Het laatste boek van The Chemical Garden serie (Verbreken) heb ik ook gretig gelezen. De serie had ik binnen een paar dagen uit en toch zou ik het geen vijf sterren geven. Wat sterk begon met Verwelken, dipte in Vrees en voldeed niet aan mijn verwachtingen in Verbreken. Toch zijn er genoeg dingen die ik wel aan dit boek kan waarderen. Ik zet de plus- en minpunten graag voor je op een rijtje!
Waar gaat Verbreken van The Chemical Garden serie over?
In een wereld waarin vrouwen maar twintig jaar oud worden en mannen sterven op hun vijfentwintigste, is tijd kostbaar. In een poging om aan de boosaardige Vaughn te ontkomen, vlucht Rhine naar Reed, een excentrieke uitvinder. Ondertussen zit Rowan, Rhines tweelingbroer, diep in de problemen en Rhine moet hem stoppen voordat er dramatische dingen gebeuren. Daardoor komen lang bewaarde geheimen boven water en zal alles waarin Rhine ooit geloofde onherroepelijk verbroken worden.
Wat gaat er goed in Verbreken?
- De ontwikkeling van Rowan’s persoonlijkheid. Dit vond ik vrij onverwachts, bijzonder, indrukwekkend en meeslepend. Ik had niet zien aankomen dat hij zo’n grote rol in dit laatste deel van The Chemical Garden serie zou spelen, maar het was zeker waardevol!
- Het achtergrondverhaal van Vaughn en dat van Madame. Ik vind het altijd heel gaaf om meer te weten te komen over waarom de ‘slechteriken’ zo geworden zijn tot het punt dat je begrip voor ze gaat hebben en zelfs met ze meeleeft.
- Reed. Gewoon Reed. Alles want met hem te maken heeft. Hij is een welkome verschijning die door de depressie die in het boek heerst heen breekt. Hij is uniek en wonderlijk. Een verademing.
Je voelt nu waarschijnlijk wel aankomen wat ik dan minder vond…
Wat had er echt wel beter gekund?
- Daar issie: heel veel narigheid, nog meer dan in de vorige boeken zelfs. Veel (ongeveer de helft volgens mij) van dit boek gaat over Cecily en haar gezondheidsproblemen. Dat vind ik ook minder interessant en maakt het verhaal een stuk trager.
- Er zijn meerdere mensen overleden in dit deel (ik probeer niet te spoilen). Voor mij had dat niet gehoeven. Er is eigenlijk maar één sterfte die echt effect heeft op de verhaallijn en dat is ook minimaal. Die impact zou of beter uitgewerkt moeten worden of het had net zo goed weggelaten kunnen worden. Een gemiste kans dus.
- Sommige keuzes van Rhine zijn moeilijk te volgen.Waarom gaat ze, wanneer ze daar prima middelen en mogelijkheden voor heeft, niet (eerder) op zoek naar Gabriel? Of Grace? Dat is alleen logisch als je weet wat er later in het verhaal gebeurt en dat is niet hoe een verhaal hoort te werken.
Conclusie: Verwelken was voor mij genoeg, Verbreken had niet per se gehoeven
Overall: het eerste deel is by far het beste deel in deze serie. Ik ben blij dat ik afsluiting heb gekregen, maar het voelt een beetje afgeraffeld. Alsof alle losse eindjes nog even afgerond moesten worden op de meest drastische manier. Dit boek was naarder en shockerende dan de vorige twee en niet op een goede manier. Ik had als lezer graag wat meer ademruimte gehad. Toch waren er wel nuances die ik zeker kon waarderen.