de wereld van de Fae, komen er steeds meer nieuwe personages en namen voorbij. Zo raak je het overzicht een beetje kwijt, waardoor het nog lastiger wordt om alles te volgen. De reden achter één alinea vanuit een nog onbekend of ander perspectief is me ook niet helemaal duidelijk geworden. Je krijgt op die manier informatie vanuit een ander oogpunt. Dit doet bepaalde verrassingen en plotwendingen later in het verhaal teniet omdat je er al iets over had gelezen.

Uiteindelijk komen dan al die kleine stukjes bij elkaar in het perspectief van Tyghan en Bristol. Maar in hoeverre het nodig was om telkens die extra stukjes informatie te geven is me niet duidelijk geworden. Het hele stuk van ongeveer 20% tot 80% van het verhaal heeft me best wel wat moeite gekost om volledig te lezen en het nog interessant te vinden. Erg jammer, want er zit op zich wel een prima verhaal achter.

The Courting of Bristol Keats heeft een pakkend eind

Als het eind nadert, ben je als lezer nog steeds niet verrast door het verhaal of erin meegetrokken. Het duurt soms hoofdstukken voordat er een nieuwe openbaring plaatsvindt wat de hoofdpersonen verder brengt in het verhaal. Pas aan het eind komen alle lijntjes bij elkaar en loopt de spanning hoger op.

Er vindt uiteindelijk ook nog een behoorlijke plotwending plaats. Maar het hele gedoe rondom of Bristol zich nog wel ‘aan hun kant’ bevindt, begint op den duur te irriteren. Beide partijen hebben fouten gemaakt en informatie achter gehouden, maar uiteindelijk gaat het er alleen maar om of Bristol de kant van de Fae kiest of niet. Om daar een boek van bijna 600 bladzijdes over te lezen, was een beetje te veel van het goede. Het eind maakt wel nieuwsgierig naar het vervolg, maar ik kan eigenlijk met zekerheid zeggen dat ik dat niet ga lezen.

Conclusie: less is more

The Courting of Bristol Keats is een traag opgebouwd verhaal waarin veel meer extra informatie wordt gegeven dan nodig lijkt te zijn. Er komen zoveel personages aan te pas dat je op den duur het overzicht kwijtraakt. De echte spanning komt eigenlijk pas aan het eind van het verhaal.