Mystanica is een avonturenboek waarin je zelf de verhaallijn bepaalt. Het speelt zich af in een gave steampunkwereld die (te) veel uiteenlopende personages bevat. Gebeurtenissen volgen elkaar snel op en dit boek bevat veel elementen, waardoor er niet echt ruimte is om de diepte in te gaan. Personages blijven oppervlakkig en waren lastig uit elkaar te houden. Ondanks dat het concept van Mystanica ontzettend creatief is en ik graag meer over de wereld en het magiesysteem had gelezen, was het voor mij geen succes. Wel denk ik dat die boek onwijs leuk kan zijn voor de jongere doelgroep, zeker als er wat minder exposition aan het einde had gezeten.
Wij ontvingen van uitgeverij Zilverspoor een e-book exemplaar van Mystanica in ruil voor onze eerlijke mening.
Waar gaat Mystanica over?
Een verhaal vol mist, mysterie en mechanica: Mystanica
Nevel wordt wakker in Mystanica: een stad gebouwd rondom een afgrond, waarin een dikke mist hangt. Uit de mist wordt nevelenergie gewonnen. Dankzij de energie kunnen robots door de stad vliegen en worden machines aangedreven. Alles wordt ermee betaald of geactiveerd, waaronder de mysterieuze runen. Zelf draagt Nevel een handschoen die ook gebruikt maakt van nevelenergie. Jammer dat ze zich niets meer dan dat kan herinneren. Meteen wanneer ze wakker wordt staat ze voor een belangrijke beslissing: welke magische rune moet ze kiezen? Nevel wil graag ontdekken wat er aan de hand is en waar haar herinneringen zijn, maar de lezer bepaalt welke richting het verhaal op gaat.
Mystanica heeft toffe worldbuilding
Zoals hierboven beschreven, speelt Mystanica zich af in een gave steampunkwereld. De verschillende energieën en stadsgedeelten zijn sfeervol. De runes en energiehandschoenen waren een goede basis voor de worldbuilding. De overige gadgets die Nevel kan gebruiken, vond ik een beetje overdreven en ze zijn wel erg makkelijk om eventuele plotholes mee te vullen. Die zijn vooral geschikt voor een jongere doelgroep. De polichines, taxines en doverplaten daarentegen waren leuk gevonden.
Juist voor een jongere doelgroep: less is more
Mystanica zit bomvol excentrieke personages, allemaal met een bijzondere naam. Vaak Nederlandse zelfstandige naamwoorden zoals Nevel, Rook, Pluisje, (of in het Engels zoals Maze) of iets compleet onherkenbaars zoals Wiz, Xil en Quria. Dit maakte het voor mij lastig iedereen te onthouden en uit elkaar te houden. Dat gecombineerd met het feit dat alle personages niet op twee handen te tellen zijn, was voor mij als volwassene al verwarrend.
Geheugenverlies? Nee bedankt
Persoonlijk vind ik het frustrerend om vanuit iemand te lezen met geheugenverlies. Daar had werd ik tijdens het lezen van de Percy Jackson serie ook helemaal gek van. Maar over smaak valt natuurlijk niet te twisten. Aan de andere kant maken gestolen herinneringen wel nieuwsgierig, dus snap ik dat auteurs hiervoor kiezen.
De richting van Mystanica bepaal je zelf
Vroeger heb ik Lover of Loser van Carry Slee gelezen, waarin je ook zelf kiest wat de hoofdpersoon doet. Nostalgie, check! Bijzonder dat je die verantwoordelijkheid kan pakken. Het is een origineel concept dat enorm goed zal aanslaan bij de doelgroep. Het is een leuke toevoeging aan Mystanica, maar ik had enorme FOMO! Wat als ik de verkeerde keuze maak en iets mis?
Aan de andere kant: hebben je keuzes nou écht impact op het verhaal? De personages maken amper persoonlijke ontwikkeling door, dus dan zou de impact op het plot moeten zitten. Als iemand meerdere verhaallijnen gelezen heeft, hoor ik graag hoeveel verschil je merkt. Ik had gekozen voor de ‘rook’ verhaallijn, want hallo shapeshiften! Supervet.
Best veel heftige onderwerpen voor een jeugdboek
In de laatste paar hoofdstukken zitten veel spannende momenten en plotwendingen. Dat kan natuurlijk niet zonder nieuwe informatie en die wordt meestal via exposition gegeven helaas. Zoveel uitleg gaat niet lekker samen met de spanning die wordt opgebouwd. Vlak voor het eindgevecht vindt namelijk een enorme discussie plaats over vrije wil en de grens tussen goed en kwaad. Daarin zitten veel interessante hypotheses, maar is dit niet een beetje too much voor een jeugdboek? Alle elementen uit het boek volgende elkaar zo snel op, dat de focus miste. Mystanica werd ineens een soort magische mix van films I, Robot en Transcendence, en van 1984. Ook hier geldt less is more wat mij betreft.
Mystanica is leuk voor de doelgroep
Dit originele boek zou ik zeker cadeau doen aan een neefje/nichtje of een andere jonge kennis. Mystanica is fantastisch als je jong bent en een avonturenverhaal wil lezen, zeker als je van gamen houdt. Het interactieve element waarbij je ‘betaalt’ met energie en kunt sparen, speelt hier goed op in. De sfeer deed me denken aan de Raveleijn boeken van Paul van Loon. Voor mij als volwassenen had ik wat minder elementen prettiger gevonden, en meer de diepte in gaan. Rooks achtergrondverhaal is bijvoorbeeld erg interessant, maar komt nauwelijks aan bod. Ook de plotwending rondom Gniep zag ik al aankomen. Kortom: zeker leuk voor de jongere doelgroep. Echt knap hoe dit in elkaar is gezet.
Mystanica
Origineel en goed gevuld
Goed
- Origineel
- Fantasierijk
- Steampunk
- Spannend
- Top voor de doelgroep
Niet zo
- Oppervlakkig
- Veel personages
- FOMO
