Het is een van onze favoriete spellen. Carcassonne! Het is awesome, want het is strategisch, een beetje psychologisch oorlog voeren en een beetje mazzel hebben. Maar wat het vooral zo leuk maakt is dat je met elkaar het bordspel bouwt tijdens het spel. En het is écht net zo leuk om het met zijn tweeën, drieën of vieren te spelen.
Hoe werkt Carcassonne?
Carcassonne is heel simpel: je kiest de kleur waar je mee wilt spelen. Bij de meeste versies is dat blauw, groen, rood, geel of zwart. Als het even kan kies ik groen, want dat ben ik altijd en zo voorkom ik dat ik per ongeluk mijn tegenstander punten geef. Je houdt de puntentelling namelijk bij op het scorebord door je popje elke keer het aantal punten vooruit te zetten.
De vierkante tegeltjes leg je op zijn kop op een grote hoop. Er is een duidelijk begintegel. Die leg je met de plattegrondkant naar boven in het midden van de tafel. Elke beurt moet je een vierkantje pakken en die leggen aan een andere tegel waar deze past. Daarna mag je een stukje van die tegel claimen. Bijvoorbeeld een stad, een weg of een stuk land. Als die weg of stad compleet is, dan krijg je punten en kun je je popje (Meeple) dus vooruit zetten op het scorebord. Zodra de laatste tegel is gelegd, is het spel afgelopen. Dan kunnen de laatste punten geteld worden en kun jij (hopelijk) juichen dat je gewonnen hebt.
De tegels moeten wel passen
Elke beurt moet je dus een tegel neerleggen. Omdat de tegels omgekeerd op de stapel liggen, weet je niet welke tegel je pakt. Dat is het kans gedeelte van dit spel. De tegel moet wel passen op de plek waar je hem neer wilt leggen. Oftewel: een stad moet aan een stad grenzen, een weiland aan een weiland, een weg aan een weg. Je mag de tegel ook leggen op een plek die een andere speler al geclaimd heeft. Hier kun je ook tactisch mee omgaan: ik leg soms een tegel zo neer dat het voor mijn tegenstander heel moeilijk wordt om de stad of weg nog af te maken. Daardoor krijgt hij, zij of hen geen punten. En dat is natuurlijk wat je wil voorkomen. Maar ik waarschuw je alvast: als jij anderen gaat dwarszitten, kun je erop wachten dat ze het jou ook moeilijk gaan maken.
Een super leuk spel voor 2 of meer mensen
Je bouwt dus samen het bordspel op. En dat is echt net zo leuk met twee spelers als met meerdere mensen. Met 2 personen ben je sneller aan de beurt. En ik merk met mijn vriend dat ik inmiddels precies zijn tactieken weet. Gelukkig hebben we genoeg spellen en kunnen we vaak genoeg afwisselen dat dit spel ook leuk blijft. Maar omdat het bord dus elke keer totaal anders wordt opgebouwd, speel je nooit hetzelfde spel. Dat houdt dit spel leuk. Het nadeel van dit spel met meerdere mensen spelen is dat je langer op je beurt moet wachten en dat het dus langer duurt voordat je een stad of weg af hebt. Je bent wat meer aan het wachten. Maar met wat hapjes en drankjes op tafel is het wel net zo gezellig. En een extra uitdaging, want je moet dan om de hapjes en drankjes heen bouwen.
Mijn eigen bedachte regel bij Carcassonne
Het gebeurt niet vaak, want meestal hebben de makers wel overal over nagedacht. En misschien dat het ook wel ergens in de spelregels staat, maar die heb ik bij dit spel nooit zo goed gelezen. Ik heb namelijk een eigen regel: je mag voorbij het tafelblad bouwen, maar dan moet je de tegel de rest van het spel vasthouden. Omdat het bouwwerk er elke keer anders uit ziet, kan het zijn dat je jouw stad alleen kunt afbouwen als je een tegel op het randje van de tafel neerlegt. Ik vind dat het mag, maar dan moet je de tegel wel vasthouden tot het einde van het spel. En dat is ook meteen een tip: kijk waar je heen bouwt, zodat je niet in dit soort situaties terecht komt.