Ik weet oprecht niet eens hoe ik deze inleiding moet schrijven. Het was gewoon echt heel slecht. Echt. 48 Christmas Wishes lijkt gemaakt te zijn door de school waar een gedeelte in gefilmd wordt met een budget van 50 euro. Geen grap. Dus: is dit de slechtste (kerst)film ooit? Let me break it down for you.
WHY?! Just why, 48 Christmas Wishes, tell me?
We beginnen bij de intro waarin we gezellige kerstmuziek horen en wat close-ups zien van random kerstzooi. Daar overheen zit een laag met witte tekst als introcredits, maar dat is niet te lezen, omdat de achtergrond zo licht is. Wie bedenkt dat? Ik zie geen hol! Ook is er op een gegeven moment een shot in beeld waarin er een blind persoon een trein lijkt te schilderen. Doe tenminste alsof dat hele ding netjes geel moet! Dit alles komt direct heel knullig over.
Dan begint de film echt en zien de we kerstman die voor mij niet als kerstman overkomt. Misschien is z’n neus te klein? Ik weet het niet, maar het is het allemaal net niet voor mij. Je voelt je ook meteen ongemakkelijk door het slechte acteerwerk van alle personages. De timing is vaak net niet goed en de lichaamstaal is ook niet heel overtuigend (looking at you chagrijnige tienerdochter). Also, WAAROM STAAN ALLE LAMPEN OVERDAG AAN? En de moeder ziet er wel erg jong oud voor de twee kinderen die ze heeft.
Iets waar ik persoonlijk heel erg op afknap: de kinderen lijken niet op elkaar, niet op hun ouders en niet op de acteurs die de jongere variant spelen. Lekker consistent, godsamme.
Laten we het snel nog even over de outfits hebben. De mensen dragen eigenlijk best leuke kleren, maar de elven! George heeft echt de vreselijkste elforen ooit en alle elvenpakjes zien er eurowinkelkwaliteit uit. Dat breekt de geloofwaardigheid ook flink.
En dat was nog maar het begin
Nu pas ga ik de daadwerkelijke verhaallijn aanstippen. 48 Christmas Wishes gaat namelijk over drie elven die per ongeluk 48 brieven aan de kerstman verbranden met DE LELIJKSTE CG OOIT. Lord help me. Dan besluiten ze zelf de wensen opnieuw te halen in het stadje waar die wensen vandaan kom zelf en moeten ze doen alsof ze mensen zijn (waar ze heel slecht in zijn natuurlijk). Het duurt voor mij veel te lang voordat het echt duidelijk is wat de consequenties van het verbranden van die wensen precies zijn. Dat is jammer, want dan is er geen gevoel van urgentie en is het moeilijker om mee te leven met personages. Daarnaast, dat hele plot… Hoezo kan alles uit elkaar vallen door één persoon? Dat is toch geen ding… Kersthaat is geen ziekte, mensen kunnen prima voor zichzelf bepalen wat ze van kerst vinden.
Dan even over dat plan om de wensen te halen: waarom verstoppen de elven zich in een brievenbus? Mensen die al een brief met hun wensen ingestuurd hebben, gaan dat echt geen tweede keer doen? WHAT IS UP MET DIT PLAN? En waarom vraagt Sammy, de elf die het fort bewaakt, aan de ‘veldelven’ of ze goed zijn aangekomen, NADAT ze gemeld hebben dat ze mensen aan het observeren zijn?
De cringy ‘80s outfits hadden voor mij niet gehoeven en de slapstick al helemaal niet. Wie is de doelgroep hier? Kinderen gaan de ‘80s referenties niet begrijpen, maar ik kan me niet voorstellen dat mensen uit die tijd deze film interessant zouden vinden. Veel van de humor is namelijk weer op kinderen gericht. Het slaat denk ik voor beide doelgroepen de plank net mis. Zonde, anders had het best een leuke familiefilm kunnen zijn.
Op een gegeven moment wordt er gefabriceerd dat de elven hulp krijgen van een mensenjongen en dat ze samen op zijn school de wensen efficiënt verzamelen. Top, lekker bezig. Alleen de grap dat elf Cam aanneemt dat mensen in het sciencelab science dingen willen hebben, ging veel te lang door om leuk te zijn. Swing and a miss. Dat geldt ook voor de mental breakdown die moeders heeft. Had niet gehoeven.
