In de jaren 2010 waren dystopische YA-films een enorme rage. Dit kwam natuurlijk vooral door het succes van The Hunger Games. Ineens zocht iedere studio naar YA boeken waarin een jonge heldin de wereld moest redden. Geen enkele kon het succes van Katniss herhalen. Het genre stierf een beetje uit, totdat Netflix in 2024 bedacht dat een boek uit 2005 uit dit genre wel zou kunnen werken. Netflix-lieveling Joey King pitchte zelf het idee om het boek Uglies te verfilmen. Het resultaat is echter een magere verfilming die nu al verjaard voelt.
Waar gaat Uglies over?
De wereld zoals we hem kennen bestaat niet meer. Door foute keuzes is het land bijna niet te bewonen. Wetenschappers hebben er echter voor gezorgd dat er delen nog wel bewoonbaar zijn. Om conflicten uit de weg te gaan, krijgt iedereen op 16-jarige leeftijd een cosmetische procedure om de beste versie van zichzelf te worden. Want, als niemand lelijk is, dan is er ook geen reden voor confrontaties.
Tally Youngblood (Joey King) woont in Uglyville, de plek waar iedereen woont totdat ze 16 worden en de operatie mogen ondergaan. Haar beste vriend Peris (Chase Stokes) krijgt de volgende dag de operatie, maar de twee beloven elkaar dat ze beste vrienden blijven. Nadat Tally echter niets meer hoort van Peris na zijn operatie, gaat ze stiekem naar de stad waar alle pretties wonen. Peris is echter anders dan eerst en Tally wordt gedetecteerd. Ze ontsnapt en ontmoet Shay (Brianne Tju) die Tally introduceert aan the Smoke, oftewel een plek waar rebellen wonen die de operatie weigeren. Tally moet een belangrijke keuze maken. Ondergaat ze de operatie om alles te krijgen waarvan ze ooit heeft gedroomd? Of kiest ze voor een vrij leven?
Genoeg potentie maar die wordt niet waargemaakt
De Uglies boekenserie was erg populair in de beginjaren 2000. Het concept is dan ook erg interessant, zelfs anno nu. Want ook wij zijn nog altijd geobsedeerd met schoonheidsidealen en een steeds minder leefbare wereld. Het probleem van de film is echter dat alles nogal op de oppervlakte gehouden wordt. De film doet je geloven dat dit de enige stad is waar mensen nog wonen, maar volgens de boeken is dat niet waar. Daarin wordt uitgelegd dat de plek waarin de film plaats vindt een van de vele plekken is waar mensen nog leven.
De opbouw van de gehele wereld is niet logisch. Nog veel meer uitleg uit het boek wordt niet verwerkt in de film. Als we de film mogen geloven dan is het een kwestie van een bold glamour filter in real life gebruiken en je bent er. De makers leggen teveel nadruk op de zaken die niet belangrijk zijn. Er wordt enorm veel CGI gebruikt om een science-fiction feel te geven, maar de wereld eromheen klopt niet. Daardoor heb je als kijker geen band met de personages. Dat betekent weer dat alle gebeurtenissen in de film totaal geen impact hebben.
Door expositie leren we in de eerste 20 minuten wat de boodschap is. Alles wat oppervlakkig is, is niet authentiek. Maar verder wordt er weinig met die boodschap gedaan. De film blijft ook op de oppervlakte. Een beetje ironisch voor een film met deze boodschap.
Conclusie
Er is weinig dat Uglies een interessante film maakt. Het is duidelijk dat de makers geen leer hebben getrokken uit het succesverhaal van The Hunger Games. De wereld is oppervlakkig, net als het verhaal en de boodschap. Uiteraard zal Netflix hier weer een serie aan films van gaan maken, maar dat is eerlijk gezegd totaal overbodig. Niets kan dit lelijke eendje in een zwaan doen veranderen.