Als we denken aan de DCEU dan denken we aan grillige en duistere films. In de recentere films kwamen er iets meer grapjes aan bod, maar toch was dat nog ergs mager. De DCEU wilde zich onderscheiden van Marvel, maar superheldenfilms hoeven natuurlijk niet altijd serieus te zijn. Dus is er nu Shazam!, een superheldenfilm die onconventioneel grappig is voor een DC film. Eerlijk is eerlijk, toen we de trailers zagen waren we niet echt overtuigd. We wilden de film echter een eerlijke kans geven en we zijn blij dat we het hebben gedaan. Shazam! is oprecht een van de grappigste superheldenfilms die tot nu toe is gemaakt.
Waar gaat de film over?
De film draait om het 14-jarige pleegkind Billy Batson, die net weer in een nieuw pleeggezin terecht is gekomen. Als hij zijn pleegbroer beschermt tegen pestkoppen, moet hij zien te ontsnappen. Hij komt terecht in een metro, die stopt in een oude grot waar een stokoude tovenaar hem voorziet van zijn magische krachten. Als Billy het woord Shazam roept, verandert hij in een volwassen superheld. Billy is echter zelfs in zijn volwassen lichaam nog steeds een kind. Samen met zijn pleegbroer Freddie probeert hij er achter te komen wat zijn superkrachten zijn. Hij moet deze echter snel onder controle krijgen, aangezien er een vijand op de loer ligt die graag zijn krachten wil overnemen.
Een goede balans
Het sterke aan Shazam! is dat de film een erg goede balans heeft. Er zitten ontzettend veel grappen in die ook oprecht grappig zijn. De humor zit vooral in het feit dat Billy in zijn volwassen versie natuurlijk nog steeds gewoon een kind is. Zachary Levi, die Shazam speelt, doet dat ontzettend goed. Het is een genot om naar te kijken. Aan de andere kant zou teveel humor de film kunnen schaden. Gelukkig zijn er ook voldoende spannende momenten in de film waardoor je op het puntje van je stoel zit.
Het belangrijkste punt waardoor Shazam! werkt is het feit dat de film ook een hart heeft. Billy heeft een zwaar leven als pleegkind, maar realiseert zich gaanderweg dat hij ook de keuze heeft om een familie te kiezen. Dat geeft de film meer diepgang.
Aquaman was de eerste DCEU film die wat lichter van toon was, maar de film is qua kwaliteit niet zo goed als Shazam!. Shazam! omarmt de comics en wil niet realistischer overkomen dan de strips. We hebben dus gewoon een oude tovenaar die de standaardversie is van een oude wijze tovernaar. De film is licht van toon en omarmt zijn campiness, waardoor het nooit voelt als te over de top. Er worden verder ook verwijzingen gemaakt naar andere DC personages, waardoor je weet dat Shazam! zich in hetzelfde universum afspeelt, maar het voelt natuurlijk aan. Vooral Batman en Superman worden veel genoemd.
Sterke personages
Ieder personage in Shazam! is erg sterk neergezet. Vooral het pleeggezin van Billy bestaat uit een cast van perfecte personages van wie je bent gaan houden als de film is afgelopen.
Mark Strong, geen onbekende als het op bad-guy terrein komt, speelt de klassieke Shazam slechterik Dr. Sivana. Vanaf het begin van de film wordt echter meteen duidelijk waarom hij doet wat hij doet. Dat geeft het personage meer diepgang, terwijl er altijd het gevaar was dat hij te zwart-wit zou zijn.
Conclusie
Shazam! is de eerste DCEU film waarvan de toon en richting duidelijk is. De film is grappig, hartverwarmend, verrassend en voelt echt aan. De film probeert niet dieper of interessanter te zijn dan wat het is, een coming-of-age verhaal met een superheldensausje. Juist daarom is het een film die iedereen zal kunnen bekoren. Hopelijk is dit een goed teken voor de rest van de DC universe.