Recensie: Detective Pikachu is een geslaagd experiment

We spreken eind jaren negentig. Een Japanse serie genaamd Pokémon nam de wereld over. De serie begon met twee videospellen, maar later volgden een anime, trading card game en allerlei andere merchandise. Je kon het zo gek niet bedenken en het was er. De wereld was in de ban van de Pokémonmania. Zo ook ondergetekende. Iedere woensdag na school sleurde ik mijn moeder mee naar de Bart Smit. Als de Pokémonkaartjes uitverkocht waren, dan huilde ik alsof ik mijn huisdier voor mijn ogen vermoord had zien worden. In ieder vriendenboekje schreef ik bij de vraag wat wil je later worden? altijd Pokémon trainer op. Het was een obsessie, een waarvan mijn moeder hoopte dat die vanzelf wel over zou gaan.

Pokémon werd met de jaren minder populair, maar waar andere populaire series sneuvelden, wist Pokémon een vaste schare fans te behouden. Zowel jong en oud zijn nog in de ban van Pokémon. De spellen worden nog gespeeld en in 2016 struikelde je nog over iedere Pokémon GO speler. Het was een kwestie van tijd voordat er een live-action film zou komen. Die is er nu in de vorm van Detective Pikachu. De film is gebaseerd op een Nintendo 3DS spel met dezelfde naam. Hoewel ik in eerste instantie mijn bedenkingen had, heb ik me toch over laten halen, mede doordat Ryan Reynolds de stem van Pikachu verzorgde. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Hoewel Detective Pikachu geen cinematisch meesterwerk is, is de film toch zeer geslaagd. Zeker voor een kinderfilm.

Waar gaat het over?

Het verhaal gaat over de mysterieuze vermissing van detective Harry Goodman. Zijn zoon, Tim Goodman, wil uitzoeken wat er met zijn vader is gebeurd. Hij wordt hierbij geassisteerd door zijn vaders pratende partner Pikachu. Deze Pikachu is vlijmscherp en heeft een obsessie voor koffie. De partners moeten alle zeilen bijzetten als blijkt dat een mysterieus gas zorgt voor doorgeslagen Pokémon. En wat is de connectie met de legendarische Mewtwo?

Voorspelbaar maar bijzonder leuk

Detective Pikachu blijft een kinderfilm en dat betekent dat er ook geen diepere lading verwacht moet worden. Voor volwassenen is de film een tikkeltje voorspelbaar, maar de humor en de mooie visuals maken al een hele hoop goed. Voor Millenials die zijn opgegroeid met Pokémon is deze film een droom die uit komt. Eindelijk komen de monsters die we allemaal wilde verzamelen echt tot leven. Niet iedere Pokémon ziet er even realistisch uit, maar over het algemeen hebben de makers goede keuzes gemaakt. De meeste Pokémon zien er namelijk wel uit alsof ze onderdeel zijn van de echte wereld. Dat zorgt ervoor dat de wereld van Ryme City echt aanvoelt, alsof het een plek is die gewoon te bezoeken is.

De cast ziet er ook uit alsof ze de tijd van hun leven hebben. Het is natuurlijk niet makkelijk om te doen alsof de Pokémon echt zijn, maar toch worden er goede acteerprestaties geleverd. Zelfs voor niet-Pokémon fans is dit een film die goed te volgen is, al zullen de echte fans wel meer halen uit alle Easter eggs die in de film zitten verstopt. Zo wordt onder andere de Kanto-regio genoemd. Dat geeft natuurlijk veel mogelijkheden voor een spin-off waarin bijvoorbeeld Team Rocket of Red (Ash) voorkomt.

Conclusie

Detective Pikachu is waarschijnlijk het begin van een reeks aan live-action Pokémon films. De eerste film in de reeks is in ieder geval al goed geslaagd, al is Detective Pikachu niet baanbrekend. Dat hoeft ook niet. De film is prima voor de jongere generatie en voor de echte fans. En wie weet, misschien dat we binnenkort ook een A Star Is Born-achtige film krijgen met Jigglypuff. Gotta catch ‘em all.