Hoe tof is het dat Sherlock Gnomes een film is die letterlijk alleen gebaseerd is op een woordgrap? Double down op die shit na Gnomeo & Juliet! I love it én het past in het Sherlock Holmes straatje. Dus hoe verhoudt deze kinderfilm zich tot de meer serieuze klassiekers?
Waar gaat Sherlock Gnomes over?
In de opvolger van Gnomeo & Juliet onderzoeken Sherlock Gnomes en Watson (die obviously beide ook tuinkabouters zijn) de ontvoering van diverse tuinkabouters. Helaas wordt ook de tuin van Gnomeo en Juliet hier slachtoffer van en dus moeten de vier porseleinen decoraties samenwerken om familie en vrienden te redden. Zou het Moriarty zijn? Wat voor rol speelt Irene Adler in dit verhaal? En zullen Gnomeo en Juliet hun relatie die spontaan op barsten staat nog kunnen redden?
Is dit een film voor Sherlock Holmes enthousiasten?
Dit is natuurlijk de belangrijkste vraag. Waar Sherlock uit Elementary meer menselijk en upbeat is, is Sherlock uit de BBC serie mysterieus en ongrijpbaar en zorgt Robert Downey Jr. voor avontuur en spanning. Daarom zou ik Sherlock Gnomes weer in een heel ander genre plaatsen.
Dit is een uitstekende film om te kijken als je ziek bent en niet meer weet wat je met je leven aanmoet, en je dus Netflix maar weer aanknalt. Het is luchtig, vrolijk en toch meeslepend. Ook zitten er leuke en verrassend originele verwijzingen in naar The Hound of Baskerville bijvoorbeeld en gebruiken ze ‘elementary’. De manier waarop de gedachtegangen van Sherlock in deze serie worden neergezet, zijn wederom uniek en het voegt in mijn ogen wat toe aan het Sherlock universum. Het zijn geen mind-boggling redenaties, want het is natuurlijk een kinderfilm, maar zeker vermakelijk.
En als je Sherlock Gnomes los bekijkt?
Wat maakt deze film leuk?
- Sherlock Gnomes zit bomvol Elton John (muziek en cameo)!
- De vormgeving is te aandoenlijk. Kijk bijvoorbeeld de paddenstoel die ook een hondje is. Dat wil je toch hebben?
- De plottwists aan het einde zag ik van het begin al aankomen, maar ik vond het niet eens erg. Het was toch iets interessanter en minder voorspelbaar dan ik dacht en dat is best knap voor een kinderfilm. Het was voor mijn doen wel een beetje overdreven met de dubbele plottwist though.
- Zelfs de toevoeging van tablets, smartphones en een drone vond ik best passend en van meerwaarde.
Waarom moet je toch je verwachtingen laag houden?
- Sherlock en Watson lijken niet eens echt op gnomes! Het zijn gewoon blozende, porseleinen versies van zichzelf en dat is wel net even jammer.
- Moriarty vond ik niet heel sterk. De vormgeving vond ik eigenlijk gewoon stom, terwijl de dialoog en de stemacteur wel weer sterk zijn. Het had net iets beter in elkaar mogen passen.
- SPOILERS ALS JE FROZEN 2 NOG WIL GAAN KIJKEN! Gnomeo en Juliet doen me denken aan Kristoff en Anna en dat is geen compliment. Natuurlijk moet alles dat in film één is opgebouwd stuk in film twee, omdat het vervolg anders niet interessant kan zijn ofzo? Het had voor mij wel echt zonder relatiedrama tussen die twee gemogen.
- Net wanneer ik me akelig bewust word van het gebrek aan diversiteit in de gnomen, gaan we naar Chinatown… Het is best aandoenlijk allemaal, maar er zijn wel erg veel stereotypes. Eigenlijk niet helemaal oké. In de voice actors zit tenminste wel iets van diversiteit, maar dat zie je nergens in terug, behalve in Mary J. Blige die een donkere Irene speelt.
Conclusie: vooral leuk als je er niet te veel bij nadenkt
Het is vast een verrassing dat ik aanraad niet te hoge verwachtingen van een kinderfilm te hebben, maar de vuistregel gaat weer op. Er zitten leuke knikjes naar de klassieke Sherlock Holmes in, maar meer dan dat moet je niet zoeken in Sherlock Gnomes. Het is een luchtige film waar je blij van wordt als je niet gaat haten op de relatiedrama en de voorspelbare plottwist. Alleen de gebrekkige Moriarty zat me echt dwars, maar dat kan ik wel opzij zetten. Ik laat het los. Echt waar.
Sherlock Gnomes
Geinig
Goed
- Cast
- Vormgeving
Niet zo
- Moriarty
- Relatiedrama
