Nog niet zo lang geleden was de live action verfilming van Lilo & Stitch bedoeld als publiekstrekker om het kwakkelende aanbod van Disney+ op te krikken. Vanwege de steeds sterker zichtbare populariteit van het bijzondere blauwe wezentje en zijn Hawaïaanse vriendinnetje werd uiteindelijk gekozen voor een dikke marketingmachine én een plekje op de bioscoopagenda.
Waar gaat Lilo & Stitch (2025) over?
Experiment 626 en zijn gestoorde maker, wetenschapper Jumba Jookiba, worden door de Galactische Federatie verbannen naar een bijzondere planeet. 626 landt per abuis op het Hawaïaanse eiland Kauai. Dit is de plek waar de zussen Lilo (Maia Kealoha) en Nani wonen. Na het overlijden van hun beide ouders leven ze samen in hun ouderlijk huis, met de nodige problemen.

Nani wordt namelijk op de hielen gezeten door de jeugdzorg, die zich zorgen maakt over de levensomstandigheden van Lilo. Daarbij raakt ook Cobra Bubbles, de man met twee gezichten, betrokken. En dan wordt er ook nog op Stitch gejaagd. En wel door zijn maker Jumba (Zach Galifianakis) en ’third wheel’ Pleakley (Billy Magnussen).
Wat is er nieuw?
De vraag die bij live-action remakes van het Huis van de Muis wel vaker één van de relevantste blijkt: wat is er nieuw en wat levert dat op? In het geval van Lilo & Stitch kunnen we op de tweede vraag in ieder geval redelijk makkelijk antwoord geven: bijna niets.
Vrijwel alle keuzes die worden gemaakt om vernieuwing te realiseren, vallen moeilijk uit te leggen. De nieuwe buren – inclusief schreeuwende geit – voelen als een goedkope manier om meer menselijkheid in de film te stoppen. Eigenlijk valt het feit dat de in principe prima gelukte CGI-karakters Jumba en Pleakley ook onnodige menselijke gezichten krijgen in hetzelfde rijtje.

Erg aandoenlijk
Wat we houden in deze film is het aandoenlijke imago van het origineel. Dat is mede dankzij de sterke casting van Lilo in de vorm van stuiterbal Maia Kealoha. Haar charme, uitstraling en energie maken Lilo een waardige tegenhanger van Stitch, die niet direct de meeste aandacht opeist.
Toch missen we ook een aantal belangrijke dingen. In de derde akte ontbreekt vooral een scherpe schurk, die de spanning in de film houdt. Waar die rol in het origineel werd ingevuld door Captain Gantu, miste dat personage nu compleet. En op het moment dat de Grand Councilwoman die rol dreigt in te gaan vullen, is het spel al uitgespeeld.

Conclusie
We kunnen niet zeggen dat we het Disney kwalijk nemen dat deze film het levenslicht ziet in de bioscopen. Films, welke dan ook, komen het beste tot hun recht op het witte doek. Toch kunnen we niet anders concluderen dan dat Lilo & Stitch niets anders is dan een cashgrab met een groot budget. Misschien nog wel duidelijker dan bij haar voorganger Snow White.
De film doet vooral de hoogtepunten van het origineel aan. Met de nieuwe uitvindingen brengt het weinig nieuws. De cast is zeker niet het slechtste aan deze film. Sterker: daar is weinig mis mee. Het ziet er goed uit voor een film die ooit voor streaming bedoeld was. Dus geniet er vooral van.