Indiana Jones and The Crystal Skull mag dan wel een ‘Razzie Award for Worst Prequel, Remake, Rip-off or Sequel’ gewonnen hebben, er zit zoveel meer in. Vooral de ontknoping van het plot is ruk, dat is duidelijk. Maar, vergeet dat heel even en laat me je meenemen in een positieve review van deze film.
Lees hier reviews van The Lost Ark, The Temple of Doom, The Last Crusade en The Dial of Destiny.
Waar gaat The Kingdom of the Crystal Skull over?
In 1957 gaat Indiana Jones niet de strijd aan met Nazi’s, maar met de KGB. Dokter Irina Spalko zoekt namelijk een wel heel bijzondere schedel en trekt Indy mee in haar obsessie. Onderweg ontmoet Indy Mutt, een jongen die aanwijzingen heeft over de locatie van de schedel. Indy en Mutt gaan samen op zoek naar hun gemeenschappelijke vriend, de vermiste Harold ‘Ox’ Oxley, en de schedel waar Ox meer van blijkt te weten dan goed voor hem is.
1: The Crystal Skull maakt een statement over leeftijd
Een van de redenen waarom deze Indy-film zo tof is, is omdat het een statement maakt over de leeftijd van acteurs. Zo weigerde Harrison Ford bijvoorbeeld zijn haar te verven en heeft hij eindelijk een vrouwelijke sidekick die wat rimpels mag hebben. Wikipedia-quote hem en Spielberg op de volgende manier.
“This is a movie which is geared not to [the young] segment of the demographic, an age-defined segment […] We’ve got a great shot at breaking the movie demographic constraints.” He told Koepp to add more references to his age in the script. Spielberg said Ford was not too old to play Indiana: “When a guy gets to be that age and he still packs the same punch, and he still runs just as fast and climbs just as high, he’s gonna be breathing a little heavier at the end of the set piece. And I felt, ‘Let’s have some fun with that. Let’s not hide that.'”
2: Fantastische actiescènes
De Indiana Jones koelkastscène is een van mijn favorieten uit de hele reeks en daar schaam ik me niet voor. Op een motor door een universiteitsbibliotheek rijden, is stiekem gaver dan ik wil toegeven. De scènes op de begraafplaats (en vergelijkbaar) heb ik vroeger altijd doodeng gevonden en nu vind ik dat eigenlijk nog steeds. Heerlijk griezelig en lekker avontuurlijk. Zwaardvechten terwijl je balanceert op rijdende jeeps, wat wil je nog meer?
Ja oké, de boot in de boom, het liaanzwaaien, de reuzenmieren en de CGI-aapjes zijn een beetje belachelijk, maar dat is nou eenmaal de charme van een Indy-film. Throwback naar de opblaasboot uit het vliegtuig in Temple of Doom. Het is geen Indiana Jones zonder heftige special effects, CGI of anders.
Overige Indiana Jones awesomeness van The Crystal Skull
3. Even een momentje om John Hurt complimenten te geven voor zijn epische acteerwerk als Ox
4. The Crystal Skull bevat precies genoeg slapstick en sassiness
5. De muziek is weer ontzettend spot on. De themesong van de schedel is echt top
6. Leuk om elementen uit de eerste film terug te zien
7. Kenmerkende gave schaduw-shots
8. Het tempo past veel beter bij wat we tegenwoordig gewend zijn van actiefilms
9: Dingen die gelukkig NIET in The Crystal Skull zitten
Meer Nazi’s, een constant schreeuwende love interest, ‘strong violence and gore’, kinderarbeid en kindermishandeling, of een liefdesdriehoek met je vader. Wel een beetje jammer van die casual genocide, maar je kan niet altijd zes gooien.
Groot contrast tussen The Kingdom of the Crystal Skull en de rest van de reeks
De trend van niet-Amerikaanse badguys en inheemse stammen die Indy nodig hebben houdt aan, maar Indiana Jones kan ondertussen niet echt meer zonder. Heeft het dan nog zin om daar commentaar op te hebben? Het maakt me in ieder geval benieuwd naar de insteek van The Dial of Destiny. Hoe toekomstbestendig is deze nieuwste Indiana Jones film?