INEENS wordt het mensenjongetje helemaal boos en als kijker snap je niet echt waarom. Het heeft iets met de kleding van zijn vader te maken die hij aanheeft, maar er is te weinig aanleiding om echt helemaal te flippen. En toch gebeurt het. Niet alleen wordt er te weinig aandacht gegeven aan de persoonlijke ontwikkeling die op dit punt plaatsvindt, maar dat geldt ook voor de ‘ontwikkeling’ die chagrijnige tienerdochter en elf Mindy doormaakt. En dat terwijl de hele film eigenlijk over Mindy gaat. Het is allemaal zo gehaast dat het niet geloofwaardig is. Echt jammer, want er zit wel een goede boodschap in deze film.
Is er een reden om 48 Christmas Wishes wel te kijken?
De mensenvader is overleden aan een nare ziekte (ik gok kanker) en hij heeft een emotionele brief achtergelaten. Die wordt door moeders ontdekt 6 jaar later en dan krijg je te lezen: even though I didn’t win the battle, I don’t feel like I’ve lost. Vaders heeft vrede met zijn lot, omdat hij een gelukkig leven heeft geleid met zijn gezinnetje en dat vind ik wel een tranentrekkend mooie boodschap. Het had alleen nog meer impact gehad, als we iets meer van vaders hadden meegemaakt.
Wat ik daarnaast heel erg aan deze film kan waarderen, is het commentaar op onze samenleving. Alle kinderen op school hebben een smartphone waar ze aan gekluisterd zitten en dat leverde best nog iets grappigs op. Alleen gek dat de elven dat niet meteen gebruiken om snel alle wensen te verzamelen. Anyway. Ik vond het leuk dat de elven aannamen dat iemand moeder heet en haar dus ook zo noemen en ik vond de hamstergrap ook leuk. Zelfs Cam die hyper wordt van chocolademelk vond ik geinig. En er zit nog best een klein beetje diversiteit in deze film!
Oh en ze hebben aandoenlijke bloopers aan het einde.
Maar doe toch maar niet
Het einde van 48 Christmas Wishes viel me echt tegen. Niets in de film wees erop dat alles een set-up was van de kerstman, behalve die twee keer dat hij het zei. Show, don’t tell! Het was gewoon niet geloofwaardig op deze manier. En wat is ‘de nieuwe manier van wensen laten uitkomen’ die twee keer wordt benoemd, maar niet uitgelegd? Waarom krijgen we daar niet meer over te weten?
De film bestaat uit voorspelbare scènes gespeeld door vergeetbare personages. Zoals je hierboven hebt kunnen lezen, had ik oprecht moeite met het onthouden van namen. De matige interacties, het ongeloofwaardige acteerwerk en de slechte CG worden bij elkaar gehouden door whimsical muziek en schattige clockwork decoraties. 48 Christmas Wishes is ontzettend traag, terwijl er genoeg ruimte was om dieper in te gaat op backstories en persoonlijke ontwikkeling. Daarom doet het extra pijn dat dat niet gebeurde. Ik had Mindy en vaders veel beter willen leren kennen, want nu kon ik niet echt een band met ze opbouwen en deden hun verhaallijnen me helemaal niets.
Conclusie: deze film is slecht, maar net niet slecht genoeg om lachwekkend te zijn
Alleen de CG scène waarin de brieven verbranden (die ook in de trailer zit) is echt fantastisch lachwekkend, maar de rest van de film is het allemaal net niet. Het is niet goed genoeg om goed te zijn, maar niet slecht genoeg om leuk te worden. Bij die laatste categorie denk ik dus aan films als The Room en Troll 2, waar 48 Christmas Wishes niet eens een beetje bij in de buurt komt. Helaas. Mocht je echt niets beters te doen hebben en een dappere poging willen wagen om 48 Christmas Wishes te kijken, by my guest. Laat me heel graag weten wat jouw favoriete cringy moment was en waarom!
48 Christmas Wishes
Slechter dan slecht
