There, I said it. BANG! is beter dan Weerwolven van Wakkerdam en niet alleen omdat ik WvW vaak niet leuk vindt. Ondanks dat de structuur van het spel overeenkomt, zijn de gameplay en het verhaal compleet anders. Er zijn zoveel redenen waarom BANG! beter is. Die bespreken we in deze blog.
Wat is het verhaal achter BANG!?
The Outlaws hunt the Sheriff. The Sheriff hunts the Outlaws. The Renegade plots secretly, ready to take one side or the other. Bullets fly. Who among the gunmen is a Deputy, ready to sacrifice himself for the Sheriff? And who is a merciless Outlaw, willing to kill him? If you want to find out, just draw (your cards)!
Hoe werkt BANG?
BANG! is een kaartspel/dobbelspel waar je een ouderwets spaghetti-western schietfestijn nadoet. (Ja, het is een beetje racistisch helaas…) Iedereen schiet op iedereen. Jouw rol en de dobbelstenen bepalen hoe je het er vanaf brengt. Iedere speler heeft namelijk een specifieke rol met speciale eigenschappen én een geheim doel.
Hoe win je BANG!? Door jouw individuele of gezamenlijke doel te behalen. Dat kan zijn: het neerschieten van de Sheriff, het neerschieten van alle Outlaws of een meer complex doel. Iedere speler is in ieder geval bezig om minstens één andere speler uit te schakelen door hun levenspunten terug te brengen naar 0.
Hoe lijkt BANG! op Weerwolven van Wakkerdam?
Personages en rollen
Iedereen krijgt een rol(kaartje). De Sheriff is net als de Burgemeester van Wakkerdam voor iedereen bekend (en dus eventueel een makkelijk doelwit). De rest van de rollen zijn geheim. Iedereen heeft ook een karakter met uiteenlopende vaardigheden, zoals anderen helen (net als de Heks) of meer/verder kunnen schieten.
De Renegade deed me denken aan de Witte Weerwolf, omdat ze beide bij de slechteriken horen, maar alleen winnen als alle slechteriken dood zijn. Ze moeten dus heel slim omgaan met wie ze wanneer ombrengen.
Gameplay en structuur van het spel
Tijdens WvW speel je om de beurt op de volgorde van de rolverdeling. Iedereen zit in een grote cirkel en doet zijn ogen dicht, terwijl de verteller het spel begeleid. Elke rol doet een zet per ronde, wanneer mogelijk. De weerwolven proberen samen te werken om de andere dorpelingen te verslaan en andersom. Als je dood gaat, maak je je rol bekend.
Tijdens BANG! speel je om de beurt op de volgorde van hoe iedereen zit. Je rolt maximaal drie keer met de dobbelstenen en bepaalt aan de hand daarvan (en je geheime doel) je actie. Dan is de volgende persoon aan de beurt. Als je dood gaat, maak je bekend wat je rol was.
Beide spellen zijn geschikt voor 10+ jaar en hebben uitbreidingssets die niet in deze blog worden behandeld.
Hoe is BANG! anders dan Weerwolven van Wakkerdam?
Deze beschrijving hierboven klinkt bijna identiek. Toch zitten er veel verschillen tussen BANG! en WvW. Bijvoorbeeld:
- Het WvW basisspel kun je met 8 tot 18 mensen spelen en mijn vrienden zweren erbij dat het leuker is met meer mensen. Het BANG! basisspel kun je met 4 tot 7 mensen spelen.
- WvW duurt minimaal drie kwartier, terwijl BANG! al binnen twintig minuten klaar kan zijn.
- Niemand (behalve de Sheriff) weet van elkaar wie ze zijn in BANG! De Outlaws niet en de Deputies niet, dus je kan niet samenwerken totdat iemand duidelijk maakt wat hun doel is.
- Als je tijdens WvW niet aan de beurt bent, moet je stil zijn met je ogen dicht. Dit kun je spannend of saai vinden. Als je tijdens BANG! niet aan de beurt bent, kun je de andere spelers in de gaten houden en hun zetten analyseren om achter hun doel te komen.
- Bij BANG! heb je geen verteller nodig. Iedereen kan daadwerkelijk deelnemen aan het spel.
- BANG! heeft dobbelstenen die je actie deels bepalen. Dit voegt een interessant spelelement toe, waar niemand invloed op kan uitoefenen.
- Tijdens WvW kun je eeuwig discussiëren over waarom iemand wel of niet een weerwolf zou zijn. Jouw overtuigingskracht en leugens bepalen of je wint of niet, meer nog dan je strategie. Als burger kun je er in de eerste ronde al uit liggen, omdat iemand anders je er bewust of per ongeluk in luist.
Dus waarom is BANG! beter?
Het voorbeeld van de burger die er in de eerste ronde van WvW al uit ligt, is extra vervelend als het potje langer dan drie kwartier duurt. Zodra er één iemand uit BANG! ligt, duurt het potje waarschijnlijk niet heel lang meer, dus is het ‘gezelschapsvriendelijker’. Daarnaast zorgen korte potjes ervoor dat je meer verschillende rollen kunt uitproberen op één spellenavond en dat je zelfs meer spellen naast BANG! kunt spelen.
Verder kun je best lang uitstellen wat jouw geheime doel uiteindelijk is. Outlaws kunnen natuurlijk in de eerste beurt meteen volle bak op de Sheriff schieten, maar ze kunnen hun schoten ook wat meer verdelen. Het is niet gek om in de eerste paar beurten op iedereen te schieten, omdat niemand nog iets over elkaars rol weet. Hierbij is het niet belangrijk dat je overtuigend je acties beargumenteerd. De dobbelstenen hebben namelijk ook invloed op je keuzes.
Zelfs als je toch besluit de alles op de Sheriff te mikken en het dus duidelijk is dat je een Outlaw bent, is de kans heel klein dat je een kwartier moet zitten niksen als je wordt omgelegd. Juist omdat je makkelijk kunt uitstellen dat iedereen weet wie je bent, gaan de laatste bepalende rondes heel snel. En je kunt rekenen op je medestanders, die op die manier te weten komen dat je hetzelfde doel hebt.
Samengevat…
Kortom: BANG! is zeker een spel dat ik op mijn verlanglijstje ga zetten. Je kunt het met 7 mensen spelen die allemaal meedoen tot het (bijna) einde. Het is ook niet zo lang dat het de hele dag/avond in beslag neemt en het is eenvoudig uit te leggen. Na één potje ben je een BANG!-expert. Heb ik jou met deze blog kunnen overtuigen of blijf je toch team Weerwolven van Wakkerdam? Laat het weten in de comments!
