Ben je gek op Waar is Waldo en misdaadraadsels? Dan is MicroMacro Crime City zeker wat voor jou! Het is laagdrempelig en er zit zelfs een vergrootglas bij! Bijna iedereen kan meedoen en wat de speldoos ook zegt, je kan het eigenlijk met zoveel mensen spelen als je wilt. Je kunt korte of lange missies doen, ingewikkeld of simpel, het is echt voor ieder die houdt van moord en geweld wat wils (en dat zonder super luguber en naar te zijn!).
Hoe speel je het onheilspellende MicroMacro Crime City?
MicroMacro Crime City bestaat uit een grote poster met allerlei kleine zwartwit tekeningen erop. Er staan uiteenlopende locaties en 
personages op, maar het wordt al snel duidelijk dat een aantal gezichten vaker terugkomen. Het eerste raadsel staat bijvoorbeeld al op de buitenkant van de doos: wat is er met de hamburgerverkoper gebeurd? Stap één is dat natuurlijk de hamburgerverkoper zoeken tussen alle tekeningen. Als je zijn omgeving dan afspeurt, zie je hem verderop nog eens lopen. Hoe kan dat?! (Ik ben er nog steeds niet over uit of we een godheid zijn die alle gebeurtenissen in het verleden, heden en toekomst tegelijk zien gebeuren of dat het meerdere dimensies in één foto zijn of dat het een satellietfoto moet voorstellen die zichzelf blijft verversen. Lekker belangrijk ook!) Je kunt meerdere hamburgerverkopertjes dus volgen over de kaart, om te kijken wat hem overkomt! En dan moet je natuurlijk de dader nog vinden, heel belangrijk. Je bent niet voor niets detective. Makkelijker kunnen we het niet maken, moeilijker wel met uitgebreidere missies.
Wat maakt dit misdaadspel tof?
Je hebt echt alleen je ogen en je gezonde verstand nodig om MicoMacro Crime City te spelen (en het spel zelf natuurlijk…). Tijdens de uitleg begin je het eerste raadsel al op te lossen. Je pakt supersnel op hoe het werkt en ieder raadsel is uniek. Denk aan moord, diefstal en zelfs een bankoverval! Afhankelijk van hoe snel je de raadsels oplost, kun je dit ook makkelijk de hele avond spelen. Het enige nadeel is, dat er maar een beperkt aantal missies is. Als je de missies uit hebt gespeeld, is het spel wel klaar, tenzij je een goudvis bent en alles weer opnieuw kunt spelen zonder je het antwoord te herinneren. (Funfact, goudvissen hebben zelfs een geheugen van drie maanden, maar ik kon zo snel even geen dier vinden dat daadwerkelijk het kortste geheugen ooit heeft.)
Daarnaast is het tof dat alle uiteenlopende misdaden ook daadwerkelijk andere redenen hebben. De personages hebben een korte backstory! Vet leuk. Meer backstory, meer beter wat mij betreft, maar de verhaaltjes passen wel bij de tekenstijl en de opzet van het spel (niet te ingewikkeld en toegankelijk voor iedereen).
Conclusie: MicroMacro Crime City is leuk voor een avond
MicroMacro Crime City is leuk om een avond te vullen in een klein gezelschap, waarin je met z’n allen over de plattegrond gebogen kunt staan. Helaas is het spel uiteindelijk wel snel uitgespeeld. Naast de missies zitten er nog een paar leuke op zichzelf staande raadsels op de kaart, maar ik voorspel dat je met heel MicroMacro Crime city niet meer dan een avondje bezig bent. Ik ben benieuwd of er een uitbreidingsset is met meer missies… Het liefst zonder dat je weer een heel nieuw spel hoeft aan te schaffen.
