The Honey Witch zet een perfecte magische wereld neer voor een cozy fantasy. Maar! Er worden te veel offers gemaakt en ‘the stakes are too high’ om echt een relaxte feelgood te zijn. Hebben BookTok en Bookstagram jou gehyped om The Honey Witch te lezen? Dan kom je misschien van een koude kermis thuis.
Waar gaat The Honey Witch over?
Honey Witches zijn vervloekt: ze moeten kiezen tussen magie of liefde. Wanneer een Honey Witch voor magie kiest, zal ze nooit ware liefde vinden. Maar wie zorgt er voor de magische honing en de beschermgeesten van Innisfree als ze niet voor magie kiest? Een moeilijk dilemma, behalve voor Marigold.
Marigold is niet geschikt voor een traditioneel leven van trouwen en kinderen krijgen. Wanneer ze ontdekt dat zij de volgende Honey Witch zal worden, trekt ze zich niets aan van de vloek. Ze heeft totaal geen interesse in ware liefde, dus kiest vol vertrouwen voor magie. Marigolds oma neemt haar onder haar vleugel en voor een tijdje is alles goed (en cozy!). Totdat Marigold vermoedt dat ze misschien toch verliefd wordt en totdat iemand het op Innisfree gemunt lijkt te hebben.
Hoe cozy is The Honey Witch?
Dit boek is verrassend naar als je verwacht dat je een cozy fantasy gaat lezen. De hoofdpersoon is egoïstisch, oordelend en hypocriet. Het is tof dat ze ervoor kiest om niet het makkelijkste pad te bewandelen, maar waarom oordeelt ze over mensen die dat wel doen (in haar ogen)? Waarom wordt Marigolds beeld van dat mensen die trouwen en kinderen krijgen hun leven weggooien niet tegengesproken? En waarom doet ze vervolgens een volledige 180 en moet ineens iedereen een soulmate hebben?
Alsnog maken allerlei personages (mensen en dieren) diverse offers voor Marigold. Hoezo?! WAAROM STERFT ER EEN BIJ, ALLEEN MAAR ZODAT MARIGOLD IEMAND KAN PRIKKEN DIE ZE VERVELEND VINDT?! Dat arme beestje…
Niet alleen die onschuldige bij sneuvelt, maar ook een aantal mensen. Dat is precies wat je niet wilt in een cozy fantasy! Ik had ook zonder de marteling aan het einde van het verhaal gekund.
Hoe fantasierijk is The Honey Witch?
Qua fantasy zit je bij The Honey Witch helemaal goed. Het magiesysteem is goed bedacht en het is leuk om erover te lezen. Het is precies genoeg uitgewerkt voor een eerste boek. Ik kan me voorstellen dat dit systeem verder wordt uitgebreid in andere standalone boeken in dezelfde wereld. De world building had iets beter gekund, maar er wordt wel een sterke queer-normatieve wereld neergezet (in ieder geval wat betreft seksuele oriëntatie).
Hoe zit het met de queer representation?
In de originele Engelse flaptekst wordt duidelijk dat Marigold een vrouwelijke love interest heeft: een sapphic romance dus, woohoo! Biseksualiteit, homoseksualiteit en lesbiennes krijgen lekker veel ruimte in The Honey Witch. Supertof, maar helaas eindigt het goede nieuws hier.
The Honey Witch is namelijk gebaseerd op het idee dat iedereen een soulmate heeft. Aro ace mensen en polyamoureuze mensen bestaan dus niet of moeten conformeren aan een levensstijl die voor hen onprettig is. Beetje jammer, en dat terwijl zo’n strikte regel helemaal niet nodig is voor het verhaal. Is het niet genoeg om te benoemen dat iedereen behalve de Honey Witch een kans (of meerdere) heeft op een soulmate?
Zoals Cristina op Goodreads zegt: “Hoe heb je heteronormatieve sociale structuren, een patriarchie en strikte genderrollen in een queer-normatieve wereld??? Het voelt alsof de queerness is gebruikt voor een ‘cutesy sapphic cottagecore aesthetic’, in plaats van dat de auteur moeite steekt in het tonen wat acceptatie van queerness zou betekenen voor de maatschappij en genderverschillen.”
Over representatie van Ierland zegt Mairéad het volgende op Goodreads: “Dit boek is duidelijk geïnspireerd door Ierland (Innisfree, Caoimhe), maar alle hoofdpersonen hebben Engelse / Britse namen en het speelt zich ook niet duidelijk af in Ierland. Dat zit me dwars als Iers persoon.”
PS: die ene “echt” spicy scène, had echt niet gehoeven. Sowieso maakte de seksuele spanning dit boek niet per se beter. Waarom doet Marigold niet meer moeite om de vloek te omzeilen op gebieden naast zoenen en seks?
Oppervlakkige personages
Naast dat hoofdpersoon Marigold gewoon niet zo likeable is, zijn veel van de personages wat oppervlakkig. Vooral de slechterik is erg eendimensionaal en stereotyperend. Alle goeieriken zijn knap, alle slechteriken lelijk… Dit, terwijl de slechterik sowieso amper meerwaarde heeft voor het verhaal. Ik had al genoeg aan het lezen over de band tussen Marigold en haar oma (super wholesome!) en de romance. Waarom moet er per se een slechterik in dit fantasyboek dat zó cozy had kunnen zijn? En dan ook nog eentje zonder uitgebreide motivatie of überhaupt een echt achtergrondverhaal?
Over romantiek gesproken: wat vinden Marigold en haar love interest nou precies zo leuk aan elkaar? Ja, ze zijn allebei knap, maar dat is iedereen van hun leeftijd in dit boek. Marigold is lief en zorgzaam naar haar love interest toe en doet daadwerkelijk haar best om haar voor zich te winnen, maar andersom…? Is de grootste reden dat Marigold verliefd wordt op haar love interest, dat die hard to get speelt en aantrekkelijk is? Beetje jammer.
Matige, voorspelbare en abrupte climax
Er zit lekker veel foreshadowing in The Honey Witch, waardoor je compleet toeleeft naar de ontknoping van het verhaal. Het is dus erg voorspelbaar, maar dat is helemaal niet erg. Wat wél erg is, is dat de climax vrij matig is en binnen een paar pagina’s is afgerond. Daarna is het hele boek ineens klaar, nogal abrupt. Er wordt ook niets uitgelegd over hoe je in je eentje een magische baby kunt maken? Heh?
The Honey Witch is duidelijk een debuut vol potentie
The Honey Witch heeft superveel potentie in bijna alle aspecten van het boek: de personages, het magiesysteem, de world building. Ook de schrijfstijl is erg prettig en leest lekker weg. Het plot had gestroomlijnd kunnen worden en er had nog iets kritischer naar de representatie in z’n algemeenheid gekeken kunnen worden. Dan was dit boek nagenoeg een perfecte cozy fantasy geweest, al mist het dan nog wat diepgang. Kortom: hou deze auteur in de gaten. Wie weet wat voor moois er in de toekomst volgt!
The Honey Witch
Fantasierijk en queer
Goed
- Leest lekker weg
- Leuk magiesysteem
- Wat representatie
- Veel cozy potentie
Niet zo
- Oppervlakkige personages
- Questionable queer representatie
- Voorspelbaar
- Abrupt einde
- NIET COZY?!
