Zolang als we ons al kunnen herinneren, zijn er beroemdheden op de wereld geweest. Daar horen natuurlijk fans bij die geïnteresseerd zijn in alles wat hun favoriete ster doet. Sowieso zijn mensen altijd al geobsedeerd geweest door de zogeheten celebrity culture. Deze sterren leven namelijk levens waar wij normale stervelingen alleen van kunnen dromen. Het is dan ook niet zo gek dat er een idee kwam om een serie te maken over de uitdagingen van het zijn van een popster. The Idol werd geboren, maar helaas is het een serie die nooit de sterrenstatus bereikt. We hadden na aflevering 1 al onze bedenkingen, maar na de volledige vijf afleveringen te hebben gezien is het officieel. The Idol is traag en ontzettend saai. Een haast knappe prestatie gezien het onderwerp van de serie.
Waar gaat The Idol over?
Jocelyn (Lily-Rose Depp) is een grote ster die net haar moeder is verloren. Mentaal gaat het niet zo lekker met haar, en haar platenmaatschappij zit eraan te denken om haar tour te schrappen. Dan ontmoet ze clubeigenaar Tedros (Abel Tesfaye) en hij weet via zijn onconventionele manieren haar liefde voor muziek weer terug te brengen. Wat volgt is een periode van veel seks, drugs en manipulatie. Maar wie manipuleert wie?
Gemiste potentie
We hebben in een eerder artikel al verteld over de controverses rondom de serie, dus daar gaan we ons niet meer op richten. In eerste instantie zou de serie zich meer focussen op de sekte van Tedros en hoe Jocelyn daar steeds verder in wordt opgezogen. Blijkbaar was het vrouwelijke perspectief echter niet wenselijk en werd het wat het nu is. En dat is geen verbetering. In principe is het grootste probleem met The Idol dat er wanhopig werd vastgeklampt aan de shockfactor. Allemaal leuk en aardig, maar we hebben allemaal Game of Thrones gezien. Er is weinig wat nog kan shockeren. Hierdoor zit er geen enkele logische verhaallijn in.
Het is een beetje alsof je een kleuter een verhaal laat vertellen. Halverwege raakt ‘ie afgeleid en begint over hele andere dingen. We hebben Tedros, die door moet gaan als intimiderende gangster, die nog niet eens boven het keukenblad uitkomt. In de laatste paar afleveringen besluiten ze ineens dat er hints moeten worden gegeven dat niet Tedros, maar Jocelyn de manipulator is. Dat had interessant kunnen zijn, maar de uitwerking ervan is knudde.
Een ongelofelijk saaie finale
Je zou natuurlijk ook verwachten dat in de grote finale alle verhaallijnen zouden worden opgelost. Een aflevering waarin beetje bij beetje alle manipulaties aan het licht komen en we tot een twist komen die onverwacht is. Maar nee. Mocht je de aflevering nog willen kijken, dan komen er nu spoilers. We moeten een half uur kijken naar een showcase van iedereen en zijn moeder die redelijk toon kan houden, en geloven dat zij allemaal zo ongelofelijk fantastisch zijn dat de platenmaatschappij ze allemaal wil tekenen. Vervolgens wordt Tedros uit de picture gewerkt, maar 6 weken later is het allemaal een happily ever after. En dan hebben we het nog niet eens over de hele verhaallijn over Jocelyns ex-vriend die door toedoen van Tedros wordt beschuldigd van verkrachting. Ze benoemen het kort en daarna is het net of het niet is gebeurd. Het hele verhaal van deze serie klopt gewoon niet en het is het resultaat van lui schrijfwerk en gebrek aan visie.
Conclusie
Als een pop-cultuur connaisseur zijn er maar weinig Hollywood verhalen waar ik niet in geïnteresseerd ben. Er werd ons de meest shockerende serie ooit beloofd. De serie die we kregen is een groot snurkfestijn met hier en daar een verknipte seksuele fantasie van de makers erin verwerkt. Laten we met z’n allen hopen dat er geen tweede seizoen komt.