Nadat ik op Fantasy Fest Rijswijk het hele weekend tegen Zielverzamelaar van Mascha Schoonakker aan had gekeken, ben ik gezwicht. De flaptekst pakte me meteen, dus dat boek moest mee naar huis. In mijn boekenkast stond hij steeds in het zicht, dus het kriebelde al weken voordat ik van mezelf eindelijk mocht beginnen met lezen. Iets over een veel te lange to be read stapel. Wat een verademing was Zielverzamelaar, na een boek met 400 pagina’s waar ik echt niet in kwam. Dit boek is een wondermiddel tegen een readingslump. Ik had het dan ook binnen drie dagen uit.
Waar gaat Zielverzamelaar over?
Als iemand weet hoe je een ramp kunt ontketenen dan is dat de 17-jarige Gwen Collins wel. Ze breekt per ongeluk dertien van haar vaders zandlopers met daarin het levenszand van stervelingen en maakt hen daarmee ongemerkt onsterfelijk. De Raadsheren eisen dat deze zielen binnen afzienbare tijd worden opgehaald. Wanneer Gwens vader als de verantwoordelijke zielverzamelaar een beroep op haar doet, voelt ze zich gedwongen zijn werk over te nemen. Maar Gwen heeft vrijwel geen ervaring met zielverzamelen en als ook de ziel van haar klasgenoot Max onsterfelijk blijkt te zijn, komt ze voor een onmogelijke keuze te staan…
Zielverzamelaar bevat sterke personages
Hoofdpersoon Gwen heeft het totaal niet makkelijk. Ze worstelt zich door fysieke mishandeling, manipulatie, een aanranding, een rouwproces, de beklemmende verantwoordelijkheid die ze voor haar vader en broer voelt en haar ‘normale’ leven op school. Ondanks dat ze constant wordt omringt door narigheid, houdt Gwen dit boek leuk en luchtig. Ze is sarcastisch en maakt een mooie ontwikkeling door. Ik kon me goed in haar verplaatsen en had ook meteen een band met haar.
Klasgenoot Max is knullig en naïef, en kan makkelijk het slachtoffer worden van pesten. Hij is verliefd op het populairste meisje van de klas, die daar eenvoudig misbruikt van kan maken. Ook hij is een erg herkenbaar personage, iemand waar je meteen voor root en voor wil zorgen. Zijn thuissituatie is hartverwarmend, in groot contrast met dat van Gwen. Erg goed gedaan. De kleine Emma laat mijn hart smelten en ze heeft me ook een paar keer hardop laten lachen.
Stiekem had ik gehoopt op wat meer diepte in Eva, omdat Zielverzamelaar niet zoveel personages bevat, maar de diepgang van de andere personages was top. Gwens vader is een gelaagd personage en ook Xander is erg interessant. Hopelijk zie ik meer van hem in het tweede deel van de ‘Merkteken van de Dood’ duologie. Daar miste ik nog wat opbouw van aan het einde van Zielverzamelaar.
Waarom dan toch geen vijf sterren?
De Raadsheren. Mikael begint richting het einde van het boek interessant te worden, maar dat is veel te laat. Ik wil Elias zo graag haten, maar dat doe ik niet, vanwege het gebruik van ‘tell’. Meer ‘show’ had daar enorm bij geholpen. Gwen en Xander hebben het gehele boek lang een gruwelijke hekel aan de Raadsheren en daar kon ik me helaas niet genoeg in verplaatsen. Ik stond zelfs aan hun kant, terwijl ik dat eigenlijk niet wilde. Ze doen gewoon hun werk, in mijn ogen. Dat had wat mij betreft beter uitgewerkt kunnen worden.
Zielverzamelaar is toch een van mijn favoriete reads uit 2022 tot nu toe
Naast (1.) de sterke personages, zijn er nog twee redenen waarom ik van Zielverzamelaar heb genoten:
2. De schrijfstijl van Mascha Schoonakker is heerlijk. Ik lees het weg als een warm mes door boter. Het is sfeervol, prettig en herkenbaar. Zij is een van de weinige auteurs die een liefdesdriehoek kan schrijven, waar ik niet met mijn ogen van rol. Het zat daadwerkelijk goed in elkaar en was niet te zoetsappig.
3. Het magiesysteem van deze urban fantasy is geweldig en ik zou er graag meer van lezen.
Boek twee ga ik dus zeker kopen de volgende keer dat ik op Fantasy Fest Rijswijk ben, want ik wil natuurlijk wel weer een gesigneerd exemplaar. Ik hoop met heel mijn hart dat een van de personage die in het grootste gedeelte van het boek een goeierik was, in het tweede deel een slechterik wordt. Dat zou fantastisch zijn. Het laatste hoofdstuk eindigde helaas een beetje abrupt, dus ik ben ook benieuwd of Gwen het voor elkaar krijgt om Max een passend einde te geven. Op naar Dodenstad, het tweede boek!
Zielverzamelaar
Fantasierijk en meeslepend
Goed
- Schrijfstijl
- Opbouw
- Achtergrondverhalen
- Ontwikkeling
Niet zo
- Baddies hadden beter gekund
- Meer personages?
