Eindeloos geluk is alweer het vierde deel in de Geluk boekenreeks van auteur Saskia M.N. Oudshoorn. In dit vierde boek staan de levens van het pasgetrouwde koppel Laurens van Rooijen en Kate Young centraal. Naast dat Eindeloos geluk een vervolg is op drie eerdere boeken van Oudshoorn, kan dit vierde deel ook prima als losstaand deel gelezen worden. Dit was voor mij ook fijn, omdat ik de eerdere drie boeken niet had gelezen. Eindeloos geluk was mijn introductie tot het schrijfwerk van Oudshoorn. Ondanks enkele minpunten, ben ik positief verrast door hoe goed Eindeloos geluk was.
Eindeloos geluk is een Kobo Original en is deel 4 van de Gelukserie. Het is exclusief verkrijgbaar als ebook. Wij ontvingen een recensie-exemplaar in ruil voor onze eerlijke mening.
Het plot van Eindeloos geluk
Voordat het verhaal van Eindeloos Gelukt begint, opent de auteur het boek met drie korte terugblikken op de vorige delen uit de boekenreeks. In Eindeloos geluk zijn Laurens van Rooijen en Kate Young net getrouwd. Ze hebben als huwelijkscadeau zes maanden gratis huur gekregen, voor het pand dat zich bevindt naast Livs Lekkernijen. Het is altijd al Laurens’ droom geweest om een eigen zaak of restaurant te beginnen, maar nu zijn droom werkelijkheid lijkt te worden, lijkt hij terug te willen krabbelen.
Kate zou dit enorm zonde vinden, en er ontstaat lichte spanning tussen het pas getrouwde koppel. Deze spanning lijkt zich met bijkomende gebeurtenissen op te stapelen. Ondertussen loopt de overvaller op Livs Lekkernijen nog steeds vrij rond. Maar de overvaller is niet de enige persoon die zijn zinnen op het pand aan de Voorstraat heeft gezet…
Hoge pieken en lage dalen
Na drie korte terugblikken op de vorige delen in deze boekenreeks, plaatst schrijfster Saskia M.N. Oudshoorn het motto van het boek. Het motto van het boek komt uit Danny Vera’s nummer Roller Coaster. Dit is een passend motto omdat de drie terugblikken al laten zien wat voor heftige achtbaanrit het leven wel niet kan zijn. Zoals Danny Vera’s nummer ook zegt bevat het leven hoge pieken en lage dalen.
Oudshoorn maakt gebruik van lange doorlopende zinnen die je in een bepaalde kalmerende trance kunnen brengen van het verhaal. Tegelijkertijd kunnen deze lange doorlopende zinnen als eindeloos aanvoelen, waardoor je als lezer over de zinnen kunt struikelen. Daarnaast valt het ook op dat de lange zinnen soms een woord missen, zoals bijvoorbeeld een ‘in’ of een ‘over’.
Kan een boek te gedetailleerd zijn?
Eindeloos geluk is een boek dat eindeloos doorgaat op kleine details die er niet toe doen. Van de vele kleine toevoegingen, kreeg ik als lezer het gevoel dat Saskia M.N. Oudshoorn probeert de Nederlandstalige J.R.R. Tolkien te zijn op het vlak van romantische fictie. Tolkien staat er bekend voor om alle talen, personages en omgevingen tot in detail te beschrijven in zijn boeken. Oudshoorn doet hetzelfde, maar dan ook op veel vlakken die niet iets toevoegen aan het verhaal. Het lukt de auteur zeker om een levendig beeld van de omgevingen te schetsen, maar hierdoor blijf je als lezer regelmatig hangen in de observaties van de personages uit het boek.
Perspectief en de opdeling van de hoofdstukken
Eindeloos geluk speelt met de perspectief van de lezer en de twee hoofdpersonages uit het boek. Zo zijn de hoofdstukken in Eindeloos geluk opgedeeld in hoofdstukken uit het perspectief van Laurens en Kate. Dit zorgt ervoor dat je als lezer een goed overzicht hebt van de stand van zaken voor het pasgetrouwde koppel, en daardoor de misverstanden tussen de twee ook beter begrijpt. Het lijkt alsof Oudshoorn haar eigen visie op bepaalde zaken uit onze echte wereld ook heeft verwerkt in de hoofdpersonages.
Zo beschrijft de auteur hoe Laurens de hangjongeren van tegenwoordig observeert en ze maar nietsnutten vindt. Tegelijkertijd beschrijft ze ook hoe Laurens weet dat de hangjongeren erg hun best doen om te passen bij de normen en waarden van hun vriendengroepen. Oudshoorn heeft dus als schrijfster een duidelijke mening, maar weet deze wel van twee kanten en empathisch te beschrijven.
De pijnlijke kant van Eindeloos geluk
Voor een romantisch fictieboek bespreekt Eindeloos geluk ook best veel pijnlijke kanten aan het streven naar dit eindeloos geluk. Ze laat de ruwe en moeilijke kant van liefde zien. Tegelijkertijd duikt ze ook dieper in het verleden van de hoofd- en bijpersonages. Hierdoor komen ze niet over als eendimensionale personages met slappe karakters.
Oudshoorn bespreekt de traumatische ervaringen van de personages, die regelmatig terugkomen in het boek. Dit kan zorgen voor irritatie bij de lezer, maar tegelijkertijd is het wel een realistische weergave van hoe de psyche van een mens met een (onverwerkt) trauma werkt. Het overlijden van je broer of het meemaken van een steekpartij, verwerk je niet zo maar. Of hoe ga je om met het niet zien opgroeien van je zoon in de eerste paar jaren van zijn leven? Dit is ook een pijnlijk punt dat de auteur met haar boek bespreekt.
Conclusie: Eindeloos geluk is een succes, ondanks oneindig nutteloze details
Uiteindelijk is Eindeloos geluk op veel vlakken eindeloos. Oudshoorn mag dan op een fijne manier haar verhalen schrijven, maar ze gaat eindeloos in op de kleine details van het verhaal. Velen daarvan zijn niet belangrijk genoeg om te noemen, en zouden dus uit het boek gelaten kunnen worden. Toch weet Oudshoorn ook de weg naar eindeloos geluk goed weer te geven. Ze pakt het onderwerp van geluk breed aan, en laat zien dat geluk niet alleen komt van liefdevolle (en erotische) relaties. Ze laat zien dat het ook komt door het loslaten van je traumatische ervaringen. Hierdoor kun je meer in het hier-en-nu leven.
Daarnaast debatteert Oudshoorn met haar geschreven verhaal over wanneer iemand in een relatie fout zit. Dit doet ze door de hoofdstukken te verdelen, waarbij elk hoofdstuk vanuit het perspectief van Laurens of Kate wordt geschreven. Ook voegt de auteur haar eigen observaties over de maatschappij en wereld neer. Van de rondhangende en blowende jongeren tot hoe normaal het is om te klagen bij het uitvoeren van je werk. Eindeloos geluk is een plezierig boek dat ondanks zijn minder sterke punten, toch de lezers weet te vermaken. Het is gelukkig niet nodig om de eerdere delen te lezen van de reeks, want dit had ik zelf nog niet gedaan. Eindeloos geluk is dus ook aan te raden aan nieuwe lezers van deze boekenreeks.