Nine Perfect Strangers is echt de moeite waard om te kijken. Inmiddels staan alle afleveringen online op Amazon Prime en mijn advies is dan ook om deze serie te bingen. Je moet namelijk wel een beetje inkomen en sommige afleveringen zijn een beetje vaag, maar in het geheel klopt het. Het is een vreemde serie die je continu op het puntje van je stoel laat zitten.
Waar gaat Nine Perfect Strangers over?
In 9 Perfect Strangers komen 9 mensen bij elkaar in een wellnessresort. Ze denken daar even lekker te kunnen ontspannen, maar ze worden keihard met de neus op hun eigen feiten gedrukt. En die zijn niet fraai. Allemaal kampen ze met problemen en die problemen worden heel langzaam onthult. Een van de redenen waarom je constant op het puntje van je stoel blijft zitten. Maar ook de mensen die in het resort werken hebben wat zaken op hun kerfstok. Deze serie zit zo slim en goed in elkaar dat ondanks dat er voor een lange tijd eigenlijk vrij weinig gebeurt, je wel verder moet kijken. Simpelweg omdat alle vragen je gewoon niet loslaten.
De perfecte cast
De grote namen uit deze serie zijn Nicole Kidman en Melissa McCarthy. En man wat zijn ze goed! Van Kidman zijn we dit soort intense rollen gewend. We hebben haar nog helemaal los zien gaan in Big Little Lies. McCarthy kennen we vooral van haar comedy, maar daar is weinig van over in deze serie. Al zie je dat ze het soms gewoon niet kan laten om je toch heel even te laten grinniken. Zelf was ik heel blij om Manny Jacinto in deze rol te zien. Ook hij is vooral bekend van comedy als Jason uit The Good Place. In 9 Perfect Strangers laat hij zien dat hij echt een hele goede acteur is die hele verschillende personages kan neerzetten.
Iedereen heeft verdriet
Elk karakter in deze serie heeft verdriet en verdriet valt niet te vergelijken. In het begin denk je misschien nog wel eens ‘jeetje, wat stelt die zich aan’, maar je leert ze kennen en compassie voor hen krijgen. Misschien denk je ‘nou nou, dat valt toch wel mee wat die persoon heeft meegemaakt?’. En dat is meteen het sterke aan deze serie: het laat je zien dat verdriet, klein of groot, er mag zijn. En dat jij, met al jouw verdriet, geaccepteerd wordt. Vergis je niet: de serie is best rauw en verdriet is vaak lelijk en heel erg pijnlijk. Maar niet iets wat we uit de weg moeten gaan. En dat geldt voor iedereen.
Dat accent van Nicole Kidman
Waarschijnlijk is Macha in het boek een Russische vrouw, maar Nicole Kidman is dat duidelijk niet. Daarom is het Russische accent van Kidman ook zo jammer in deze serie. Eerst vroeg ik me nog af of dat belangrijk zou zijn voor het verhaal. Dat had zomaar gekund, maar dat was het niet. Het accent van Kidman is onnodig en hadden ze beter niet kunnen doen.
Op basis van een boek
Het internet ging al helemaal los over deze serie. Vooral de fans van het boek vinden dat de serie lang niet zo goed is als deze had kunnen zijn. Nu heb ik het boek niet gelezen en dat scheelt dus blijkbaar, want ik vind deze serie dus heel erg goed. Ik kan me voorstellen dat Liane Moriarty in het boek veel meer details heeft beschreven en dat ze de spanning daar nog langer wist vast te houden. Maar voor de mensen die liever wachten tot het boek verfilmd wordt: deze serie is het echt waard.
Even over het einde
Als je geen spoilers wilt lezen, dan moet je dit stukje even overslaan.
Want even over dat einde. Hoe goed ik de hele serie ook vond, dat einde was wel echt veel te zoetsappig. Ik had bij een serie die de hele tijd zo rauw en mocht zijn, ook een rauwer en lelijker einde verwacht. Omdat dat past. Maar het einde was één en al zoetsappigheid. Dat vind ik jammer. Het slingert je ineens de hele andere kant op. Waar je de hele serie lang geworsteld hebt met het accepteren van iedereens verdriet, is het ineens eind goed al goed. En eerlijk is eerlijk: het leven is nu eenmaal niet altijd eind goed al goed. Beetje jammer dat het voor deze serie wel zo was.