Dit jaar is een goed jaar voor de horrorfans. Films zoals Longlegs, The Watchers en The Substance zijn dit jaar al op de horrorlijst terecht gekomen. Gelukkig is 2024 nog niet voorbij, want ook Heretic kan worden toegevoegd aan dit lijstje. In deze film zie je acteur Hugh Grant in een heel andere rol dan zijn normale lieve rollen en dat doet hij maar al te goed.
Waar gaat Heretic over?
Zuster Barnes en Zuster Paxton van de Mormoonse kerk gaan de deuren langs om mensen geïnteresseerd te krijgen over hun interpretatie van het woord van God. Wanneer zij opdracht krijgen om specifieke adressen langs te gaan, stuiten zij op een gegeven moment op het huis van Mr. Reed. Wanneer hij de zusters vriendelijk te woord staat en zelfs interesse toont, zijn de zusters maar wat blij om hun verhaal te doen. Door het slechte weer worden ze uitgenodigd om binnen te komen, maar dan krijgt een gezellig gesprek over geloof een lugubere wending.
Stof tot nadenken
Psychologische horrors staan er om bekend dat ze wat grijze stof-activiteit vergen van hun kijkers. Heretic hoort daar ook bij en legt de focus op het Mormoonse geloof, of eigenlijk het geloof in het algemeen. Regisseurs Beck en Woods weten een verfrissende film neer te zetten waarbij de menselijke natuur, hun kwetsbaarheid en hun geloof ondervraagd wordt. Door de opzet en de vraagstelling, ga je ook als kijker automatisch meedenken over hoe ver mensen zullen gaan voor begrip, acceptatie en een gevoel van er toe doen. Dit geeft de film extra diepgang.
Goede cinematografie
De film weet op indrukwekkende wijze een ongure en beklemmende sfeer neer te zetten. Als kijker zit je voortdurend op het puntje van je stoel. De variatie tussen de type shots maakt dat de kijker zich ook in het huis van Mr. Reed waant. De color grading is slim gedaan, de afwisseling in warme en koele tonen brengt spanning en verwarring met zich mee. Het gebrek aan licht in sommige shots en de smalle en kleine ruimtes versterken het gevoel van isolatie, zowel bij de personages als bij de kijker.
Thematiek
De thematiek van Heretic is op een interessante wijze ingestoken. Toch lijkt het aan het einde van de film alsof je naar een short film hebt gekeken. Verhaal technisch zitten er niet heel veel bijzondere momenten in en dat is jammer bij zo’n mooie grote film. Er zijn enkele bij verhalen die niet volledig worden uitgewerkt waardoor het geheel als onrealistisch overkomt. Het einde voelt dan ook wat anticlimactisch aan omdat het hier en daar te veel ruimte laat voor eigen interpretatie.
Acteerwerk
De drie hoofdrolspelers weten een sterk staaltje acteerwerk neer te zetten. Hugh Grant, die vooral in romcoms acteert en/of grappige personages speelt, kan ook een onguur type neerzetten. Zijn normaal vriendelijke lach wordt in deze film ingezet om dissonantie bij de kijkers op te wekken. De langzame build-up naar de karakter escalatie laat lang op zich wachten, waardoor je als kijker ook niet weet of je nou met een over vriendelijke man te maken hebt of dat er toch slechtere motieven achter schuilen.
Sophie Thatcher weet een stoere en zelfverzekerde Zuster te belichamen. Waarin Thatcher de uitdaging aangaat met Mr. Reed, speelt East wat onderdanig. Het spel tussen haar personage en die van Chloe East, als Zuster Paxton, geeft een leuk contrast.
De chemie tussen de drie de acteurs is voelbaar, vooral in de momenten van confrontatie en conflict, die de spanning alleen maar vergroten.
Conclusie
Heretic is een film die iets nieuws probeert en dat lijkt prima te lukken. Het weet de kijker te grijpen, te verwarren maar ook tot nadenken aan te zetten. Thema’s als geloof en de complexe natuur van de mens komen in overvloed voor. Je zal deze film niet snel vergeten en voor psychologische thriller- en horrorfans is dit een film die zeker weten op de to be seen lijst gezet worden.