Raider of the Lost Ark is zoveel beter dan Temple of Doom dat ik het niet onder woorden kan brengen. Gedurende de hele film dacht ik: “Misschien als je dit of dat anders doet, wordt de film er beter van.” Maar aan het einde van Temple of Doom kon ik oprecht niet bedenken wat ik wél leuk vond. Houd je dus vast voor een pittige recensie.
Waar gaat Temple of Doom over?
Disclaimer: blijkbaar is Temple of Doom een prequel van Raider of the Lost Ark. Dat had ik oprecht niet door totdat ik het op Wikipedia las om deze review te schrijven. Dat, terwijl ik de film al meerdere malen gezien heb. Blijkbaar wilde George Lucas niet wéér een Nazi-film maken. Ja, er staat jaartallen bij het begin van de films, maar Indy weet bijvoorbeeld in Temple of Doom dat magie bestaat en in Raiders of the Lost Ark is hij alsnog in ontkenning. Hoe dan?
“After arriving in British Raj, Indiana Jones is asked by desperate villagers to find a mystical stone and rescue their children from a Thuggee cult practicing child slavery, black magic, and ritual human sacrifice in honor of the goddess Kali.”
Wat is er aan de hand met de eerste scènes van Temple of Doom?
Zoals je in de Wikipedia-omschrijving hierboven kunt lezen, gaat Temple of Doom over een avontuur in India. Waarom er dan een totaal ongerelateerde James Bond-achtige scène in Shanghai aan voorafgaat, is me nog steeds een raadsel. Dat hele musicalnummer was compleet overbodig. (Willie trouwens ook, maar meer daarover verderop.) Waar is de avontuurlijke sfeer gebleven? Waarom begint de film niet gewoon in India? De scène waarin Indy in een opblaasboot uit een vliegtuig springt, is zó over de top, dat het op een parodie van een andere film lijkt.
“The biggest trouble with her is the noise”
Indy, ik kan het niet nóg meer met je eens zijn. Willie Scott is zo’n ontzettend irritant personage! Ze schreeuwt de hele film en voegt niets toe aan het plot. Er is ook geen reden waarom ze met Indy in een vliegtuig stapt en de chemistry is er gewoon niet. Ze had beter in Shanghai kunnen blijven. Daarnaast vind ik het jammer dat Indy’s love interest weer een witte vrouw is, helemaal omdat ze elkaar in Shanghai ontmoeten.
“Strong violence and gore”
Nog een reden waarom Temple of Doom totaal niet mijn ding was. Er zitten overbodig veel smerige scènes in, plus kinderarbeid en (kinder)mishandeling. Why though? Dat maakt de film niet beter. Dit in combinatie met heftige stereotypes, cultural appriopriation en een white savior complex. Dan snap ik wel dat Temple of Doom in ieder geval tijdelijk geband was.
“The depiction of India caused controversy, with the film receiving a temporary ban in India, as it did not release in cinemas. The film was later released in the country when it came out on home video. A small protest group of around 30 to 50 people in Seattle, Washington, appeared in the local newspapers when they protested against the film for depicting Indians as either helpless or evil,” volgens Wikipedia.
Het beste aan de film? Short Round
Voor mij is Short Round het leukste aan Temple of Doom. Hij brengt nog wat luchtigs in de mix, waar de film meestal duister en naar is. Vooral de cross cut scène waarin je Indiana Jones en Short Round beide in hun eigen gevecht verwikkeld ziet. Dat was mijn hoogtepunt van de film. Ook de stunt met water die volgt, is wel gaaf.
Kortom: Temple of Doom is niet de moeite
Kijk deze film alleen als je een Indiana Jones-marathon doet. Temple of Doom heeft op zichzelf echt geen meerwaarde, behalve de nostalgie-factor. Dan kun je beter een van de andere Indiana Jones-films kijken. Ik twijfel oprecht of film twee slechter is dan film vier. Binnenkort lees je daar meer over in de recensie van The Crystal Skull, maar eerst door naar film drie: The Last Crusade.
Temple of Doom
No thank you
Goed
- Gave vechtscène
- Interessante lore
Niet zo
- Stereotypering en cultural appriopriation
- White savior complex
- Geen sterke vrouwfiguren
- Kinderarbeid en -mishandeling
- Narigheid allom
