A Day of Fallen Night van Samantha Shannon is een op zichzelf staande prequel van Shannons eerdere boek, The Priory of the Orange Tree. Omdat deze prequel zich 500 jaar eerder afspeelt, hoef je in principe The Priory of the Orange Tree niet gelezen te hebben. Is A Day of Fallen Night de hype waard?
Waar gaat A Day of Fallen Night over?
In het noordelijke rijk Inys is prinses Glorian opgegroeid in de schaduw van haar ouders. Haar bloedlijn houdt de monsterlijke Nameless One gevangen, dus het is belangrijk dat deze wordt voortgezet. De druk om zo snel mogelijk een dochter op de wereld te zetten, alsof ze slechts een baarmoeder is, speelt Glorian wel de parten. Jeugdvriend Wulf heeft zijn eigen uitdagingen. Hij heeft gezworen Glorians vader, de koning van Hroth, te beschermen, maar zijn mysterieuze verleden als vondeling in de door een heks vervloekte bossen laat hem niet los. In het zuiden is Tunuva een loyaal lid van de verstopte Priory, die gezworen heeft om de nabijgelegen koninkrijken te beschermen tegen wyrms. De wyrms hebben zich echter al jaren niet laten zien, dus jongere generatie heeft haar twijfels over het nut van hun bestaan. Aan de andere kant van de wereld is Dumai opgegroeid in een bergtempel. Een bezoeker aan de tempel gooit haar leven echter compleet overhoop.
Intussen barst de vulkanische Dreadmount uit. De vulkaan is gelinkt aan de monsterlijke Nameless One. Ondanks dat dit gedrocht nog veilig opgesloten zit, brengt de Dreadmount alsnog veel ellende met zich mee. Een mysterieuze plaag verspreidt zich over de wereld terwijl wyrms en andere gedrochten nederzettingen in vlam zetten. Het dodental loopt rapt op. Gaat het onze hoofdpersonages lukken om dit alles te overleven? En tot welke prijs?
Op zichzelf te lezen
Omdat A Day of Fallen Night een compleet andere cast heeft, is dit boek goed te volgen als je The Priory of the Orange Tree niet hebt gelezen. Shannon heeft veel aandacht voor detail en de wereld wordt goed uitgediept. Omdat de personages zich in verschillende delen van de wereld bevinden, krijg je een goed beeld van de vernietiging die de wyrms achterlaten. De urgentie komt hierdoor goed binnen. Enige minpunt is dat de magie – siden en sterren – niet zo goed wordt uitgewerkt zoals in The Priory of the Orange Tree, waardoor je als lezer toch het idee kan krijgen dat je wat mist.
Een minpunt uit The Priory of the Orange Tree was dat één hoofdpersoon de rest overschaduwde. In A Day of Fallen Night zijn de verschillende perspectieven en hun belang voor het verhaal een stuk gebalanceerder. Ieder personage heeft een eigen arc en draagt bij aan het verhaal. Ook is de manier waarop sommige perspectieven met elkaar vervlochten raken en parallellen ertussen verrassend. Het zorgt er sowieso voor dat de personages – ondanks dat ze vaak van elkaar zijn gescheiden – niet allemaal op hun eigen ‘eilandjes’ zitten.
Weinig vaart
Shannon neemt veel tijd om zowel de personages op te zetten als de wereld verder uit te diepen. A Day of Fallen Night is hierdoor een flinke pil die niet veel vaart heeft. Voor lezers die houden van slow burns is dit heerlijk, maar voor anderen kan het boek wat langdradig worden. Ook is er niet één schurk of dreiging waartegen gevochten moet worden. Er zijn verschillende pratende wyrms die vooral Heel Erg Slecht zijn maar niet meer persoonlijkheid hebben dan dat. Dat hoeft geen ramp te zijn, maar voor een goed uitgewerkte schurk ben je bij A Day of Fallen Night aan het verkeerde adres.
Conclusie
De kracht van A Day of Fallen Night zit hem voornamelijk in de personages en de groei die ze doormaken. Of je dit boek kunt waarderen hangt er dus vanaf of je een personage gedreven lezer bent. In dat geval is het gebrek aan vaart namelijk helemaal niet erg. A Day of Fallen Night is een flinke baksteen van een boek waarin je je lekker in kunt vastbijten.